Night Knight - God Is A Motherfucker

Το rock και οι κιθάρες πέθαναν, αναφωνούν με σιγουριά ακροατές διαφόρων μουσικών ειδών, όπως και αρκετοί παλαίμαχοι δικοί του ακροατές. Οι τελευταίοι πλέον ψάχνουν να βρουν την αλήθεια σε αφρικάνικες μπάντες, σε ξεχασμένες ηχογραφήσεις του περασμένου αιώνα από την ανατολική ευρώπη, στην ψυχεδελικά groovy πλευρά της Καραϊβικής και σε οτιδήποτε άλλο μπορεί να έχει ηχογραφηθεί κάπου στον κόσμο σε λιγότερο από 100 αντίτυπα. Από τα rock ακούσματα του δικού τους παρελθόντος, εξακολουθούν να ακούν κυρίως το δεινοσαυρικό progressive rock των '70ς. Sorry guys, το rock και οι κιθάρες δεν πέθαναν, εσείς γεράσατε. Και για να εξηγούμαστε δεν είναι κακό να γερνάει κάποιος, ούτε να αλλάζει τα ακούσματά του ανάλογα με την ηλικία του. Το να προτείνει τη ναφθαλίνη του ως άποψη ενάντια στη νεανική ενέργεια, αυτόματα τον κάνει να μοιάζει με fan των Yes το 1977, τη χρονιά των Sex Pistols και των Clash. Για να μην πολυλογούμε άλλη μία απόδειξη ότι το rock όχι απλά δεν έχει πεθάνει, αλλά θα ζει και θα βασιλεύει για αρκετά χρόνια ακόμα, έρχεται από την Ελλάδα και το project Night Knight του Σεραφείμ Γιαννακόπουλου, drummer των Planet Of Zeus μεταξύ άλλων. Μία ακρόαση στο ''God Is A Motherfucker'' αρκεί για να καταλάβει κάποιος ότι κάτι σημαντικό υπάρχει εδώ.

Ένας εύκολος χαρακτηρισμός, που δεν θα απείχε και πολύ από την πραγματικότητα, είναι ότι οι Night Knight είναι μία πιο hard εκδοχή των πρώιμων Black Keys. Δηλαδή αν οι διάσημοι αμερικανοί είχαν ακούσει περισσότερο hard rock και λιγότερο blues και americana θα ηχούσαν σαν τους Night Knight. Αυτό σε κάποιους μπορεί να φαίνεται λίγο παλιομοδίτικο και ξεπερασμένο. Δεν είναι όμως, και σε αυτό καθοριστικό ρόλο παίζει η σύγχρονη ματιά στην παραγωγή του δίσκου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ''Born Again'' με τις heavy κιθάρες του να μας εισάγει στον σκληρό κόσμο των Night Knight και η ηχογράφηση των φωνητικών και των εφέ να είναι τέτοιες που προσδίδουν ένα σύγχρονο feeling στο τελικό αποτέλεσμα. Στα συν του δίσκου οι στίχοι του, που δίνουν ένα προσωπικό και βιωματικό χαρακτήρα και δεν λειτουργούν απλά συνοδευτικά  στη μουσική. Το ''Turned Up Blues'' πατάει πάνω σε ένα τυπικό και γνώριμο heavy riff, για να το μεταλλάξει ο Σεραφείμ σε ένα σύγχρονο βραδινό αστικό blues. Οι εντάσεις πέφτουν και τα φωνητικά έρχονται σε πρώτο πλάνο στο ''Us'', ενώ το ''Between My Legs'' είναι μία ματιά ενός Ευρωπαίου πάνω σε αμερικάνικα rock μοτίβα. Εξάλλου κάτι τέτοιο δεν κάνουν και οι Arctic Monkeys τα τελευταία χρόνια; Ένα πραγματικά σπουδαίο κομμάτι είναι το ''Hang me Out To Dry''. Μία υποβλητική παράκκλιση για βοήθεια που καθηλώνει. Το ομώνυμο κομμάτι είναι ένα rock single με πολλές κιθάρες και δυνατά τύμπανα, που σίγουρα θα ξεχωρίσει στις επερχόμενες συναυλίες της μπάντας. Οι Radiohead γίνονται σημείο αναφοράς στο ''Turn Back Time'', όχι τόσο για τη συνθετική προσέγγιση του κομματιού όσο για την προσέγγιση της παραγωγής σε αυτό. Οι Night Knight κυκλοφόρησαν έναν δίσκο αρκετά διαφορετικό από τους περισσότερους της εγχώριας παραγωγής. Έντονα συναισθήματα κρύβονται κάτω από τις δυνατές μελωδίες τους και χρειάζονται αρκετές ακροάσεις για να ξεδιπλώσουν τις χάρες τους. Το rock δεν πέθανε και οι Night Knight συμβάλλουν σε αυτό.