The Breeders - All Nerve

''Cool as Kim Deal'' τραγουδούσαν με την τότε νεανική τους αυθάδεια οι Dandy Warhols και απέδιδαν τελείως ειλικρινά την λέξη που χαρακτήριζε σε όλα την μπασίστρια των Pixies και των The Breeders. Και αν η συμμετοχή της σε ένα από τα επιδραστικότερα συγκροτήματα όλων των εποχών (Pixies) ήταν το διαβατήριο για την ανάδειξή της ως πρότυπο για εκατοντάδες κορίτσια, που ήθελαν να της μοιάσουν πιάνοντας στα χέρια τους το όργανο με τις τέσσερις χορδές, η συμμετοχή της στους Breeders ήταν αυτή που της επέτρεψε να εκφράσει τις περισσότερο προσωπικές της δημιουργίες. Οπότε έχουμε στα χέρια μας τον πέμπτο δίσκο των Breeders με τίτλο ''All Nerve'', σε ένα διάστημα μεγαλύτρο της εικοσιπενταετίας που δραστηριοποιείται το συγκρότημα. Αριθμός που δεν τους κατατάσσει ακριβώς στην κατηγορία παραγωγικοί, αλλά που δείχνει ότι η Deal και η παρέα της κυκλοφορούν δίσκο όταν έχουν να πουν κάτι πραγματικά. Βέβαια η Deal κάθε άλλο από ανενεργή μένει στα διαστήματα μεταξύ των δίσκων. Συμμετείχε στις συναυλίες επανένωσης των Pixies, την είδαμε και δύο φορές στα μέρη μας, αλλά είχε την προνοητικότητα να τους εγκαταλείψει πριν κυκλοφορήσουν τους νέους τους δίσκους και βάλει το όνομά της σε κάποιους από τους χειρότερους δίσκους που έχει κυκλοφορήσει όνομα με το εκτόπισμα των Pixies.

Το ''All Nerve'' βρίσκει τους Breeders χαλαρούς και να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά. Να γράφουν κομμάτια με έντονα κιθαριστικά ξεσπάσματα, έστω και αν αυτά είναι λιγότερα σε σχέση με το παρελθόν τους. Ξέρουν πολύ καλά ότι ποτέ δεν πρόκειται να γράψουν ένα καινούργιο κομμάτι σαν το ''Canonball'' από το ''Last Splash'', που θα γίνει ύμνος για μία γενιά και θα παίζεται παντού, ούτε καν έναν τόσο καλό δίσκο σαν το ''Pod''. Αλλά επίσης ξέρουν ότι μπορούν να γράψουν αξιόλογα κομμάτια, που τα καλύτερα από αυτά θα μπορούσαν να υπάρχουν ακόμα και στο ''Pod''. Τέτοιο είναι σίγουρα το ''Nervous Mary'', που μας θυμίζει γιατί η Kim Deal υπήρξε τόσο επιδραστική για την indie σκηνή, το ''Archangels Thunderbird'' με τον άκρως κολλητικό ρυθμό και το ''Blues At The Acropolis'' που μας δείχνει ότι οι Breeders ακόμα και τώρα ψάχνονται με νέες φόρμες και ιδέες. Από εκεί και πέρα κυριαρχούν τα νευρώδη indie hits, με τις ευθείες παραπομπές στα '90ς, σαν το ''Wait In The Car'' και το ''Howl At The Submit'', το ''All Nerve'' που θα ήταν στανταράκι για την playlist του ''120 Minutes'' του πάλαι ποτέ κραταιού MTV και το ''Metagoth'' με την αλά Sonic Youth λογική. Στο ''Spacewoman'' αναπολεί το θρυλικό ''Gigantic'' των Pixies και στο ''Downmarking An Effort'' αφήνουν στη άκρη τα κιθαριστικά μπαράζ, προς χάρην της πιο ρομαντικής πλευράς τους. Οι Breeders κυκλοφόρησαν τον πιο '90ς δίσκο για το 2018 και αυτό μόνο κακό δεν είναι. Μπορεί όλα να ακούγονται γνώριμα, αλλά ποιος περίμενε κάτι περισσότερο από την Kim Deal; Ο δίσκος περιέχει cool indie κομμάτια γραμμένα από την τύπισσα που έπαιζε μπάσο στους Pixies. Και το σίγουρο είναι ότι η Kim Deal εξακολουθεί να γράφει από αξιοπρεπή και πάνω κομμάτια στις μέρες μας, σε αντίθεση με τον πιο συμπαθή χοντρούλη της κιθαριστικής μουσικής (Frank Black).