Είδαμε τους Monovine ζωτανά και καταλάβαμε γιατί το rock θα είναι εδώ για πάντα

Ήταν ένα συνηθισμένο βράδυ Πέμπτης στη Πάτρα. Η πόλη κυλούσε στους συνηθισμένους για την εποχή ρυθμούς της και ο κόσμος είχε αρχίσει να γεμίζει μπαράκια, καφέ και τσιπουράδικα. Όμως έξω από τον αριθμό 122 της Καραϊσκάκη εύκολα διαπίστωνε κάποιος ότι υπήρχε αυξημένη από τα συνηθισμένα κινητικότητα. Εκεί είναι το Memphis και σε λίγη ώρα θα εμφανίζονταν οι Monovine. Μπήκαμε μέσα, παραγγείλαμε μπύρες και περιμέναμε τους Αθηναίους Nerrves να ανέβουν στη σκηνή, ως opening act που ήταν. Ο χώρος είναι rock από μόνος του. Όπως μου έλεγε μία φίλη, μοιάζει σαν να είσαι στο Detroit και περιμένεις να δεις το next big thing της πόλης. Το οποίο για το Detroit είναι οι Protomartyr, όπως ήδη έχουμε πει. Στο θέμα μας όμως. Οι Nerrves ανέβηκαν στη σκηνή και συνεπήραν το κοινό με το σφιχτοδεμένο και γεμάτο ενέργεια set τους. Psych, garage και punk είναι οι βασικές επιρροές τους και τα τραγούδια διαδέχονταν το ένα το άλλο με ρυθμούς πολυβόλου. Drummer-ταγουδιστής να δίνει το έναυσμα και οι υπόλοιποι να ακολουθούν. Αν υπήρχε ένα θέμα είναι ότι τα πλήκτρα δεν ακούγονταν καλά και σε σημεία έμοιαζαν να είναι θαμένα κάτω από το γενικότερο θόρυβο. Δεν πειράζει όμως, αυτά είναι λεπτομέρειες, είναι πιτσιρικάδες και το μέλλον τους ανηκει. Σίγουρα θα ακούσουμε πολλά για αυτούς και στη συνέχεια. Εξάλλου δεν ήταν εύκολο αυτό που έκαναν, να παίξουν δηλαδή μπροστά σε αρκετό κόσμο που δεν τους ήξερε καν και είχε πάει εκεί για το main act και να αφήσουν θετικότατες εντυπώσεις.

Σε λίγη ώρα Στράτος, Φώντας και Σωτήρης είχαν λάβει τις θέσεις τους και ξεκίνησαν αυτό που ξέρουν καλά. Έπαιξαν αγνό, ανόθευτο και επιθετικό rock 'n' roll. Οι περισσότεροι τους έχουμε δει αρκετές φορές, γνωρίζουμε τα κομμάτια τους και για άλλη μία φορά απολαύσαμε το live τους. Οι πιτσιρικάδες και κάποιοι τολμηροί μεγαλύτεροι δημιούργησαν mosh pit στο κέντρο του Memphis, αγνοώντας τα γλιστερά πλακάκια από τις χυμένες μπύρες και τα πολλά σπρωξίματα. Το live ήταν super και η αίσθηση της ικανοποίησης ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα του κοινού. Οι επιρροές από Nirvana σταθερές και οι Monovine είναι από τα συγκροτήματα που δεν διατείνονται ότι θα αναθεωρήσουν το rock. Κάνουν αυτό που γουστάρουν, χρησιμοποιώντας τα κλασσικά συστατικά του rock 'n' roll (κιθάρα, μπάσο, τύμπανα). Είναι η μπάντα που μας δείχνει ότι όσο υπάρχουν παρέες που θέλουν να παίζουν μαζί και να γουστάρουν, το rock θα είναι μαζί μας. Αυτό είναι εξάλλου και το μυστικό της μακροζωίας της πιο δημοφιλούς μουσικής των τελευταίων εξήντα χρόνων. Αυτό και η εντύπωση του κάθε εταιρειάρχη ότι ανακάλυψε στη μπάντα της γειτονιάς του τους επόμενους Rolling Stones. Και οι Monovine αυτό που καταφέρνουν στα live τους είναι να δημιουργούν τη ψευδαίσθηση ότι η απόσταση από τη Πάτρα στο Σιάτλ είναι μηδενική.