Belle and Sebastian - Girls In Peacetime Want To Dance

Το ''Girls In Peacetime Want To Dance'' είναι ο όγδοος δίσκος των Belle and Sebastian μέσα στην εικοσαετή, πλέον, πορεία τους στον χώρο της indie pop. Άνετα μπορούν να χαρακτηριστούν ως βετεράνοι, με τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, και να κάνουν όλους εμάς, που ακούσαμε στα φοιτητικά μας χρόνια τους πρώτους δίσκους, να συνειδητοποιήσουμε για άλλη μία φορά ότι μεγαλώσαμε. Οι Belle and Sebastian όταν τους πρωτακούσαμε έφτιαχναν τα ιδανικά τραγούδια για κάθε indie fan νεαρής ηλικίας. Η θεματική τους περιστρέφονταν γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις που δημιουργούνται στα σύγχρονα αστικά κέντρα, την εκπαίδευση και την αγωνιά των ερωτικώς σχέσεων. Όλα αυτά δοσμένα μέσα από ένα ρομαντικό πρίσμα και μουσικά επενδεδυμένα με pop folk ήχους απαράμιλλης γοητείας. Εξάλλου ήταν και οι ίδιοι φοιτητές, με αποτέλεσμα να μπορούν εύκολα να ταυτιστούν μαζί τους φοιτητές από κάθε άκρη της Ευρώπης. Έτσι απέκτησαν σύντομα πολλούς ορκισμένους fans που έπιναν νερό στο όνομα της μπάντας από τη Σκωτία, δημιουργώντας μία μικρή κοινότητα που τους αγάπησε φανατικά. Τα χρόνια όμως πέρασαν, οι Belle and Sebastian δεν είναι πλέον φοιτητές, οπώς και εμείς που τους αγαπήσαμε από τότε. Οι Belle and Sebastian όμως συνεχίζουν να γράφουν μουσική που αναζητά το κοινό της. Ειδικά από την εποχή που εγκατέλειψαν τη μικρή δισκογραφική Jeepster για χάρη της σαφώς πιο μεγάλης Rough Trade, το συγκρότημα άρχισε να αλλάζει και αρκετά το ύφος του. Κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό, αφού και οι ίδιοι αλλάζουν μεγαλώνοντας. Πλέον μοιάζουν περισσότερο με indie pop κοσμοπολίτες, παρά με μία μικρή ανεξάρτητη μπάντα που προσπαθεί να εκφράσει τις αγωνίες της. Δηλαδή ένας παράλληλος δρόμος που ακολουθεί εδώ και αρκετά χρόνια και ο Morrissey, κάτι που δεν είναι καθόλου τυχαίο μιας και οι δυο τους έχουν πολλούς κοινούς fans. Ο Stuart Murdoch, ιθύνων νους των Belle and Sebastian όλα αυτά τα χρόνια, μοιάζει περισσότερο με star παρά κάποιον που επιζητά την έκφραση της γενιάς του. Αυτή είναι και η κύρια εντύπωση που αφήνει η ακρόαση του νέου δίσκου των Belle and Sebastian.

