Ο Νικήτας Κλιντ και ο Ρένος Χαραλαμπίδης κοντραρίστηκαν ιδεολογικά με το κοινό τους

Τι κοινό μπορεί να έχει ο Νικήτας Κλιντ με τον Ρένο Χαραλαμπίδη; Και οι δύο επέλεξαν να εκφράσουν ανοιχτά τις απόψεις τους για πολιτικά ζητήματα στα χρόνια της κρίσης. Και οι απόψεις τους ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες με αυτές της μεγάλης πλειοψηφίας του κοινού τους. Οι περισσότεροι που ερωτεύτηκαν βλέποντας τα ''Φτηνά Τσιγάρα'' και θεώρησαν το ''Silent Disco'' ως την αναζωογονητική πρόταση στο βαλτωμένο ελληνικό hip hop, έβλεπαν ένα σύγχρονο ''Γαλατικό χωριό'' στη Κερατέα, ανέβαιναν νοητώς στα τρακτέρ των αγροτικών μπλόκων της εποχής των Σαμαροβενιζέλων, έβλεπαν την ελπίδα στην κυβερνητική προοπτική του Σύριζα και ψήφισαν ''περήφανα'' ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Ο Νικήτας και ο Ρένος δεν είδαν και δεν ένιωσαν τίποτα απ' 'ολα αυτά. Και το είπαν, και μάλιστα όχι μόνο μία φορά. Συχνά έλεγαν δημοσίως τις απόψεις τους, ο πρώτος στήριξε το Ποτάμι και ο δεύτερος απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία. Και οι δύο εξαιτίας της απόφασής τους να εκφράσουν δημόσια τις απόψεις τους έχασαν μεγάλο μέρος του κοινού τους. Στρατιές από haters πλημμύρισαν τα social media και εκτενής αρθρογραφία υπάρξε εναντίον των δύο καλλιτεχνών από ''αντισυστημικά μέσα''. Συνάδελφοί και φίλοι τους λοιδώρησαν, βάζοντας extra επαναστατικά ένσημα στο βιογραφικό τους.

Παρόλο που η ελπίδα αποδείχτηκε φούσκα και πολλοί κατέβηκαν από τα κάγκελα για να ξανακάτσουν στον καναπέ απ΄όπου είχαν σηκωθεί, Κλιντ και Χαραλαμπίδης εξακολουθούν να είναι απαξιωμένοι στα μάτια πολλών ανθρώπων που παρακολουθούσαν το έργο τους. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι η καινούργια ταινία του Χαραλαμπίδη θα κόψει πολύ λιγότερα εισιτήρια απ' όσο θα μπορούσε και ο επερχόμενος δίσκος των Ρόδες United και οι συναυλίες τους θα έχουν πολύ μικρότερη ανταπόκριση. Και όλα αυτά γιατί επέλεξαν να έρθουν σε ιδεολογική αντιπαράθεση με το κοινό τους. Αντίθετα είμαι απόλυτα σίγουρος ότι αν είχαν επιλέξει να βρίσκονται στα κάγκελα και στις πλατείες η ανταπόκριση στο έργο τους θα ήταν αυξημένη σε σχέση με παλαιότερα. Αλλά αυτοί διάλεξαν να είναι καλά με τον εαυτό τους και όχι με το κοινό τους. Ένα κοινό που βλέπει με συμπάθεια χρόνια επαναστατημένους καλλιτέχνες με τις αμοιβές τους να πηγαίνουν στη Βουλγαρία και όταν ερωτόνται για το ζήτημα να απαντούν ότι δεν είχαν ιδέα και όλα αυτά τα κανονίζει ο λογιστής.

Άλλος ένας καλλιτέχνης που είχε συγκρουστεί με το κοινό ονομάζονταν Μάνος Χατζιδάκις. (Καμία προσπάθεια καλλιτεχνικής τάυτισης του Χατζιδάκι με τους δύο καλλιτέχνες που αναφέρονται στο άρθρο).