MGMT - Little Dark Age

Οι MGMT εισέβαλαν δυναμικά στη μουσική επικαιρότητα πριν από μία δεκαετία με το ''Oracular Spectacular''. Ένας δίσκος που σημάδεψε την εποχή του, ακούστηκε παντού και περιείχε ορισμένα κορυφαία singles, προεξέχοντος του ''Kids''. Εξαιρετική ήταν η παραγωγή του Dave Frifmann, που κατάφερε να αναφείξει τις, ούτως ή άλλως, σπουδαίες συνθέσεις των MGMT. Από την μία μέρα στην άλλη οι MGMT ήταν superstars και σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η πολυσσυλλεκτικότητα της μουσικής τους. Μία up tempo ψυχεδελίζουσα pop, που με χαρακτηριστική ευκολία έπαιρνε δάνεια από όπου της γυάλιζε στο μάτι. Η επιτυχία όμως έχει και το τίμημά της. Η μουσική βιομηχανία αποζητά από κάθε συγκρότημα που σημειώνει εμπορική επιτυχία, να την επαναλάβει και στο επόμενο δισκογραφικό του βήμα. Οι MGMT όμως δεν ήθελαν αυτό. Ήθελαν να εκφράσουν τις δικές τους ανησυχίες, αδιαφορώντας ή έστω βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις πωλήσεις. Οι προθέσεις τους έγιναν ξεκάθαρες, όταν ανακοίνωσαν ότι στην καρέκλα του παραγωγού θα καθήσει ο Peter ''Sonic Boom'' Kember των Spacemen 3. Ήταν ξεκάθαρο ότι πλέον δεν θα υπάρχουν κομμάτια στο στυλ του ''Kids'' και του ''Electric Feel''. Ο δίσκος ονομάστηκε ''Congratulations'', κατά τη γνώμη μας ήταν εξαιρετικός, αλλά δυστυχώς για αυτούς πέρα από χαμηλότερες πωλήσεις, δεν κατάφεραν να γνωρίσουν ούτε την κριτική αποδοχή που ήθελαν. Όλα αυτά έριξαν την αυτοπεποίθηση του συγκροτήματος, που προχώρησε στην κυκλοφορία ενός τρίτου δίσκου, που απλά έφερε ως τίτλο το όνομα του συγκροτήματος. Το ''MGMT'' ήταν περισσότερο διεκπεραιωτικό, σε αρκετά σημεία βαρετό και γενικά ήταν ένας μέτριος δίσκος. Πλέον οι MGMT απείχαν αρκετά από τους pop stars που θεωρούνταν στην αρχή της πορείας τους. Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις η διάλυση της μπάντας μοιάζει με αναπόφευκτο γεγονός. Η ψυχολογία της μπάντας σε ιστορικά χαμηλά και κανείς να μην δείχνει να υπολογίζει σε αυτούς και την ανάκαμψή τους. Όλοι προφανώς τους θεωρούν από καμμένο χαρτί μέχρι κάποιους που το καλύτερο που μπορούν να κάνουν είναι να περιφέρουν τα πρότερα χιτάκια τους σε διάφορα φεστιβάλ και να κυκλοφορούν που και που κάποιον μέτριο δίσκο. Το ντουέτο των MGMT είχε άλλη γνώμη και αφού μάζεψε τα κομμάτια του (κυριολεκτικά και μεταφορικά) κυκλοφόρησε το ''Little Dark Age''.

Το ''Little Dark Age'' σηματοδοτεί μία μεγάλη ηχητική στροφή και σίγουρα είναι ένας δίσκος που έχει εμπορικές φιλοδοξίες. Οι MGMT στρέφονται στα '80s και αντλούν έμπνευση από το electro και τη synth pop. Φτιάχνουν σινγκλάκια που προορίζονται για μαζική κατανάλωση και γενικά η επιστροφή τους είναι απρόσμενα δυναμική. Στο ''Little Dark Age'' δεν υπάρχουν ψυχεδελίζοντα ενδοσκοπικά τραγούδια, αλλά τα πάντα είναι λουσμένα στο άπλετο φως. Χαρούμενα και ανεβαστικά τραγούδια, που ενδείκνυνται για ατελείωτο χορό, είναι το περιεχόμενο του καινούργιου δίσκου των MGMT. Πλέον οι επιρροές τους είναι οι Visage, οι Duran Duran, οι Human League, οι Alphaville και όλοι οι άλλοι που έχουν συνδυάσει το όνομά τους με την πιο κιτς δεκαετία αλλά και με ορισμένα από τα πιο διαχρονικά singles που έχουν ποτέ κυκλοφορήσει. Τραγούδια που πάντοτε θα γουστάρουμε να ακούμε στα πάρτυ που περνάμε καλά, ακόμα και αν έχουμε πιει μερικά ποτά παραπάνω. Τα τραγούδια των '80ς είναι πάνω απ΄όλα απενοχοποιημένη ευδαιμονική pop και για αυτό ακούγονται τόσο ευχάριστα τριάντα και βάλε χρόνια μετά. Η pop είναι σαφέστατα απαλλαγμένη από το βαρύ και ασήκωτο φορτίο του rock και έτσι καταφέρνει να αγγίζει ευκολότερα και μεταγενέστερες γενιές. Οι MGMT πατώντας πάνω σε pop '80ς φόρμες γράφουν εν δυνάμει singles που θα τα ακούμε εκτός από σήμερα και στο μέλλον. Το ''Little Dark Age'' περιέχει τα δικά τους ''Big In Japan'', ''Fade To Grey'' και ''Don't Go''. Τα δικά τους εκολλαπτόμενα bigger than life singles είναι το ομώνυμο του δίσκο, το ''One Thing Left To Try'' και το ''Me And Michael''. Κομμάτια που έχουν από την πρώτη ακρόαση τη στάμπα του κλασσικού και ήρθαν για να μονιμοποιηθούν στις setlists των πιο ανεβαστικών parties. Από κοντά ακολουθούν το ''Tslamp'' με την mid tempo synth pop του, η αλά Saint Etienne ρετρίλα του ''She Works Out Too Much'', τα ανάλαφρα beats του ''James'' και η νωχελικότητα του ''Days That Got Away''. Στο τέλος του δίσκου συναντάμε τα ''When You 're Small'' και ''Hand It Over''. Δύο κομμάτια που αποπνέουν λυρισμό και ευαισθησία, λειτουργώντας χαλαρωτικά σε σχέση με το υπόλοιπο του δίσκου.

Το ''Little Dark Age'' είναι ο δίσκος που επαναφέρει τους MGMT ως πρωτοκλασσάτους παίκτες της σύγχρονης ποπ κουλτούρας. Λαμπερό και ανεβαστικό, βάζει από τώρα υποψηφιότητα για την πιο πολυπαιγμένο ποπ δίσκο του 2018. Ένας δίσκος που μόλις τελειώσει σε καλεί να πατήσεις αυτόματα το repeat, όχι για να καταλάβεις τα καλά κρυμμένα μυστικά που περιέχει και δύσκολα γίνονται αντιληπτά κατά την πρώτη ακρόαση, αλλά για να απολαύσεις το party που έχουν στήσει οι MGMT στα αυλάκια του.