Maximo Park - Too Much Information

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Ένας βασικός κανόνας της pop κουλτούρας είναι ότι αν κάποιο συγκρότημα βγει από το 'παιχνίδι' πολύ δύσκολα επιστρέφει σε αυτό. Αυτόν τον κανόνα βάλθηκαν να ανατρέψουν οι Maximo Park με το ''Too Much Information''. Είναι γεγονός ότι πολλά συγκροτήματα κυκλοφορούν ένα ή δύο καλούς δίσκους και μετά κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας έως την αναποφευκτη διάλυσή τους. Κάπως έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα και για τους Maximo Park. Αφού αρχικά ανάγκασαν την εταιρεία σημαία της ηλεκτρονικής μουσικής Warp να εμπλακεί ενεργά στην αναβίωση του post punk στα μέσα των 00ς, αυτοί της το ανταπέδωσαν φτιάχνοντας ένα ντεμπούτο (''A Certain Trigger'') γεμάτο ενέργεια και χιτάκια. Το hype λειτούργησε, το κοινό τους αποθέωσε και ο μουσικός τύπος μόλις είχε ανακάλύψει τον επόμενο διάττοντα αστέρα, στην αέναη αναζήτηση του οποίου κινείται από καταβολής rock 'n' roll. Οι Maximo Park έζησαν με το παραπάνω τη γρήγορη δόξα και δημοσιότητα αλλά σύντομα κλήθηκαν να δείξουν ποια θα είναι η πραγματική τους θέση σε ένα rock θίασο που αναζητά απεγνωσμένα το καινούργιο και είναι αμείλικτος στις λάθος κινήσεις. Το ''Our Earthly Pleasures'' δεν ανταποκρίθηκε επαρκώς στις απαιτήσεις, όντας σαφέστατα κατώτερο από τον προκάτοχο του και το μέλλον της μπάντας δεν φάνταζε πλέον ευοίωνο. Ακολούθησαν άλλοι δύο δίσκοι (''Quicken The Heart'', ''The National Health'') που απλώς πιστοποιούσαν τη κάμψη των Maximo Park. 

Κάπως έτσι φτάνουμε στο ''Too Much Information'' να βρίσκει το συγκρότημα στριμωγμένο στα σχοινιά του ring έχοντας φάει πολλές μπουνιές και αυτός ο δίσκος να αποτελεί την απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγουν. Τι πιθανότητες τους δίνετε να τα καταφέρουν; Η λογική λέει ελάχιστες. Οι Maximo Park όμως διαψεύδουν τη λογική και τα καταφέρνουν και μάλιστα με ελάχιστες απώλειες. Για να γίνει αυτό όμως καταστρώθηκε από τους ίδιους μία ευφυής στρατηγική. Πρώτα απ' όλα συνειδητοποίησαν τη δυσχερή θέση που είχαν περιέλθει. Με το πέρασμα των χρόνων και των δίσκων, η γεμάτη γωνίες και ξεσπάσματα μουσική του ''A Certain Trigger'' είχε μετατραπεί σε ένα flat πράγμα κατάλληλο για μουσική υπόκρουση σε μεσημεριανές εκπομπές της τηλεόρασης. Άρα έπρεπε να ανδιαμορφώσουν το ηχητικό τους περιβάλλον. Κοίταξαν προς τα πλεονεκτήματα τους και διαπίστωσαν ότι ο τραγουδιστής τους, Paul Smith, παραμένει ικανότατος performer και ότι στα πλήκτρα εξακολουθούν να έχουν ενδιαφέρουσες ιδέες. Άρα οι νέοι Maximo Park έχουν λιγότερες κιθάρες, τα πλήκτρα έχουν πιο πρωταγωνιστικό ρόλο και τα φωνητικά ακολουθούν περισσότερο pop κατευθύνσεις. Αυτό είναι το ''Too Much Information'', οι Gang of Four και οι P.I.L. δεν αποτελούν τις βασικές επιρροές τους, αλλά τη θέση τους έχουμε περισσότερο Smiths αλλά και τους σύγχρονους τους Foals. Κεφάτα τραγούδια που δεν αγωνιούν για να πείσουν και μία groovy διάθεση χαρακτηρίζει το νέο πόνημα των Maximo Park. Το ''Give, Get, Take'' μας εισάγει σε αυτή τη λογική ομαλά, ενώ το ''Brain Cells'' ακολουθεί έναν σημερινό ήχο, που συνδυάζει rock φόρμες με ηλεκτρονικά ηχοτοπία. Από την ατμοσφαιρική electro σκηνή των 80ς αντλούν έμπνευση για το ''Leave This Island'' και στο ''Lydia, The Ink Will Never Dry'' φλερτάρουν με τη πιο radio friendly πλευρά της indie. Τους παλιούς Maximo Park τους συναντάμε σε κομμάτια σαν το ''My Bloody Mind'' και ''Her Name Was Audre'' αλλά εδώ αντιμετωπίζουν το post punk με περίσσεια δόση groove και χαβαλέ. Ένας μοντέρνος pop crooner κάνει την εμφάνιση του στο πρόσωπο του Paul Smith τραγουδώντας το ''Is It True'' ενώ στο ''Drinking Martinis'' κλέβουν το βασικό ριφάκι των Interpol, το μπολιάζουν με New Order-ική αισθητική και φτιάχνουν ένα hit στα πρότυπα (αν υπάρχουν τέτοια) των White Lies. Οι κοφτές και νευρικές κιθάρες επανέρχονται για τα ''I Recognise The Light'' και ''Midnight On The Hill'' και ο δίσκος κλείνει με το εύθραυστο ''When We 're Going''.

To ''Too Much Information'' είναι μία ευχάριστη έκπληξη από ένα συγκρότημα που πολλοί το είχαν ξεγραμμένο. Με χαμαιλεοντική ευελιξία κινούνται σε μεγάλο φάσμα του ανεξάρτητου ήχου, έχοντας τις κατάλληλες αναφορές αλλά πάνω από όλα έχοντας τη θέληση για μία αξιοσημείωτη επιστροφή. Προφανώς έχουν και το ταλέντο για να τη πραγματοποιήσουν αλλά αυτοί δεν ήταν το συγκρότημα που έπεισε τη Warp να τους κυκλοφορήσει στην αρχή της πορείας τους; Κάποιο ταλέντο παραπάνω θα είχαν διακρίνει και οι άνθρωποί της, ώστε να σταματήσουν προσωρινά να αναζητούν τον διάδοχο του Aphex Twin και να ασχοληθούν με τους αναβιωτές των Buzzcocks.

Y.Γ. H limited edition του δίσκου περιλαμβάνει και ένα bonus cd με έξι επιπλέον κομμάτια, όλα τους διασκευές,που μπορεί να μη προσδίδουν κάτι ιδιαίτερο στο ''Too Much Information'' αλλά πιστοποιούν τη φόρμα που βρίσκονται οι Maximo Park αυτή τη περίοδο.

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon