Ty Segall - First Taste

Για άλλη μία χρονιά ο Ty Segall παραμένει πιστός στην συνήθειά του να κυκλοφορεί τουλάχιστον έναν δίσκο. Συνήθως κυκλοφορεί περισσότερους, είτε μόνος του, είτε συμμετέχοντας σε κάποια μπάντα ή σε συνεργασία με κάποιον άλλον μουσικό. Η φετινή του δουλειά ονομάζεται ''First Taste'' και το καινούργιο είναι ότι δεν περιέχει καθόλου κιθάρες. Μοιάζει οξύμωρο ένας μουσικός που ταυτίστηκε με τον κιθαριστικό ήχο να μην χρησιμοποιεί καθόλου κιθάρες στο καινούργιο του album. Όχι όμως και για τον Ty Segall, που για το ''First Taste'' βασίζεται κυρίως στα πλήκτρα και στα τύμπανα. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι παρόλο που δεν υπάρχουν κιθάρες, ο δίσκος φωνάζει από μακριά ότι είναι τυπικός Ty Segall ήχος. Δηλαδή το garage rock με ψυχεδελικές παρεκτροπές είναι πανταχού παρόν. Και φυσικά για άλλη μία φορά ο Segall θα ικανοποιήσει το φανατικό κοινό του με το τελικό αποτέλεσμα. Φανατικό κοινό που έχει και στη χώρα μας όπως έχουν δείξει οι ζωντανές του εμφανίσεις τα τελευταία χρόνια στα μέρη μας.

Ο Ty Segall δεν διστάζει να ηχογραφήσει κάθε ιδέα που έχει. Ως ένας σύγχρονος Mark E. Smith κυκλοφορεί μεγάλο αριθμό κομματιών, χαράσοντας την δική του πορεία στο rock 'n' roll. Φυσικά στο δίσκο υπάρχουν κομμάτια δυναμίτες όπως μας έχει συνηθίσει. Τέτοια είναι το ''Taste'' και το ''The Fall'' με τα καταιγιστικά drums. Το υποτυπώδες doom του ''I Worship The Dog'' και η σχεδόν kraut λογική του ''Whatever'', δείχνει έναν μουσικό που εξερευνά τον ήχο του, ενώ για άλλη μία φορά υπάρχουν οι μπητλικές αναφορές που εδώ παρουσιάζονται στο ''Ice Plant''. Η ψυχεδελική folk κάνει την εμφάνισή της στα ''The Arms'' και ''I Sing Them'', ενώ τα δύο μέρη του ''When I Met My Parents'' είναι ένα space rock τζαμάρισμα. Στο ''Radio'' βουτάει στο mod rock των Who, η τριπαρισμένη μορφή του Syd Barrett παίρνει μορφή στο ''Self Esteem'', ενώ το σαφώς πιο πιασάρικο και groovy ''Lone Cowboys'' έχει τοποθετηθεί στην τελευταία θέση του δίσκου. Ο Ty Segall πειραματίζεται και φτιάχνει τον πιο ''κιθαριστικό'' δίσκο χωρίς κιθάρες. Σίγουρα από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του σύγχρονου rock 'n' roll, για άλλη μία φορά κρατά ψηλά την σημαία του.