



Η Nalyssa Green κυκλοφορεί τον τρίτο της προσωπικό δίσκο με τίτλο ''Μπλουμ'', που σηματοδοτεί την μεγαλύτερη αλλαγή στην πορεία της. Και αυτή η αλλαγή δεν είναι άλλη από την επιλογή της ελληνικής γλώσσας ως μέσω έκφρασης, αφήνοντας στην άκρη την αγγλική που υπήρχε στους δύο πρώτους δίσκους της. Για αυτήν την αλλαγή μας είχε προϊδεάσει τα δύο προηγούμενα χτόνια με τα singles ''Κοκτέιλ'' και ''Κρεβάτι'' που είχε κυκλοφορήσει. Και όπως είναι φυσικό κάθε φορά που ένας καλλιτέχνης επιλέγει να αφήσει την αγγλική γλώσσα για χάρη της ελληνικής, ανοίγει ένας κύκλος συζητήσεων για τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την αλλαγή. Οι καλοπροαίρετοι θα πουν ότι έτσι εκφράζονται καλύτερα οι τωρινές καλλιτεχνικές του ανησυχίες και οι κακοπροαίρετοι θα αναζητήσουν καθαρά εμπορικά κίνητρα σε αυτή την επιλογή και θα μιλούν για ξεκάθαρη αναζήτηση μεγαλύτερων πωλήσεων και δημοφιλίας. Εμείς θα αρνηθούμε να μπούμε σε αυτήν την συζήτηση, αφενός γιατί δεν είμαστε στο μυαλό της Nalyssa Green για να ξέρουμε τους λόγους που την οδήγησαν στην συγκεκριμένη απόφαση, αφετέρου διότι θέλουμε να μιλήσουμε για το περιεχόμενο του ''Μπλουμ'' ανεξάρτητα από την όποια παραφιλολογία αναπτυχτεί γύρω του.
Η Nalyssa πέρα από την αλλαγή της γλώσσας έχει να αντιμετωπίσει και αυτό που συναντούν εύκολα μπροστά τους όλες οι γυναίκες δημιουργοί που καταφέρουν να διαμορφώσουν έναν προσωπικό ήχο από την εποχή της Kate Bush και μετά. Οι μουσικογραφιάδες, στερούμενοι φαντασίας, τις παρομοιάζουν με νεράιδες, ξωτικά, αερικά και άλλα περίεργα πλάσματα, προκειμένου να τραβήξουν την προσοχή των αναγνωστών τους και να γεμίσουν άκοπα τις γραμμές της δισκοκριτικής τους. Η Nalyssa δεν είναι τίποτα από αυτά τα πλάσματα, αλλά είναι ένας φυσιολογικός άνθρωπος, με ανησυχίες, ευαισθησίες, φαντασία και προβληματισμούς, που απλά καταφέρνει να εκφραστεί μέσω της μουσικής και των στίχων της. Και μάλιστα έχει το απαραίτητο ταλέντο για να το κάνει με πολύ όμορφο τρόπο. Αυτό κάνει στο ''Μπλουμ'' και με την χρήση της ελληνικής γλώσσας γίνεται πιο άμεση και γιατί όχι πιο μεστή, χρησιμοποιώντας την μητρική της γλώσσα. Καταλυτικό ρόλο για τον ήχο του ''Μπλουμ'' παίζει η παραγωγή του Βασίλη Ντοκάκη των No Clear Mind. Ο Ντοκάκης έχει αναδείξει τις συνθέσεις της Nalyssa Green, δουλεύοντας κάθε λεπτομέρειά τους. H Nalyssa μπλέκει προσωπικές καταστάσεις με φανταστικές περιγραφές και προτάσσει την γυναικεία φύση της τραγουδοποίας της. Μιλάει ακομπλεξάριστα για σχέσεις, για το Αιγάλεω, για το σκύλο της και οτιδήποτε άλλο την απασχολεί, χωρίς να φοβάται την έκθεση που προκαλεί η αμεσότητα του λόγου της. Η ζεστή της φωνή ντύνει τις συνθέσεις της και οι πλούσιες ενορχηστρώσεις παρέα με την χρήση θέραμιν, συμβάλλουν στην δημιουργία του ξεχωριστού κόσμου του ''Μπλουμ''. Εξάλλου ένα από τα χαρακτηριστικά της Nalyssa Green είναι ότι δύσκολα εντάσσεται σε κάποια σκηνή. Η δική της φάση είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερα προσωπική.
Με το ''Μπλουμ'' η Nalyssa Green οδηγείται σε νέα μονοπάτια έκφρασης, χωρίς να ακυρώνει το παρελθόν της, αλλά προχωρώντας ξεκάθαρα προς τα εμπρός. Στον δίσκο συνυπάρχουν διαφορετικά κομμάτια, που στο σύνολό τους εντάσσονται στον κόσμο της Nalyssa. Από τα συγκινητικό ''Τα Μαλλιά Της'' και ''Πέφτοντας'', το radio friendly ''Οι Βόμβες'' που κολλάει από την πρώτη ακρόαση, έως την νέα και πιο ατμοσφαιρική εκτέλεση του ''Κοκτέιλ'', που πλέον λέγεται ''Κοκτέιλ ΙΙ''. Το ''Μπλουμ'' είναι ένας δίσκος τελείως διαφορετικός από οτιδήποτε άλλο έχουμε ακούσει πρόσφατα και δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες για τα επόμενα βήματα της Nalyssa Green.