Ο Robert Frank φωτογράφισε μια κοινωνία που ίσως δεν συμπαθούσε και πάρα πολύ

Μήνυμα σφάλματος

Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Υποβλήθηκε από Andreas Kapotas στις Τρί, 03/10/2015 - 15:16.

Το έργο του Robert Frank μπορεί να θεωρηθεί ως μια χιουμοριστική δήλωση ή μια κραυγή διαμαρτυρίας ενός ανθρώπου που ταξίδεψε από άκρη σε άκρη τις Ηνωμένες Πολιτείες και είδε ότι το αμερικάνικο όνειρο μπορεί να μην είναι και τόσο γοητευτικό.

Η εικόνα που είχε για αυτή την χώρα ήταν πολύ διαφορετική, όταν μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου ο 23 χρονος γεννημένος στην Ελβετία Robert, αποφάσιζε να μεταναστεύσει σε αυτήν για να βρει μια σίγουρη δουλειά στο Harper’s Bazaar. Τα θετικά συναισθήματα και η αισιοδοξία του για την κοινωνία και τον πολιτισμό των Ηνωμένων Πολιτειών γρήγορα άλλαξαν, καθώς πίσω από τον φρενήρη ρυθμό της ζωής στην Αμερική αυτό που έβλεπε ήταν μια εμμονή στα χρήματα.

Στα 50’s, όντας ακόμα σχετικά νέος, με αφορμή το concept που αργότερα θα ονομαζόταν «the americans», διέσχισε τις Ηνωμένες Πολιτείες και η βασική αντίδρασή του θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως μια χαζή έκπληξη , ένα σοκ, όπως πολλών άλλων που ξαφνικά μετανάστευσαν σε αυτό το «εξωτικό» έδαφος. Εξερευνώντας τις φανταχτερές παραφροσύνες και τις παράξενες αλλά και πολλές φορές συγκινητικές αντιφάσεις της αμερικανικής κουλτούρας, τώρα έβλεπε την Αμερική ως ένα συχνά ψυχρό και μοναχικό μέρος , κάτι που έγινε εμφανές και στο ύφος των φωτογραφιών του. Αυτές ήταν και η αιτία της γνωριμίας του με τον Jack Kerouac και τον Allen Ginsberg, τους μυθικούς συγγραφείς της γενιάς των Beat, όταν και συναντώντας τον πρώτο στο δρόμο, ζήτησε την γνώμη του για το έργο του. Η ιδιαίτερη ματιά του Robert Frank που γοήτευσε τους δυο συγγραφείς, σύντομα θα γινόταν γνωστή όλο και περισσότερο στο αμερικάνικο κοινό στα 60’s, ενώ ταυτόχρονα θα ξεκινούσε μια δεύτερη καριέρα σαν σκηνοθέτης.

Το θέμα των φωτογραφιών του σίγουρα δεν φέρνει την πρωτοπορία. Αυτό όμως που τον κάνει ιδιαίτερο, είναι η διεισδυτικότητα της οπτικής του, που μέσω απλών εικόνων καφετεριών, μηχανόβιων ή περαστικών μας υπενθυμίζει πόσο αστεία, θλιβερή αλλά παρόλα αυτά αληθινή είναι η καθημερινότητά μας.