Ride - This Is Not A Safe Place

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Οι Ride επιστρέφουν με δεύτερο δίσκο μετά την επανένωσή τους. Είχε προηγηθεί το προ διετίας ''Weather Diaries'' για να φτάσουμε στο φετινό ''This is Not A Safe Place''. Οι Ride ήταν από τους πιονέρους της shoegaze σκηνής και ουσιαστικά μαζί με μπάντες σαν τους My Bloody Valentine, Jesus and Mary Chain, Slowdive και Lush, αυτοί που την καθόρισαν. Όπως οι περισσότεροι συνοδοιπόροι τους διαλύθηκαν στα μέσα των '90ς και επανήλθαν την δεκαετία που διανύουμε. Αρχικά για συναυλίες και στην συνέχεια να προκύπτει καινούργιο υλικό. Εδώ να ανοίξουμε μία παρένθεση και να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε γιατί σχεδόν όλες οι shoegaze μπάντες ακολούθησαν τόσο παράλληλες πορείες. Στην εποχή τους δεν σημείωσαν την εμπορική επιτυχία που θα μπορούσαν και αυτή σημειώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στον ευρωπαϊκό χώρο. Λίγο μετά έσκασε και ο καταιγισμός της brit pop και οι shoegaze μπάντες έμειναν μετέωρες. Κάποιες από αυτές, συμπεριλαμβανομένων και των Ride, προσπάθησαν να αναίβουν στο τρένο της brit pop, με μέτρια όμως αποτελέσματα. Το shoegaze μπορεί να μην κυριάρχησε στα charts, δημιούργησε όμως ένα σκληροπυρηνικό κοινό που έδωσε μία μυθική διάσταση σε αυτά τα ονόματα μετο πέρασμα του χρόνου. Παράλληλα άρχισαν να εμφανίζονται μπάντες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού που δήλωναν επηρεασμένοι από shoegaze μπάντες. Έτσι άρχισαν αρκετοί στην Αμερική να ανακαλύπτουν με αρκετά χρόνια καθυστέρηση τους πρωτοπόρους του shoegaze. Και όταν υπάρχει ενδιαφέρον, δημιουργούνται οι λόγοι για μία μπάντα να εμφανιστεί ξανά στο προσκήνιο. Το ίδιο έπραξαν και οι Ride. Πριν διαλυθούν είχαν προλάβει να κυκλοφορήσουν τέσσερις δίσκους και αρκετά E.P.s και singles. Οι δύο πρώτοι (''Nowhere'' και ''Going Blank Again'') ήταν αριστουργηματικοί, ο τρίτος (''Carnival Of Light'') αρκετά καλός, ενώ ο τέταρτος (''Tarantula'') τουλάχιστον απογοητευτικός. Αυτός ο τέταρτος δίσκος έδειχνε ότι το συγκρότημα είχε χάσει τον προσανατολισμό του, οπότε η διάλυση ήταν η καλύτερη λύση και πράγματι το έκαναν.

Οι Ride ήταν η shoegaze μπάντα που έκλεινε περισσότερο το μάτι στην indie pop. Τα φωνητικά τους ήταν συχνά σε πρώτο πλάνο και ξεκάθαρα, ενώ οι κιθάρες ισορροπούσαν ιδανικά μεταξύ θορύβου και μελωδικότητας. Στο ''This Is Not A Safe Place'' οι Ride επιλέγουν να είναι σίγουρα indie, τα κιθαριστικά ξεσπάσματα είναι ελεγχόμενα, οι φωνές κρυστάλλινες και κάνουν ακόμα και μικρές απόπειρες για την δημιουργία ανθεμικών ρεφραίν. Ο ήχος τους προσπαθεί να ακουστεί πιο σύγχρονος με μία ήπια χρήση πλήκτρων που παραπέμπει στο σήμερα και χρωματίζει ευχάριστα τα κομμάτια τους. Επιλέγουν να μας αιφνιδιάσουν με το εναρκτήριο ''R.I.D.E.''. Ομιχλώδης θόρυβος και καταιγιστικά τύμπανα δημιουργούν ένα κομμάτι που είναι ιδανικό για την έναρξη των συναυλιών τους. Το ''Future Love'' περιγράφει ιδανικά τους Ride του 2019. Με οδηγό την ιστορία τους φτιάχνουν ένα απολαυστικό single του σήμερα. Εύηχο και κομψό έχει όλα τα φόντα για να κατακτήσει την επιτυχία. Ο δίσκος περιέχει αρκετά ακόμα ηλιόλουστα κιθαριστικά κομμάτια, όπως το ''Clouds Of Saint Marie'' που θα ζήλευν και οι Killers, το ''Jump Jet'' που παραπέμπει στην περίοδο του ''Get Ready'' των New Order, το ''όλο κάτι μου θυμίζει'' ''Repetition'' και το ''Kill Switch''. Έως τώρα ξέραμε ότι οι Ride έχουν επηρεάσει τους Diiv, στο ''Fifteen Minutes'' όμως βλέπουμε το αντίθετο κάτι που δείχνει ότι οι βετεράνοι από την Οξφόρδη έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά στο σήμερα. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν και οι στιγμές που οι Ride προσπαθούν να δημιουργήσουν κάτι μεγαλειώδες. Δεν τα καταφέρνουν τόσο καλά όσο παλιότερα, εξάλλου κανείς δεν περιμένει να μας δώσουν ένα καινούργιο ''OX4'' ή ένα ''Vapour Trail'', αλλά τα ''Eternal Recurrence'' και ''In This Room'' έχουν κάτι από την μαγεία του παρελθόντος. Προς το τέλος συναντάμε τις πιο ακουστικές και ταυτόχρονα πιο αδύναμες στιγμές του δίσκου σαν το ''Dial Up'' και το ''Shadows Behind The Sun''.

Το ''This Is Not A Safe Place'' είναι ότι θα περίμενε κάποιος από τους Ride σήμερα. Ένας συμπαθητικός και σε αρκετά σημεία καλός δίσκος. Αρκετά pop και λιγότερο shoegaze δίσκος, που θα συμπηρώσει το συναυλιακό setlist τους με καινούργια κομμάτια, αλλά που σίγουρα θα υστερούν σε σχέση με τις επιλογές του παρελθόντος.

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon