Δισκοκριτικές

Αρχικά οφείλω να ομολογήσω ότι οι Belle and Sebastian ήταν από τα συγκροτήματα που καθόρισαν μουσικά τα φοιτητικά μου χρόνια. Εκεί στο δεύτερο μισό των '90ς είχαν τις πρώτες τους κυκλοφορίες και μου ήταν πολύ εύκολο να ταυτιστώ με μία παρέα Σκωτσέζων φοιτητών που μιλούσαν τη δική μου γλώσσα. Τότε ηχογραφούσαν για την Jeepster, μία μικρή ανεξάρτητη εταιρεία και οι βασικές τους επιρροές ήταν η ρομαντική μελαγχολία των Smiths και των Felt, η αγνή pop της Sarah Records και τραγουδοποιοί σαν τον Bob Dylan.

Ο έκτος δίσκος των Arcade Fire πλέον βρίσκεται στα ράφια των δισκοπωλείων και η κυκλοφορία του αποτελεί ένα από τα δισκογραφικά γεγονότα της χρονιάς. Βλέπετε οι Arcade Fire είναι ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα του αιώνα που διανύουμε και το ''Funeral'' (2004) είναι ίσως ο καλύτερος δίσκος για το ίδιο διάστημα. Από την κυκλοφορία του έχουν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια και αυτό το διάστημα είναι πολύ μεγάλο για να μην έχει επηρεάσει τη μπάντα. Οι Arcade Fire δεν είναι πλέον οι νεαροί εικοσάρηδες που σε ταρακουνούσαν συναισθηματικά με μία μόνο νότα.

Οι Dury Dava κατάφεραν με το προ τριετίας ντεμπούτο τους να προκαλέσουν μεγάλο ενδιαφέρον από τους απανταχού μουσικόφιλους. Σε αυτό σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι ενθουσιώδεις ζωντανές τους εμφανίσεις, που σχεδόν πάντα μετατρέπονταν σε κάτι μεταξύ διονυσιακής τελετής και ενός πάρτυ δίχως κανόνες. Οι Dury Dava δεν διαθέτουν τον ήχο που μπορεί εύκολα να ενταχθεί κάτω από μία ομπρέλα.

Ο δεύτερος δίσκος της Nilufer Yanya είναι αυτός που θα την εκτοξεύσει και αυτό είναι τουλάχιστον δίκαιο και φυσιολογικό ακούγοντάς τον. Βλέπετε στο ''Painless'' η νεαρή Βρετανίδα έχει αναμίξει με απόλυτη επιτυχία νευρώδη indie pop, electro grooves, soul feelings, την ιδιοφυία των Radiohead και τις υπέροχες ατμόσφαιρες των The Xx. Και όλα αυτά διαμορφώνουν έναν τελείως προσωπικό ήχο που φέρει τη σφραγίδα μίας από τις πιο ενδιαφέρουσες δημιουργούς της εποχής μας. Η Nilufer Yanya μεγάλωσε στη Βρετανία από οικογένεια μεταναστών.