Οταν το prog εγινε mainstream

Το Operation: Mindcrime των QueensRyche δεν έχει αρχή. Το Operation: Mindcrime υπήρχε στην ατμόσφαιρα το 1988. Είναι το album που ο συνδυασμός ήχων και στίχων το έκανε να θεωρείται ως ο ορισμός ενός ιδιώματος που εξαιτίας του ονομάστηκε το metal του σκεπτόμενου ανθρώπου. Η ιδέα αυτού του concept album καρφώθηκε στον τραγουδιστή Geoff Tate όταν ένα βράδυ βγήκε να αγοράσει τσιγάρα και στο δρόμο του για το καπνοπωλείο πέρασε μπροστά από ένα καθολικό ναό και μια ανεξήγητη ενέργεια τον ώθησε να μπει μέσα. Από το πουθενά, μια μουσική ήρθε στο μυαλό του παράλληλα με μια ιστορία. Το ίδιο βράδυ είχε τελειώσει το θέμα της βασικής πλοκής όπως και τους στίχους και την μελωδία του ομότιτλου κομματιού. Όταν συναντήθηκε με τους υπόλοιπους ‘Ryche τους εξήγησε τι είχε στο μυαλό του, αλλά η ιδέα του δεν άρεσε, με τον Tate να επιμένει. Ο πρώτος που έπεισε ήταν ο Chris DeGarmo.

Μαζί έγραψαν τους περισσότερους στίχους για τον τραγικό τοξικομανή χαρακτήρα Nikki, ο όποιος χειραγωγείται για να ενταχθεί σε μια υποτιθέμενη μυστική οργάνωση αφιερωμένη στην επανάσταση. Το κεφάλι αυτής της οργάνωσης είναι ένας μυστηριώδες δημαγωγός πολιτικών και θρησκευτικών ιδεών γνωστός ως Dr.X , ο οποίος χειρίζεται τον Nikki μέσω ενός συνδυασμού ηρωίνης και άλλων ουσιών κάνοντας του πλύση εγκεφάλου του για να γίνει δολοφόνος. Η πρώην πόρνη / νυν καλόγρια Sister Mary, είναι αυτή που στο πρόσωπο της ο Nikki θα ανακαλύψει την αληθινή αγάπη καθώς και τον διεφθαρμένο ιερέα William που την εξουσιάζει.

Ήταν το σωτήριο έτος 1988, όπου το Operation: Mindcrime βρισκόταν στα δισκοπωλεία. Με κομματάρες όπως το ομότιτλο (Operation:Mindcrime), το Revolution Calling και το Eyes of a Stranger. Δίσκος που την μια στιγμή σε κάνει ένα με το χώμα και την αμέσως επόμενη σε σηκώνει στα ουράνια. Ένας Geoff Tate να ερμηνεύει ανεπανάληπτα σε βαθμό πραγματικής ψύχωσης, ένας Chris DeGarmo που με τα Floyd-ικα του solo και την αύρα του ντύνει τον δίσκο μαζί με τον Michael Wilton που τροχίζει τις αιχμηρές γωνίες του album. Τέλος έχουμε ένα από τα πιο ουσιαστικά και δυναμικά rhythm section του progressive metal, τον χτύπο της καρδίας του album, Eddie Jackson καθώς και το ρυθμικό ταμπούρο του Scott Rockenfield. Όποιος έρθει σε επαφή μαζί του το μόνο σίγουρο είναι πως θα γίνει άλλος άνθρωπος.

Του Μάριου Παγώνη