Underground Diamonds #02

Η χρονιά έχει μπεί με αρκετά καλά άλμπουμ όπως αυτά των Broken Bells, Beck, Warpaint, The War On Drugs κλπ ενώ αναμένουμε και αυτά των Black Keys, Τhe Horrors, Kaiser Chiefs, Pixies κλπ. Εδώ όμως θα ασχοληθούμε όπως και την προηγούμενη φορά με λιγότερο γνωστά ονόματα. Πάμε να δούμε λοιπόν τι έχουμε συλλέξει για το πρώτο δίμηνο του 2014. Καλή ακρόαση!

1. NO - EL PRADO

Εάν οι Western Lows πέρισυ φάνταζαν ως μακρινοί συγγενείς των National τότε οι NO είναι το δίδυμο αδερφάκι τους. Αρκεί κανείς να ακούσει τη φωνή του τραγουδιστή Bradley Carter η οποία παραπέμπει στην αντίστοιχη του Matt Berninger. Ντεμπούτο άλμπουμ λοιπόν για τους εξαμελής καλιφορνέζους, παρουσιάζοντας δεκατρία ισάξια τραγούδια κινούμενα στο γνώριμο indie pop-rock ύφος με αποκορύφωμα το single ''What's Υour Νame''. Ήδη κατέχουν μια θέση στο προσωπικό μου top-10 για το 2014.

2. LORELLE MEETS THE OBSELETE - CHAMBERS

Mεξικάνικο ντουέτο στον τρίτο τους δίσκο. Η Lorena Quintanilla ('Lorelle') και ο Alberto Gonzalez ('The Obsolete') αναλαμβάνουν να κρατήσουν ψηλά τη σημαία της γκαραζοψυχεδέλειας για το τρέχον έτος. Η εισαγωγή του ''What's Ηolding Υou'' μοιάζει με groovy Black Αngels, στο ''13 Flowers'' αποτίουν φόρο τιμής στους ηρωές τους 13 Floor Elevators και κλείνουν δυναμικά το δίσκο με το - αλλά Spacemen 3 - "Thoughts About Night Noon", στον οποίο την μίξη έχει κάνει ο Peter 'Sonic Boom' Kember των Spacemen 3.

3. CREEPOID - CREEPOID

Κουαρτέτο από τη Philadelphia της Αμερικής που κυκλοφορεί το 2ο δίσκο της. Με το άκουσμα του δίσκου καταλαβαίνουμε αμέσως ότι οι Creepoid είναι fan της αμερικάνικης αλλά και αγγλικής σκηνής. Δεν θα πούμε ποιούς και τι μας θυμίζουν, ας το κρίνει ο κάθε ακροατής ξεχωριστά γιατί πραγματικά θέλουμε μισή σελίδα με αναφορές σε μουσικά είδη και συγκροτήματα. Προτείνεται ανεπιφύλακτα για τους αιώνιους λάτρεις των 90's!

4. POSSE - SOFT OPENING

Άλλο ένα συγκρότημα από την Αμερική και συγκεκριμένα από το Seattle. Δεύτερο άλμπουμ για τους Posse μετά το προπέρσινο ομώνυμο. Δεξιοτέχνες του αμερικάνικου κιθαριστικού ήχου της δεκαετίας του '90 όπως ορίστηκε από μπάντες όπως οι Pavement και Yo La Tengo. Aκούστε τον προσεχτικά, αυτός ο δίσκος προσφέρει lo-fi αριστουργήματα. Ακόμα και το δύστροπο Pitchfork το βαθμολόγησε με 7.9

5. KUMM - A MYSTERIOUS PLACE CALLED SOMEWHERE

Tην πεντάδα συμπληρώνουν οι ρουμάνοι Kumm. Δεν είναι καινούριοι ούτε είναι ντεμπούτο άλμπουμ αντιθέτως μετρούν πορεία σχεδόν είκοσι χρόνων (1997) και αυτός είναι ο έκτος δίσκος τους. Στα πρώτα άλμπουμ είχαν progressive rock και jazz στοιχεία ενώ στα τελευταία έχουν έναν πιο alternative χαρακτήρα. Όλος ο δίσκος κινείται σε pop-rock πλαίσια επηρεασμένα απο την βρετανική κιθαριστική pop. Τα τραγούδια έχουν όλα αγγλικούς τίτλους με εξαίρεση το τελευταίο που είναι στα ρουμάνικα, το ''Sa Nu Spui Nimanui'' (μην το πείς σε κανέναν). Ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου το οποίο θυμίζει έντονα την 'αθώα' pop των Βelle & Sebastian.