Το ''Girls In Peacetime Want To Dance'' περιέχει δώδεκα ολοκληρωμένες συνθέσεις, απόλυτα δομημένες και δουλεμένες έως τη παραμικρή τους λεπτομέρεια. Κάποια από τα κομμάτια παραπέμπουν στον γνώριμο ήχο των Belle and Sebastian, ενώ αρκετά έντονες είναι οι groovy πινελιές σε αρκετά τραγούδια. Οι Belle and Sebastian έχουν επιλέξει σε αρκετά κομμάτια να μπλέξουν τη κλασσική pop τους, με υποψία disco και ένα μικρό flirt με electro στοιχεία. Το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι αρκετά στυλιζαρισμένο και μοιάζει σαν τον γάμο του ήχου της Motown με αυτόν της Sarah Records, χωρίς όμως την ελαφρότητα των Saint Etienne, που παλαιότερα επιχείρησαν τέτοιες προσεγγίσεις. Η επιλογή των Belle and Sebastian μοιάζει να βγαίνει από το επαγγελματικό μυαλό του Stuart Murdock. To εναρκτήριο ''Nobody's Empire'' προέρχεται από τη μεγάλη δεξαμενή των κλασσικών Belle and Sebastian τραγουδιών. Ισορροπεί ανάμεσα στις ακουστικές φόρμες και τη soulful επικότητα των γυναικείων δεύτερων φωνητικών και το αποτέλεσμα είναι απλά όμορφο. Το ''Allie'' που ακολουθεί έχει πιο rock χαρακτήρα, αλλά περιέχει όλες τις αρετές που αγαπάμε στη μπάντα από τη Σκωτία. Αντίθετα δεν συμβαίνει το ίδιο με το single ''The Party Line''. Ένα κομμάτι που το έχουμε ακούσει εδώ και καιρό, μιας και οι Belle and Sebastian το επέλεξαν ως πρώτο videoclip από τον επερχόμενο δίσκο. Το ''The Party Line'' είναι ένα ευχάριστο και χαρούμενο τραγούδι, αλλά δείχνει ότι δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο βάθος, κάτι που είναι πάντοτε απαιτητό από τους Belle and Sebastian. Προφανώς και είναι από τα πιο αδιάφορα singles τους μέχρι τώρα. Δεν συμβαίνει το ίδιο με το ''The Cat With The Cream'', που μπαίνει άνετα στη λίστα με τα alltime favourites των Belle and Sebastian. Ανήκει σε αυτή τη κατηγορία τραγουδιών, που μπορεί να μην είναι εμφανή hits αλλά είναι φτιαγμένα να τα αγαπήσουν οι πιο φανατικοί οπαδοί του συγκροτήματος, αυτοί που θα ψάξουν σε μεγαλύτερο βάθος τη δισκογραφία τους. Και οι Σκωτσέζοι έχουν πολλά τέτοια, όπως και οι Smiths που προφανώς αποτελούν πρότυπο για τον Stuart Murdoch. Τα έγχορδα τονίζουν τις σπουδαίες μελωδίες και τα φωνητικά ακούγονται εύθραυστα και ρομαντικά. Οι Belle and Sebastian μόλις πρόσθεσαν ένα σπουδαίο τραγούδι στον κατάλογό τους. Για τη συνέχεια μας περιμένει η έκπληξη του ''Enter Sylvia Plath''. Εδώ οι Belle and Sebastian ανακαλύπτουν τους ABBA και τον Giorgio Moroder και μας παραδίδουν ένα κομμάτι με απενοχοποιημένη χορευτική διάθεση, επενθυμίζοντας μας ότι πλέον δεν είναι οι συνοδοιπόροι των φοιτητικών μας χρόνων. Στα ''Play For Today'', ''Perfect Couples'' και ''The Power Of Three'' μας θυμίζουν την απόπειρα των Field Mice να συνδυάσουν indie riffs με house ατμόσφαιρες στον αριστουργηματικό δίσκο ''For Keeps''. Το ''The Everlasting Muse'' είναι αρκετά επικό με τη χρήση διαφορετικών οργάνων, ενώ το ''Ever Had A Little Faith'' θυμίζει τις πιο ακουστικές στιγμές των πρώτων τους δίσκων στη Jeepster. Στο τελευταιό κομμάτι ''Today (This Army's For Peace)'' ρίχνουν τους τόνους και μας οδηγούν σε ένα μακάριο φινάλε.

Οι Belle and Sebastian με το ''Girls In Peacetime Want To Dance'' παρέδωσαν έναν επαγγελματικό δίσκο, στημένο με τέτοιο τρόπο ώστε αφενός να μην απογοητεύσει τους παλιούς οπαδούς τους και αφετέρου να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του Stuart Murdoch για μεγαλύτερα ακροατήρια. Κατά κάποιο οι Belle and Sebastian είναι οι U2 της indie pop, αφού οι επιδιώξεις τους μοιάζουν να μην μπορούν να χωρέσουν στα περιορισμένα στεγανά της αμιγώς ανεξάρτητης σκηνής. Ο δίσκος δίνει την εντύπωση πως κάτι του λείπει ή για την ακρίβεια ότι έχει κάτι παραπάνω, κάτι που τον εμποδίζει από το να απογειωθεί. Μάλλον όμως θα ήταν παράλογο να ζητάμε από τους Belle and Sebastian να εξακολουθούν να ορίζουν τη σύγχρονη indie pop, είκοσι περίπου χρόνια μετά το ξεκίνημα τους. Τελικά το ''Girls In Peacetime Want To Dance'' είναι ο δίσκος, με τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα του, που θα περίμενε κάποιος να κυκλοφορήσουν οι Belle and Sebastian το 2015.