May Roosevelt: ''Μου φαίνεται δύσκολο να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς μουσική''

Περίπου δύο μήνες έχουν περάσει από την κυκλοφορία της καινούργιας δουλειάς της May  Roosevelt, με τίτλο ''Junea''. Ένας δίσκος με έντονα ηλεκτρονικά στοιχεία αλλά που δεν χάνει την αμεσότητα που προσφέρει η pop. Η κυκλοφορία του δίσκου ήταν η αφορμή για να μιλήσουμε μαζί της και να γνωρίσουμε καλύτερα μία δημιουργό που έχει ήδη αφήσει το στίγμα της στην εγχώρια σκηνή.

Ο τελευταίος σου δίσκος με τίτλο ‘’Junea’’ κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες. Είσαι ικανοποιημένη από το τελικό απότέλεσμα και σε τι διαφέρει από τις προηγούμενες δουλειές σου;

Το Junea είναι ένα album το οποίο δούλευα για αρκετό καιρό, τόσο για την μουσική όσο και για το artwork και τη συνολική εικόνα του, και στην πορεία της δημιουργίας του συνάντησα τρεις πολύ καλούς συνεργάτες που συνετέλεσαν με τον τρόπο του ο καθένας σε αυτό, τον ηχολήπτη Χρήστο Μέγα με τον οποίο κάναμε μαζί την τελική μίξη του ήχου, τον Γιάννη Χριστοδουλάτο που έκανε το mastering, και την δισκογραφική εταιρεία Inner Ear. Από την αρχή αποφάσισα να μην έχω ένα concept που θα επηρέαζε και τις μουσικές μου επιλογές, όποτε νομίζω πως αυτή είναι και η μεγαλύτερη του διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες μου.

Το θέρεμιν πως σου κέντρισε το ενδιαφέρον για να ασχοληθείς μαζί του;

Όταν έπαιξα για πρώτη φορά θέρεμιν έκανα ακόμα μαθήματα βιολιού και είχα ήδη αρχίσει να ασχολούμαι με την ηλεκτρονική μουσική. Εντυπωσιάστηκα πολύ λοιπόν τότε κυρίως από το πως παίζεται αυτό το όργανο, αλλά και από τον ήχο του και την συνάφεια του με το βιολί. Ένας πρώτος εντυπωσιασμός βέβαια δεν αρκεί για να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον για χρόνια. Επειδή υπάρχουν πολλοί λίγοι δάσκαλοι θέρεμιν στον κόσμο έπρεπε να ανακαλύψω μόνη μου την τεχνική παιξίματος, και έτσι αυτή η διαδικασία και η διαδρομή εκμάθησης του οργάνου, ήταν και εξακολουθεί να είναι πολύ ενδιαφέρουσα για μένα.

Στα live σου θα σε βλέπουμε μόνη σου στη σκηνή ή θα σε συνοδεύουν και άλλοι μουσικοί;

Σκοπεύω να παίξω μόνη μου γιατί πιστεύω ότι αυτή είναι και η φύση της μουσικής που έγραψα. Μου φαίνεται δηλαδή πως ο καλύτερος και πιο εφικτός τρόπος για να την παρουσιάσω είναι με τα εργαλεία με τα οποία την έφτιαξα. Ούτως ή άλλως δεν συνεργάστηκα με κάποιον session μουσικό για τις ηχογραφήσεις, εκτός από την Agnes Zachari για τα έξτρα φωνητικά στο κομμάτι “Flowers”.

