The Vagina Lips - Generation Y

Σημαντικό κομμάτι της εγχώριας αγγλόφωνης σκηνής αποτελούν τα indie συγκροτήματα. Indie συγκροτήματα που οι επιρροές τους αντλούνται από την ανεξάρτητη βρετανική κιθαριστική μουσική και βρίσκονται κάπου μεταξύ του λυρισμού των Shiths, το new wave των Cure, τα ξεσπάσματα του shoegaze και την electro ρυθμολογία των New Order. Αναμφισβήτητα ο εμβληματικότερος ελληνικός indie δίσκος, τόσο ως περιεχόμενο όσο και ως εμπορική επιτυχία, ήταν το ''Flood'' των Raining Pleasure του 2001. Δεκαεφτά χρόνια μετά κυκλοφορεί ο δίσκος που έχει όλα τα φόντα να ακολουθήσει την διαδρομή του ''Flood'' και αυτός είναι το ''Generation Y'' του The Vagina Lips που κυκλοφορεί από την Inner Ear. Το project The Vagine Lips ξεκίνησε το 2015 και είναι το όχημα έκφρασης του Δημήτρη Πολιούδη. Ενός ανθρώπου με παρελθόν στον χώρο, αφού συμμετείχε σε αρκετά μουσικά projects τα προηγούμενα χρόνια, και από το 2015 και μετά έχει κυκλοφορήσει αρκετά albums και E.P. σε ψηφιακή μορφή. Δίσκοι που δημιούργησαν ένα αυξανόμενο και φανατικό κοινό της μουσικής του και που ήταν ολοφάνερο ότι κάτι σπουδαίο συμβαίνει εδώ. Το ''Generation Y'' είναι ο πρώτος του δίσκος που κυκλοφορεί ταυτόχρονα και σε φυσική μορφή και αποτελεί ότι πιο ολοκληρωμένο έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα. Ο Δημήτρης έχει την ξεχωριστή ικανότητα να γράφει πολλά και σπουδαία τραγούδια με περίσσεια ευκολία. Αυτό κάνει και στο ''Generation Y'' που μας παραδίδει οχτώ αριστουργηματικά indie tracks.

To ''Generation Y'' απευθύνεται σε αυτούς που ένιωσαν την ζωή τους να αλλάζει από την στιγμή που άκουσαν τον Johnny Marr να ντύνει μουσικά τους στίχους του Morrissey, σε αυτούς που αγάπησαν το γκρίζα ηχοτόπια των Cure, σε αυτούς που παθιάστηκαν με τον αγνό ρομαντισμό των Field Mice, σε αυτούς που συμφώνησαν με τον Alan McGee στα '90ς ότι το shoegaze είναι το next big thing της κιθαριστικής μουσικής, σε αυτούς που θεωρούν τους Diiv ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα των τελευταίων χρόνων και το ''Hope Downs'' των Rolling Blackouts Coastal Fever ότι καλύτερο άκουσαν το 2018. Το ''Generation Y'' ακούγεται ολόκληρο, μιας και δεν έχει ούτε μία μέτρια στιγμή και αφήνει στο τέλος του μία αίσθηση θαυμασμού για τον δημιουργό του. Κολλάει για μέρες ολόκληρες στο player και το repeat πατιέται ασυναίσθητα, ξεχνώντας να ακούσεις οτιδήποτε άλλο.

Το ''Lo-Fi, Hatred And Dinosaurs'' έχει εκτόπισμα παρεμφερές με το ''Doused'' των Diiv και τοποθετείται αυτόματα σε περίοπτη θέση στις λίστες οποιουδήποτε d.j. θέλει να λέγεται indie. Η pop αμεσότητα του ''Fall In Love Again'' κάνει το κομμάτι να μπορεί να σιγοτραγουδηθεί από τον καθένα και σε έναν δικαιότερο ραδιοφωνικό κόσμο θα έπαιζε από τα fm συνεχώς. To ''Boy June'' σε βυθίζει στον αγχωτικό ρυθμό του και το ''This A Good Life'' εξισορροπεί αρμονικά ανάμεσα στο post punk και το shoegaze. Στο ''Destroy Me'' οι Ride συναντούν τους Beach Fossils και το ''Like Fire'' μας γυρίζει στις μέρες που κυκλοφορούσε πολύ και καλή indie pop. To ''80's Teen Movie'' θυμίζει τους My Bloody Valentine της εποχής του ''Ecstasy And Wine'' και ο δίσκος κλείνει με το dreamy ''Skies Falling Down On Me''. Το ''Generation Y'' είναι ένας δίσκος σταθμός για την εγχώρια σκηνή και είμαι σίγουρος ότι θα αποδειχθεί τέτοιος. Αν ο Δημήτρης ήταν Aμερικάνος θα ήταν από τα αγαπημένα παιδιά του pitchfork και θα είχε σταθερή θέση στο line up του Coachella, αν ήταν Άγγλος και το N.M.E. ακόμα κραταιό θα είχε εξασφαλισμένα εξώφυλλα, αλλά είναι από τη Θεσσαλονίκη και το κοινό στην Ελλάδα ήταν πάντοτε περιορισμένο. Ο δίσκος είναι σπουδαίος και αξίζει τη δέουσα προσοχή όσων ασχολούνται με τη συγκεκριμένη μουσική. Το project του Vagina Lips είναι με τέτοιο τρόπο στημένο και διαθέτει την κατάλληλη μουσική ώστε να μην προκαλέσει καμία έκπληξη αν καταφέρει να ξεφύγει από τα σύνορα της Ελλάδας και διαγράψει την δική του πορεία και στο εξωτερικό. Πραγματικά το αξίζει.