Mechanimal - Crux

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Οι Mechanimal έχουν καθιερωθεί ως ένας στυλοβάτης της εγχώριας σκοτεινής εναλλακτικής σκηνής. Ως εκ τούτου, αρκετοί τείνουν ευήκοα ώτα όταν αποφασίσουν να κάνουν μια κάποια παρέμβαση στα μουσικά δρώμενα. Εύκολα αντιληπτό ότι το ίδιο θα συμβεί –με το καλημέρα της χρονιάς και, κατ’ επέκτασιν, της δεκαετίας- με την κυκλοφορία του τέταρτου δίσκου τους (και τρίτο με τον Freddie F. Στα φωνητικά) με το όνομα “Crux”.

Ίσως είναι κάπως αυτονόητο πλέον αλλά η «ποπ» (ας πούμε) έκφανση της καλλιτεχνικής δράσης του πολυπράγμωνα Γιάννη Παπαϊωάννου λειτουργεί σαν συμβιωτικός οργανισμός με τα φωνητικά και το στίχο του Freddie Faulkenberry – ο ρόλος του «ιού» και του «ξενιστή» εναλλάσσονται ανεπαίσθητα εν προκειμένω. Σημασία έχει ότι οι Mechanimal αποτελούν μια από κοινού δημιουργία που προσδιορίζει εν πολλοίς την darkwave νοοτροπία στα μέρη μας. Μέρη που ανέκαθεν τιμούσαν το «σκοτεινό» ήχο, επομένως καταλαβαίνει κανείς την εμβέλεια αυτού του κατορθώματος.

Ο εν λόγω δίσκος τιμά οτιδήποτε έχουν χτίσει οι Mechanimal μέχρι τώρα, ορθώς δε δεν επιδίδεται σε καινοτόμες φανφάρες που ενδεχομένως να έδιναν την εντύπωση μιας επιτηδευμένης «εξέλιξης» στη δουλειά τους. Η εξέλιξη εδώ επιτυγχάνεται με συνέπεια και καλοδουλεμένη παραγωγή. Η ηχώ της επιρροής από ολιγομελή darkwave σχήματα minimal αισθητικής, τουτέστιν She Wants Revenge ή Black Queen, διαφαίνεται αρκετά έντονα στα ηχοτοπία που πλάθουν, με μια κυρίαρχη industrial αισθητική να πλανάται πάνω από επί μέρους techno κλεισίματα του ματιού. Το δίδυμο/δυναμίτης “Easy Dead/Red Mirror” είναι με διαφορά από τα καλύτερα πράγματα που ακούσαμε πέρυσι, επεκτείνοντας αυτή την εντύπωση και στα φετινά μουσικά δρώμενα. Ξεχωρίζει επιπλέον το αργόσυρτο, trap-ίζον εναρκτήριο “Ghetto Level”, το ζεστό, κάπως μελαγχολικό “Stolen Flesh” καθώς και τα ατμοσφαιρικά synths του “Hospital Of The Storm”. Άξιο αναφοράς το ότι ο δίσκος επωφελείται από εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εξωτερικές συνεργασίες, μεταξύ άλλων τη συμμετοχή του Τζίμη Πολιούδη στις κιθάρες του “Easy Dead” και του τσελίστα Henrik Meierkord στα “Scavengers” και “La Poverina Delle Ossa”.

Για το τέλος κρατάμε το γεγονός ότι οι Mechanimal θα βρίσκονται στο play για κάμποσο καιρό. Πιασάρικες, σκοτεινές, spoken word δημιουργίες με νεύρο και περιστασιακή διάθεση βουτήγματος σε κολασμένα dance floors. Εσωστρέφεια μα και επιθετικότητα που απλώνονται σε γεωμετρικά κατανεμημένο δεκαμελές tracklist. Καλές ακροάσεις και, φυσικά, εις το επανιδείν.

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon