Υποβλήθηκε από Andreas Kapotas στις Τρί, 04/12/2016 - 02:31.
«Να πούμε και δυο σοβαρά πράγματα»…, ήταν γύρω στις δέκα και ο Σεραφείμ των Night Knight από το Stage του Συνδετήρα την δεύτερη μέρα του WestSide, παρακινούσε εν ολίγοις να στηριχθούν οι τοπικές προσπάθειες, φέρνοντας στην επιφάνεια κάτι που όλοι όσοι αγάπησαν και παρακολούθησαν από κοντά, την indie/ εναλλακτική σκηνή της Πάτρας, τους πονούσε.
Υποβλήθηκε από Andreas Kapotas στις Πέμ, 03/24/2016 - 21:32.
Πρόσφατα έπεσα πάνω σε μια αγγελία της νεολαίας της ΟΝΝΕΔ που έχοντας ως βάση μερικές σειρές ας το πούμε «κώδικα» εν συντομία, σε προέτρεπε αν γνώριζες τι ήταν αυτό που βλέπεις να επικοινωνήσεις μαζί τους γιατί είσαι ο άνθρωπός τους ή για να το θέσω πιο σωστά ο εθελοντής τους, σε κάποια διαδικτυακή εφαρμογή. Ήταν μόνο μια από τις πολλές «ευκαιρίες» που μπορείς να συναντήσεις τα τελευταία χρόνια και που σου δίνουν την δυνατότητα να δουλέψεις αμισθί για κάποιον.
Υποβλήθηκε από Andreas Kapotas στις Παρ, 01/29/2016 - 15:23.
«Η παράσταση Ισορροπία του Nash που παίζεται στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου ξέφυγε από τον καλλιτεχνικό της στόχο και μοιάζει, χωρίς να το επιδιώκει, να εξαντλεί τις αντοχές μιας κοινωνίας. Έγινε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης σε μια δύσκολη συγκυρία και παρερμηνεύτηκε η ιδεολογική της πρόθεση. Δέχτηκε τη σκληρή και απολύτως δογματική κριτική ανθρώπων που, ως επί το πλείστον, δεν την έχουν παρακολουθήσει.
Υποβλήθηκε από Andreas Kapotas στις Σάβ, 01/23/2016 - 18:18.
Τελευταία οι λέξεις που είναι της μόδας στον μικρόκοσμό μου- και όχι μόνο- είναι «γενιά» και «επανάσταση». Επίσης πολύ ψηλά στην λίστα και η λέξη «καρναβάλι». Και οι τρεις τους έχουν αρχίσει να με ενοχλούν. Αν κάτι τέτοιο ακούγεται λογικό για την τελευταία καθώς πολλοί μπορεί να ενοχλούνται από το μασκάρεμα και την ευκαιρία για αρπαχτή που συμβολίζει για αυτή την πόλη, οι δύο πρώτες αποτελούν ιερές λέξεις για το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας του δημόσιου διαλόγου.
Υποβλήθηκε από Andreas Kapotas στις Πέμ, 04/24/2014 - 18:28.
Η μάνα μου συνηθίζει να νηστεύει για «το καλό» της ή just in case που λέμε, μόνο που "in this case" της στοίχισε, ανέβασε πυρετό και έχασε την λειτουργία της Ανάστασης. Οπότε βρέθηκα στην εκκλησία το θρυλικό αυτό τέταρτο της ώρας (δώδεκα παρά δέκα μέχρι και πέντε) που στοίχειωσε παιδικές ηλικίες, συνοδεύοντας τον πατέρα μου, με την πιτζάμα μέσα από το κουμπωμένο μέχρι πάνω Μοντγκόμερυ.
Υποβλήθηκε από Andreas Kapotas στις Πέμ, 03/20/2014 - 19:14.
Όταν ο Η. βγήκε από την κεντρική πόρτα των γραφείων της εταιρείας που εργαζόταν, είχε ήδη βραδιάσει. Είχε περάσει όλη την ημέρα στο γραφείο και τώρα ένιωθε μια ένταση που ήθελε με κάποιο τρόπο να ξεφορτωθεί. Αποφάσισε να περπατήσει μέχρι το σπίτι αντί να πάρει ταξί όπως συνήθιζε. Περπατώντας άρχισε να νιώθει αδιαθεσία. Την ίδια απροσδιόριστη αδιαθεσία που είχε καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας και πάσχιζε να την κρύψει για να μην δείξει αδυναμία στους συναδέλφους του.
Υποβλήθηκε από Andreas Kapotas στις Πέμ, 02/27/2014 - 18:27.
Μέσα στο Opel cadett ο Ζ. οδηγούσε με υψηλή ταχύτητα κοιτώντας νευρικά συνεχώς τους καθρέπτες του, ενώ μπροστά του οι μπάρες του σταθμού διοδίων όλο και ζύγωναν. «Μπορώ να το κάνω …μπορείς να το κάνεις ναι!» άκουσε να λέει στον εαυτό του σαν κασέτα αυτοβελτίωσης, καθώς τώρα έκοβε ταχύτητα, σταματώντας μερικά εκατοστά από το μπροστινό αυτοκίνητο. Είχε χρόνο να επιβεβαιώσει ότι δεν υπήρχε περιπολικό παρκαρισμένο στην άκρη και να ζυγίσει τις πιθανότητες επιτυχίας του σχεδίου.
Υποβλήθηκε από Andreas Kapotas στις Πέμ, 02/06/2014 - 18:00.
“ Κατέβηκα μια βόλτα στην γειτονιά τις προάλλες. Το Σαββατοκύριακο μόλις είχε μπει αλλά δεν πίστευα ότι θα έχει κόσμο. Είχα δίκιο και με έπιασε κατήφεια βλέποντας τα συνοικιακά μαγαζιά κλειστά και τους σκεϊτάδες στον κόσμο τους να πίνουν στην πλατεία. Άρχισα να βγάζω μερικές φωτογραφίες με το κινητό μου τους τοίχους με τα γκραφίτι. Δεν υπήρχε λόγος, έτσι απλά το έκανα. Το τρένο περνούσε εκείνη την στιγμή λίγο πιο κάτω. Προσπάθησα να το φωτογραφίσω εν κινήσει καθώς ο ήχος του πάνω στις ράγες έσπαγε την ρουτίνα.
Υποβλήθηκε από Andreas Kapotas στις Τετ, 12/18/2013 - 20:23.
Ο Γ. στριφογύριζε στο κρεβάτι του όλο το βράδυ και γύρω στις 7 το πρωί, με τον ύπνο του να χάνει την μάχη με αυτό το βάρος που τον καταπλάκωνε, πέταξε τα σκεπάσματα και έκατσε στο κρεβάτι σταυροπόδι. Δέκα λεπτά μετά άκουσε το ξυπνητήρι να τον προστάζει να σταθεί στα πόδια του και έτσι παλεύοντας με την πρωινή ζαλάδα έφτασε στο μπάνιο. Ακούμπησε τα χέρια του στον νιπτήρα και κοιτάζοντας τον καθρέφτη είδε τα χείλη του να κινούνται.
