Ντύσου κάμπια και έλα!

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Του ''Senior Bud''

Όταν ο Ανδρέας με βρήκε το πρωί της 31ης και έριξε την ιδέα, ήταν κάθετος "Δε το συζητώ, θα γράφεις αυτό που θές, είσαι χείμαρρος και με το θάρρος της άποψης σου, τέλος". Κάπως έτσι ξεκίνησε η μικρή χημική διαδικασία σε αυτο το παράξενο όργανο στο κεφάλι μου, να επεξεργαστώ το εναρκτήριο άρθρο μου για μια e-κοινότητα που μόνο κοινότυπη δε τη λες.
Η τριακοστή πρώτη λοιπόν η αφορμή για το πρώτο μου άρθρο και σαν λάτρης της αμερικάνικης πολιτιστικής κουλτούρας, αυτές τις μέρες βρίσκω πολλούς ακόλουθους της, κάθε χρόνο τέτοια μέρα όλο και περισσότερους, παρωδικούς έστω. Κολοκύθες σαν πεπόνια, τριτοκοσμικά μασκαρέματα απο τα υπόλοιπα της ντουλάπας της μαμάς και από στολές "γκρουπ-σέξυ κροκόδειλοι-κρίκετ λοβερς γουίθ σέξυ μπεημπς" και τα αυτονόητα event "Halloween party, Halloween night, Jack and the beans" απο κόσμο που νομίζει ότι το "Χάλογουιν" ειναι υποκατάστημα της Αποκριάς, σε σημείο να θέλω να κάνω λεύκωμα κακογουστιάς και να το στείλω σε σύλλογο hipsters της New York να έρθουν να το ζήσουν σαν τουρίστες που είδαν την σπηλιά του Κινγκ Κονγκ.
Οι καυγάδες που ακολούθησαν στα social media (εκεί που εργάζομαι άρα και ζω τα χειρότερα) κινούνταν στα επιχειρήματα: "είχες και στο χωριό σου;", "Αφήστε τον λαό να διασκεδάσει!"(Αλέξης-τάδε-εφη) "Δημοκρατια έχουμε" (εκεί έκλαψα) και πολλά πολλά άλλα... Τι κάνει όμως τον νεοελληνούτσο, αυτό το πλάσμα με ανάγκες και απωθημένα από το 1453 να γίνεται κακός αντιγραφέας και επιλεκτικά κακός μάλιστα;
Ο Έλληνας λοιπόν είναι από τη φύση του ένα πιό soft μοντέλο Ταυλανδέζου, αντιγράφει τα χειρότερα στοιχεία των άλλων με τον χειρότερο τρόπο, απορρίπτοντας ακόμα και την λογική του "υιοθετώ για να βελτιωθώ".Καπου εκεί έρχεται και "Η ΚΡΙΣΗ" όπως τη λένε οι ιθαγενείς αυτού του τόπου, η οποία πάει με όλα, από το ότι για να βγεις απο τα όρια της πόλης πρέπει να δώσεις το 1/100 του νεφρού σου, μέχρι το ότι κάθε πρωί πέφτεις μούρη με μούρη με τους χειρότερους πολίτες/επαγγελματίες της γής, η οποία κρίση κουνάει μια σημαία που λέει"Διασκεδάστε με κάθε τρόπο, βρείτε έναν επιτέλους αμαν, αυτό τα λύνει όλα"! Η εξισώσουλα βέβαια, έχει και άλλους παράγοντες, νυχτερινή διασκέδαση για πέταμα πλέον στην Ελλάδα, με καμία φαντασία και επαγγελματισμό, κόσμο που πολιτισμικά δεν έχει βάσεις, είναι ένα έρμαιο των ΜΜΕ, ένα σύνολο δηλαδή που οδηγεί στην εύλογη κατάληξη-σκέψη του επιχειρηματία "να κάνω κάτι να έχουμε δουλειά χωρίς πολλά έξοδα" και καταλήγουμε στο κακέκτυπο της Αμερικανικης εορτής του Halloween που όσοι έχετε ζήσει στην Αμερική ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ, ειναι μια τριημερη γιορτή αφιερωμένη στους νεκρούς,με ρίζες Κελτικες και Γαλατικές (γιορτή Samhain), στην οποία όσοι λαμβάνουν μέρος το κάνουν με την ανάλογη προσοχή στις ενδυματολογικές λεπτομέρειες, την διακόσμηση, το Trick or treat, τις Jack o lanterns και στο τέλος τα πάρτυ.
Ωραία όλα μέχρι στιγμής "εσύ ρε Senior Bud τι ζόρι τραβάς;" θα πει ο κλασσικός μέσος ημιονος για να μου δώσει την πάσα που θέλω. Είναι όμορφο και ακομπλεξάριστο να ζείς τις γιορτές άλλων πολιτισμών όπως "Dia dos muertos" του Μεξικό που προσωπικά λατρεύω ή αφού θέλετε Αμερικανικές εορτές γιατί δεν υιοθετείτε και την "Ημέρα Rosa Parks" ή "Labour Day" ή ακόμα ακόμα και την "Civil Rights Day" που αν μη τι άλλο ειναι κάτι που στην Ελλάδα θα έπρεπε να βιδωνεται στην κεφάλα μας, το Ραμαζάνι, τα γενέθλια "Της Αυτού Εξοχότητος Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας" που θα έχει και σούσι, αλλα αυτές οι μέρες που εορτάζονται με σεβασμό άλλου, ούτε πλάκα έχουν ούτε ταμεία γεμίζουν εδώ.. Είναι θέμα DNA κιόλας, αφού το βακχικό και Διονυσιακό όργιο βλέπεις είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο μέσα μας, αλλα το μπαστάρδεμα του στην πορεία από χριστιανικά και τσιφτετελο ανατολίτικα έθιμα, μας άφησαν αυτή την ανάγκη για παρτάλα με κάθε δυνατό τρόπο, σε κάθε πιθανή ευκαιρία, σαν αυτοσκοπός ενώς Crusty the clown on cocaine! Όποτε το λύσαμε, τι ωραίο να ζεις λοιπόν στην Ελλάδα, στη χώρα που δημοκρατία ειναι να παρταρεις άφραγκος επιλεκτικές γιορτές που συμφέρουν το ταμείο και να προσπερνάς-κλασσικά-την ουσία.Θα χαιρόμουν αν κάποιος ξεκίναγε να γιορτάζει και την "Civil rights Day" βασικά και αυτο και μόνο θα αρκούσε να κάνετε όσα "Χάλογουιν" θέλετε.
By the way, η 31/11 είναι παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης, θα έδινα respect στον ευφυέστατο επιχειρηματία που θα έντυνε το μαγαζί του τράπεζα και με τους προσκεκλημένους θα καίγανε σε bonfire άχυρενιους τραπεζίτες...

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon