Coti K: Ήταν αρκετά δύσκολο να μπω στον ρόλο του τραγουδιστή

Για τον Coti K ότι και να πούμε είναι μάλλον λίγο. Είναι από τους ανθρώπους που έχουν συμβάλλει όσο λίγοι στη διαμόρφωση αυτού που ονομάζουμε εγχώρια εναλλακτική σκηνή. Είναι ο άνθρωπος που ως παραγωγός έδωσε ώθηση σε πολλά συναρπαστικά πράγματα που συνέβησαν. Σαν δημιουργό τον γνωρίσαμε ως συνθέτη κυρίως ηλεκτρονικής μουσικής αλλά τα τελευταία χρόνια χρόνια τρέχει το κιθαριστικό project The Man From Managra, όπου έχει αναλάβει και τον ρόλο του τραγουδιστή. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε η τρίτη δουλειά με τίτλο ''King Time'' από την Inner Ear και αυτό αποτέλεσε την αφορμή για να μιλήσουμε μαζί του.

Συμφωνείς ότι το ‘’King Time’’ είναι η φυσική συνέχεια του ‘’Half A Century Sun’’;

Ναι βεβαίως, και οι τρεις δίσκοι είναι ο ένας η φυσική συνεέεια του άλλου, προσπάθησα αρκετά συνειδητά να κρατήσω κάποια κοινά στοιχεία αλλά και να τα εξελίξω, καθώς κι εγώ ανακάλυπτα ποια αλλα νέα στοιχεία θα μπορούσαν να προστεθούν.

Πόσο σημαντικό είναι για εσένα να έχεις σταθερή μπάντα που να συνεργάζεσαι μαζί της τόσο στις ηχογραφήσεις όσο και στα live;

Το να έχεις σταθερούς συνεργάτες είναι αρκετά σημαντικό, αρχικά, στον πρώτο δίσκο, το Τhe man from Managra ήταν ουσιαστικά ένα εσωστρεφές solo project, αλλά σιγά σιγά, για τις ανάγκες των συναυλιών προστέθηκαν διάφοροι άνθρωποι και ετσι καταλήξαμε στο 2019 να είμαστε 5μελες γκρουπ (Λαμπρινή Γρηγοριάδου, Πάνος Γαλάνης, Ρένα Ρασούλη, Εύα Ντούρου και Coti K.). Η διαδικασία της αρχικής σύνθεσης και ενορχήστρωσης των κομματιών είναι ακόμα μια αρκετά μοναχική υπόθεση, αλλα σκέφτομαι μήπως ο επόμενος δίσκος (νο 4!!!) γίνει πιο ομαδικός στο επίπεδο των ενορχηστρώσεων.

Ποια είναι τα σχέδια σου για το άμεσο μέλλον;

Υποτίθεται ότι τον Απρίλιο θα ξεκουράζομαι, αλλά αυτό δεν έχει ξεκινήσει ακόμα παρότι μπήκε ο μήνας!!! Ταξιδια, ξεκούραση, και όσες πιο πολλές συναυλίες με Managra για το καλοκαίρι (είμαστε ανοιχτοί σε προτάσεις) μετά από τις πρόσφατες τέσσερις συναυλίες σε Κρήτη, Αθήνα και Θεσσαλονίκη μόλις που άρχισα να νιώθω ότι καλυτερεύω ως περφόρμερ. Είναι ακόμα και πρωτόγνωρο για έμενα.

Τον τελευταίο καιρό έχεις επανενεργοποιηθεί περισσότερο και ως παραγωγός; Έγινε τυχαία ή είναι στην λογική ότι επιστρέφουμε συχνά σε πράγματα που αγαπάμε;

Έγινε γιατί μου έλειπε, κι έτσι αποφάσισα να μετατρέψω το παλιό μου σπίτι σε ένα στούντιο, το Suono. Άρα καθόλου τυχαίο, αλλά είναι και αρκετά κουραστική δουλειά, χρειάζεται να το εναλλάσσω με περιόδους “αργρανάπαυσης“ και μάλλον το παράκανα φέτος.

Μιας και είναι αρκετά επίκαιρο, ποια είναι η άποψή σου για το άρθρο 13 της κοινοτικής οδηγίας για τα πνευματικά δικαιώματα;

Το θέμα με το internet και τα πνευματικά δικαιώματα είναι πολύ σύνθετο και δεν μπορώ να πώ ότι το έχω ψαξει, αυτό που μπορώ να πω είναι πως οι δημιουργοί δεν είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται οικονομικά το διαδύκτιο. Έχουν πέσει με τα μούτρα σε αυτό οι μεγάλες εταιρείες με τους δικηγόρους τους.

Με την ηλεκτρονική μουσική ασχολείσαι τα τελευταία χρόνια ή την έχεις αφήσει προς το παρόν στο παρελθόν;

Δεδομένου οτι ο χρόνος όλων μας είναι περιορισμένος, αποφάσισα συνειδητά, σαν προσωπική καθαρά ενασχόληση, να δουλεύω μόνο με το Μάναγκρα πρότζεκτ για όσο καιρό θέλω να το ακολουθήσω. Βεβαίως η ηλετρονική μουσική είναι το παρελθόν μου, και ακόμα την χρησιμοποιώ σαν εργαλέιο, στις μουσικές θεάτρου και κινηματογράφου που συνθέτω. Και ακομα και στο Μάναγκρα, χρησιμοποιώ στοιχεία της, απλά εξυπηρετούν το τραγούδι και οχι τον “εαυτό” της.

Ακούγοντας το ‘’King Time’’ μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι νιώθεις πιο άνετα και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ως ερμηνευτής. Συμφωνείς σε αυτό;

Ναι αυτό ισχύει, και μπορώ να γίνω και καλύτερος πιστεύω, είναι μια διαδικασία, αρχικά ήταν αρκετά δύσκολο για μένα να μπω στο ρόλο του τραγουδιστή - παρότι το ήθελα- το σαμπόταρα συγχρόνως εκ των έσω. Μια μέρα, ένας καλός φίλος που τυχαίνει να είναι και ταλαντούχος και έμπειρος περφόρμερ με έπιασε και μου τα “έψαλε”, έκτοτε νομίζω λύθηκα αρκετά. Ξέρεις ασχολιόμουν με όλα τα επίπεδα των κομματιών, συνθεση, ενορχήστρωση, ηχοληψία παραγωγή, που όταν έφτανα να τα τραγουδήσω, και ειδικά στα λάιβ, δεν το υποστήριζα αρκετά.

Ποιες είναι οι κυριότερες πηγές έμπνευσης για τους στίχους σου;

Είναι διάφορες, αλλά γενικά θα έλεγα η παρατήρηση των γύρω μου και του εαυτού μου. Και βέβαια η θέα της θάλασσας.

Πως βλέπεις την κατάσταση στην μουσική μετά την αποδυνάμωση της πάλαι ποτέ κραταιάς μουσικής βιομηχανίας;

Ωραία θα ήταν να μπορούσαν ακόμα να ζουν οι μουσικοί απο την δισκογραφία, αλλά αυτό μάλλον έφυγε ανεπιστρπτί. από την άλλη νομιζω οτι οι ψηφιακές πλατφόρμες θα μπορούσαν να μας στηρίζουν περισσότερο δίνοντας μεγαλύτερα ποσοστά, ελπίζω να αλλάξει σύντομα αυτό.

Τελικά ή ελληνική ανεξάρτητη σκηνή στηρίζεται σε ‘’χομπίστες’’;
Δεν ξέρω για ''χομπίστες'', αλλά είμαστε σίγουρα ερασιτέχνες, και το εννοώ με την καλή έννοια της λέξης, είμαστε λάτρες της τέχνης. Ξέρεις συχνά δεν έχει κανένα νόημα οικονομικό η ενασχόληση με την μουσική, ο χρόνος που έχει βάλει ο κάθε μουσικός για την τέχνη του είναι απίστευτος, η εργατοώρα μας είναι όχι μόνο χαμηλή, αλλά συχνά και αρνητική, αν μπορείς να το πιστέψεις, αλλά από την άλλη, δεν μπορούμε πάρα να είμαστε σκλάβοι της. Το μόνο που με ενοχλεί είναι όταν συναντάω “επιχειρηματίες” που εκμεταλλεύονται την ανάγκη μας για να παίζουμε την μουσική μας, ή μαγαζιά που χρησιμοποιούν την μουσική σαν δικαιολογία για προσωπική προβολή και “αναρρίχηση”, αυτοί είναι οι χομπίστες της μουσικής.