Πλέον για την περισσότερη μουσική που ακούμε δεν πληρώνουμε κάποιο αντίτιμο. Είτε κατεβάζουμε κομμάτια, είτε ακούμε μουσική από κάποια πλατφόρμα (youtube, spotify κτλ). Θεωρείς ότι αυτό στερεί έσοδα στους δημιουργούς ή δίνει τη δυνατότητα σε περισσότερους καλλιτέχνες να αποκτήσουν ακροατές;

Θεωρώ πως το μεγαλύτερο κέρδος από αυτή την αλλαγή είναι το ότι σήμερα μπορεί ο καθένας μέσα από τέτοιες πλατφόρμες να ψάξει, να ανακαλύψει και να έχει δωρεάν πρόσβαση σε μουσικές από όλο τον κόσμο. Αυτό που βρίσκω πως είναι το κυριότερο αρνητικό στοιχείο είναι το format του ήχου και η χαμηλή ποιότητα του, ειδικά όταν ακούμε μουσική από τα ηχεία του υπολογιστή ή του κινητού, και όχι από το ηχοσύστημα του σπιτιού μας όπως παλιότερα. Είναι κρίμα που στοιχεία της μουσικής που έχουμε φροντίσει με πολύ προσοχή εξαφανίζονται από τα ηχεία των λάπτοπ.

Ποια είναι η γνώμη σου για τα γεγονότα που γίνονται γύρω από την ΑΕΠΙ;

Δεν συμφωνούσα με τον τρόπο που λειτουργούσε η ΑΕΠΙ πριν ακόμα γίνουν γνωστά τα γεγονότα στα οποία αναφέρεσαι και έτσι δεν έγινα μέλος της, ούτε και ξαφνιάστηκα καθόλου με τα νέα!

Θεωρείς ότι μία εταιρεία μπορεί να βοηθήσει έναν δημιουργό να κυκλοφορήσει τη δουλειά του ή προτιμάς τις d.i.y. κυκλοφορίες;

Δοκίμασα το D.I.Y. όταν κυκλοφόρησα με αυτόν τον τρόπο τον δίσκο μου “Haunted” και αποδείχτηκε μια χρήσιμη και πολύτιμη εμπειρία. Το προτίμησα τότε, όχι μόνο για να δω τις δυνάμεις μου, άλλα και γιατί πίστευα ότι αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κυκλοφορήσει ο συγκεκριμένος δίσκος. Όμως πιστεύω στην δύναμη της συνεργασίας και πως μια εταιρεία με την εμπειρία και τις ειδικές τις γνώσεις μπορεί να βοηθήσει τον μουσικό σε θέματα τα οποία δεν ανήκουν εντελώς στο δικό του πεδίο.

Υπάρχει κάποιος χώρος στην Ελλάδα που θα ήθελες οπωσδήποτε να παίξεις ζωντανά;

Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μέρος αλλά γενικά μου αρέσουν οι χώροι που δεν είναι στημένοι ως συναυλιακοί. Ίσως και να θυσίαζα δηλαδή έναν ωραία μελετημένο ηχητικά χώρο, για ένα πιο ιδιαίτερο μέρος που θα δημιουργούσε μια ξεχωριστή συναυλιακή εμπειρία, αρκεί φυσικά να έχει ηλεκτρικό ρεύμα!

Αν δεν υπήρχε η μουσική τι πιστεύεις ότι θα σου κέντριζε το ενδιαφέρον για να καλύψεις τη δημιουργικότητά σου;

Σίγουρα θα μαγείρευα περισσότερο! Αν και μου φαίνεται δύσκολο να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς μουσική, μπορεί να έκανα κάτι που θα αφορούσε και κάποια άλλη αίσθηση εκτός από την όραση, μπορεί να έφτιαχνα αρώματα!

Τα social media σε έχουν βοηθήσει στο να έχεις καλύτερο έλεγχο της παρουσίας σου ως δημιουργό;

Τα social media σίγουρα βοηθούν πολύ στην επικοινωνία του καλλιτεχνικού έργου με όσους τα χρησιμοποιούν και ενημερώνονται από αυτά, αλλά πιστεύω πως η παρουσία του δημιουργού συντελείται κυρίως μέσω της δισκογραφίας και των συναυλιών και όχι τόσο μέσω των post στα social media.