Swans - Leaving Meaning

Οι Swans αποτελούν μια ιδιόμορφη περίπτωση μουσικού σχήματος που δεν σταματά να εκπλήσσει και να σοκάρει από το 1982 και έπειτα. Μία ασυμβίβαστη μουσική οντότητα που εδώ και τέσσερις (παρά κάτι) δεκαετίες μαγνητίζει και περιστρέφει άφθονο ταλέντο γύρω από τον κεντροβαρικό άξονα που ακούει στο όνομα Michael Gira. Ένας οραματιστής μυσταγωγός, πάλαι ποτέ συντοπίτης και συνοδοιπόρος των Sonic Youth, ο οποίος χάραξε το δικό του μοναχικό δρόμο στα παγκόσμια μουσικά δρώμενα, αποφεύγοντας το mainstream όχι όμως όντας πεισματικά προσκολλημένος στο underground. Πάντοτε απασχολημένος με εξαιρετικά ενδιαφέροντα side projects, παραγωγές σε άλλους καλλιτέχνες καθώς και με την δικό του label, Young God Records, οι Swans δεν έφυγαν ποτέ από τον μετωπιαίο λοβό του. Κι ας είναι πλέον η δεύτερη φορά που κατά μία έννοια τους διαλύει.

Κατόπιν της κυκλοφορίας του “The Glowing Man” και του επακόλουθου touring για την προώθηση αυτού, ο Gira αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα και να αναδιατάξει το σταθερό από το 2010 και μετά line-up του σχήματος. Μπαίνει εν συνεχεία στο studio για να δώσει σάρκα και οστά σε ένα νέο, φρέσκο σύνολο ιδεών που έμελλε να αποτελέσει το “leaving meaning.”. Προσλαμβάνει τρεις νέους βασικούς συνεργάτες, δίνει χώρο και χρόνο συμμετοχής στο τελευταίο συμπαγές line-up (με το οποίο κατάφερε να δημιουργήσει 4 αριστουργηματικούς δίσκους), φωνάζοντας παράλληλα guest contributors όπως τις Anna και Maria von Hausswolff (την πρώτη την θυμόμαστε κατά κύριο λόγο από τον περσινό εξαιρετικό σόλο δίσκο της), την Αυστραλιανή πειραματική τριπλέτα Necks, την Baby Dee καθώς και τη σύζυγό του, Jennifer.

Μετά την έλευση (και πλήρη ένταξη στο προσωπικό δυναμικό) της Jarboe, κάπου στο 1987, οι Swans σαν να «μαλάκωσαν» κάπως, προσδίδοντας μια neo-folk ιδιοσυγκρασία στο αδυσώπητο noise industrial των πρώτων ημερών, ηχόχρωμα που συστήθηκε με το “Children of God” και έφτασε σε κορύφωση με το “Love of Life”. Σημάδεψε τόσο πολύ τον Gira ο οποίος ξεκίνησε ένα νέο σχήμα το 1998, τους Angels of Light, προκειμένου να διοχετεύσει εκεί όλες τις folk/alternative ανησυχίες του. Η δεύτερη ενσάρκωση των Swans  από το 2010 και ύστερα σταθεροποίησε την καλλιτεχνική της ταυτότητα πάνω σε drone/post θεμέλια και αρκετές (αρκετά ενδιαφέρουσες επίσης) εξωτερικές συνεργασίες. Και φυσικά, αδιάκοπο touring ανά τον κόσμο.

Το “leaving meaning.” δεν είναι ακριβώς (neo)folk δίσκος. Αποτελεί παρόλαυτα η πρώτη φορά που τόσο ξεκάθαρα έχει εισχωρήσει το DNA των Angels of Light (και λιγότερο η δισκογραφία των Swans από τέλη 80s μέχρι early 90s) στο τελικό προϊόν. Προφανέστατα το σήμα κατατεθέν των Swans, δηλαδή ο κρυπτικός, συνειρμικά μεταφορικός στίχος του Gira, ερμηνευμένος με μεσσιανικό στόμφο λες και ανά πάσα στιγμή πρόκειται κάνει επίκληση σε καταραμένες θεότητες μέσω ενός διαολεμένα ανατριχιαστικού mantra, πρωταγωνιστεί και στην παρούσα δισκογραφική προσφορά. Πέραν τούτου, η μουσική που συνοδεύει το προαναφερθέν συντελεί στην δημιουργία κομματιών που είναι από τα καλύτερα που έχει να μας προσφέρει η μπάντα. Ιδιαίτερη μνεία στο “The Hanging Man”,  κομμάτι το οποίο αποτελεί την 2019 version του fan favorite “Screen Shot”, το κατά κάποιον περίεργο τρόπο λυτρωτικό “Amnesia” που οδηγείται κατά κύριο λόγο από μια απλή κιθάρα, σαντούρι και εκρηκτικά πολυφωνικά μέρη, το κατά το ήμισυ απρόσμενα γκρουβάτο “Sunfucker” καθώς και το 12λεπτο “The Nub”, δημιούργημα με (dark)jazz αισθητική.

Όσο προβλέψιμος και να ακουστώ (εν προκειμένω, «διαβαστώ») συνεχίζω και επιμένω στην άποψη του ότι η μεγαλύτερη προσφορά των Swans για την χιλιετία που διανύουμε αποτελεί το οριακά αξεπέραστο “The Seer”. Εντούτοις, οι Swans κατάφεραν για ακόμη μία φορά να μας χαρίσουν μια κάτι παραπάνω από συνεπή κυκλοφορία, δίνοντας λόγο ύπαρξης στον εαυτό τους 37 χρόνια αργότερα, φανερώνοντας διακριτικές εκπλήξεις τον ήχο τους και κάνοντάς μας να ανυπομονούμε για το επόμενο live τους στα μέρη μας. Καλώς να μας έρθουν (και πάλι) λοιπόν, καλώς να τους δεχτούμε.