Modest Mouse - Strangers To Ourselves

Οι Modest Mouse επιστρέφουν με καινούργιο δίσκο ύστερα από οχτώ χρόνια και τη κυκλοφορία του ''We Were Dead Before The Ship Even Sank''. Προφανώς μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει στις τάξεις των βετεράνων rockers. Πρώτα από όλα ο Johnny Marr δεν παίζει πια μαζί τους, μία συμμετοχή που έδωσε extra points στον προηγούμενο δίσκο τους (εξάλλου ήταν και η μοναδική συνεργασία Modest Mouse - Johnny Marr). Οι Modest Mouse περιπλανήθηκαν αρκετά χρόνια στο αμερικάνικο underground έως ότου καταφέρουν να γνωρίσουν την επιτυχία. Μία επιτυχία που σίγουρα είναι εμφανώς μεγαλύτερη στην Αμερική από ότι στην Ευρώπη. Στην Αμερική θεωρούνται από τα σπουδαιότερα κιθαριστικά συγκροτήματα και τοποθετούνται δίπλα σε ιερά τέρατα του χώρου, σαν τους Pixies και τους Pavement. Αντίθετα στην Ευρώπη δεν λογίζονται ως τέτοιο μέγεθος και κυρίως έχουν αρκεστεί στην επιτυχία των δύο προηγούμενων δίσκων τους και κάποιων πετυχημένων περιοδειών που τους ακολουθούσαν. Προφανώς το ευρωπαϊκό κοινό δεν βρίσκει στις κιθάρες των Modest Mouse την pop αμεσότητα των Pixies ή την slacker ιδιοφυία των Pavement. Αντίθετα οι Αμερικάνοι είναι πιο εξοικειωμένοι με το ελαφρώς δύστροπο και παράξενο ύφος των Modest Mouse, οι οποίοι ποτέ δεν διέθεταν και πιασάρικα singles. Τα προηγούμενα χρόνια οι Modest Mouse κάθε άλλο παρά αδρανείς ήταν μιας και ασχολήθηκαν με την επανέκδοση των παλαιότερων δίσκων τους. Πλέον όμως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για τη νέα δισκογραφική τους δουλειά που έχει τίτλο ''Strangers To Ourselves''.

To ''Strangers To Ourselves'' δεν είναι ο δίσκος που θα προσθέσει νέα δεδομένα στην πορεία των Modest Mouse, αλλά ένας δίσκος που περισσότερο σταχυολογεί την έως τώρα πορεία τους. Δηλαδή περικλείει όλους αυτούς τους λόγους που κάποιος αγάπησε την παρέα του Isaac Brock. Στο κλίμα του δίσκου αναλαμβάνει να μας εισάγει το ομώνυμο και μελωδικό κομμάτι, που παραπέμπει αρκετά σε συγκροτήματα σαν τους Mercury Rev και τους Grandaddy. Αντίθετα το ''Lampshades On Fire'' ταυτίζεται με τον ήχο που έχουν καθιερώσει οι Modest Mouse και μοιάζει να έχει ξεπηδήσει μέσα από το ''Good News For People Who Love Bad News''. Στο ''Shit In Your Cut'' μοιάζουν να πειραματίζονται με trip hop φόρμες, αλλά μόλις μπουν τα φωνητικά του Brock εύκολα γίνεται αντιληπτό στο ποιος κάνει κουμάντο εδώ. Hip hop φωνητικά και ρυθμοί κάνουν την εμφάνιση τους στο ''Pistol'' δείχνοντας ότι οι Modest Mouse δεν είναι στενόμυαλοι και ότι εξακολουθούν να τη ψάχνουν με διάφορα είδη και ήχους. Στο ''Ansel'' βγάζουν τη πιο pop πλευρά τους, ενώ το εξάλεπτο ''The Ground Walks, With Time In A Box'' είναι αρκούντως ρυθμικό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έως και χορευτικό για τα δεδομένα των Modest Mouse. Στο δίσκο υπάρχουν και αρκετές μελωδικές στιγμές σαν το ''Coyotes'', ''Pups To Dust'' και το ''Of Course We Know''. Η αγάπη του Brock για τον Tom Waits είναι δεδομένη και στο ''Strangers To Ourselves'' εκφράζεται μέσω του ''Sugar Boats'', το οποίο είναι το αποτέλεσμα που θα έβγαινε αν ο Waits άφηνε το πιάνο του και αποφάσιζε να ασχοληθεί με τις εναλλακτικές κιθάρες. Τα πλήκτρα στο ''Wicked Campaign'' έχουν άρωμα από '80ς, κάνοντας το να μοιάζει με κομμάτι νεοκυματικής μπάντας. Οι κλασσικοί Modest Mouse αναλαμβάνουν δράση στο ''Be Brave'', που είναι από τα πιο όμορφα κομμάτια του δίσκου, όντας ταυτόχρονα ευαίσθητο και οργισμένο. Με το ''Strangers To Ourselves'' οι Modest Mouse έκαναν μία αξιοπρεπή επιστροφή και δείχνουν ότι εξακοπουθούν να είναι ενεργοί και να δουλεύουν πάνω στο όραμα που με αφοσίωση υπηρέτησαν όλα αυτά τα χρόνια.