White Lies - Big TV

Το ''Big TV'' αποτελεί την τρίτη δισκογραφική απόπειρα των Λονδρέζων White Lies. Οι White Lies είναι μία μπάντα που εξαρχής είχε ως σκοπό να διαιωνίσει το πνεύμα των Joy Division, προσθέτοντας μάλιστα μία επική διάσταση στις συνθέσεις της. Υπό αυτό το πρίσμα ο πρώτος τους δίσκος, To ''Lose My Life'', φάνταζε αρκούντως ικανοποιητικός με τα πομπώδη singles και τις χαρακτηριστικές μπασογραμμές, που παρέπεμπαν ευθέως στον Peter Hook, ενώ ο διάδοχός του, ''Ritual'', ήταν μία από τα ίδια, με πιο αδύναμα singles. Η επιτυχία ήταν εύκολη για τα νεαρά εγγλεζάκια και μία σχετική κριτική αποδοχή εξασφαλισμένη. Βλέπετε το post punk revival κίνημα ήταν στα πάνω του και οι Joy Division μία από τις πιο σταθερές αναφορές που υπάρχουν στην Αγγλία. Πίσω όμως από το hype της εποχής εύκολα γίνονταν αντιληπτό ότι οι White Lies δεν θα είναι από τα συγκροτήματα που λέμε ότι ήρθαν για να μείνουν. Θα μας χάριζαν όμως ορισμένες στιγμές διασκέδασης και αναμνήσεων.

Τι γίνεται όμως τώρα που δεν υπάρχει hype για το post punk; Οι White Lies παραμένουν σταθεροί στις θέσεις τους, προσθέτοντας ελάχιστες πινελιές στον ήχο τους. Οι αλλαγές τους δεν είναι τόσο δραστικές όσο των Editors, επίσης συγκρότημα με παρεμφερή ήχο και αναφορές. Λίγα πλήκτρα παραπάνω και ορισμένα mid tempo κομμάτια, είναι οι καινοτομίες του ''Big TV'' σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές της μπάντας. Η κλασσική επικότητα των White Lies υπάρχει και με το παραπάνω στο ''Mother Tongue'', αλλά απουσιάζει η αγχώδης αίσθηση που χαρακτήριζε παλαιότερα κόμματια του συγκροτήματος. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί εμπόδιο στο να εισβάλει στα ραδιοφωνικά airplays, αφού και πιασάρικο είναι και διαθέτει ανθεμικό ρεφρέν. Από εκεί και πέρα το ομόνυμο κομμάτι, που ξεκινά τον δίσκο, συνδυάζει τις post punk κιθάρες με ένα μονότονο beat, δίνοντας έναν dance αέρα. Τραγούδια σαν το ''There Goes Our Love Again'', ''Getting Even'' και ''First Time Caller'' αποτελούν το άνοιγμα των White Lies στο  πιο mainstream κοινό. Σε αυτά οι γωνίες έχουν στρογγυλέψει και οι Joy Division δεν λειτουργούν ως πηγή έμπνευσης, αλλά ως μανιέρα προς κατάκτηση της γενιάς του youtube. Το πιανιστικό ''Change'' θυμίζει αντίστοιχες προσπάθειες των Editors, ενώ και το ''Be Your Man'' εκπλιπαρεί για λίγη προσοχή παραπάνω (αλλά δεν θα την έχει). Το ''Big TV'' γενικά δεν έχει να προοσθέσει κάτι σε ένα είδος που έχει εξαντληθεί  στον τομέα των μουσικών ιδεών εδώ και χρόνια. Αλλά υστερεί και σε κάτι που είχαν πετύχει οι White Lies τα προηγούμενα χρόνια. Δηλαδή να προκαλούν συναισθήματα νοσταλγίας σε οπαδούς των Joy Division, Echo & the Bunnymen κτλ. ή να αποτελούν εφαλτήριο για νεότερους ανθρώπους να ανακαλύψουν αυτά τα σπουδαία συγκροτήματα του παρελθέντος. Το ''Big TV'' είναι αρκετά λουστραρισμένο ώστε να λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο. Βέβαια πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι White Lies υπηρετούν ένα είδος που στην πρωτότυπη εκδοχή του υπήρξε βραχύβιο και με μικρά περιθώρια μουσικής ευελιξίας στα συγκροτήματα που εντάχθηκαν σε αυτό. Εν τέλει να μην ξεχνάμε ότι η συνέχεια των Joy Division ήταν οι New Order.