Η μουσική στην μεγάλη οθόνη #02: Το "Call Me" δεσπόζει στους τίτλους αρχής του "American Gigolo"

του Κώστα Νταλιάνη

Το «American Gigolo» είναι το άλμπουμ για το σάουντρακ της ομώνυμης ταινίας του 1980 με πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Γκηρ, στον ρόλο, που τον ανέδειξε. Η μουσική γράφτηκε από τον Τζιόρτζιο Μορόντερ.

Το «Call me» είναι το κυρίαρχο κομμάτι του άλμπουμ και ακούγεται στην έναρξη της ταινίας. Το τραγούδι, το οποίο αρχικά ήταν ένα ορχηστρικό ντέμο με τον τίτλο «Man Machine», προσφέρθηκε αρχικά στον Στήβι Νικς των «Fleetwood Mac’s», αλλά αυτός το απέρριψε και έτσι ερμηνεύτηκε από τους Blondie, με στίχους που γράφτηκαν από την τραγουδίστρια του συγκροτήματος Ντέμπι Χάρρυ.

Το σινγκλ του τραγουδιού από τους Blondie έφτασε στο νούμερο 1 της Αμερικής, της Αγγλίας και στα περισσότερα μέρη του κόσμου, κάνοντας το έτσι το δεύτερο νούμερο 1 για το συγκρότημα μετά από το «Heart of glass» το 1979. Το 1981 το τραγούδι ήταν υποψήφιο στα βραβεία «Γκράμμυ» για καλύτερη ροκ ερμηνεία από γκρουπ, ενώ κατέχει τη θέση νούμερο 44 στα 100 κορυφαία τραγούδια όλων των εποχών στο Billboard της Αμερικής.

Το 1978 ο Μορόντερ είχε κερδίσει το όσκαρ καλύτερης πρωτότυπης μουσικής σύνθεσης για την ταινία «Το εξπρές του μεσονυχτίου», ενώ το 1979, το τραγούδι του «Last Dance», ερμηνευμένο από τη Ντόνα Σάμμερ, για την ταινία «Thank God It’s Friday», κέρδισε το όσκαρ καλύτερου τραγουδιού. Μετά την επιτυχία του «Call me», ο Μοροντέρ συνέχισε την ανοδική πορεία της καρίερας του με πολλά χιτ για ταινίες του Χόλιγουντ, όπως το «Putting out fire» του Ντέηβιντ Μπόουι για την ταινία «Cat People», το «What a feeling» της Αϊρήν Κάρα για το «Flashdance», το «Take my breath away» των «Berlin» για το «Τοπ Γκαν» κ.α.