Jarv Is... - Beyond The Pale

Ο Jarvis Cocker ήταν ο αντιήρωας της brit pop και τελικά ο μεγαλύτερος ήρωάς της, αφού ήταν αυτός που αποτύπωσε γλαφυρά στα '90ς πως είναι το να είσαι νέος και όχι τόσο ''common people'', που ζει στην Αγγλία των χαρτογιακάδων και του συντηρητικού νεοφιλελευθερισμού. Οι Pulp μπορεί να μην είχαν τη stadium rock αύρα των Oasis, τη κομψή pop λογική των Blur, αλλά είχαν κάτι ξεχωριστά δικό τους. Μία κυνική περιγραφή καταστάσεων και έναν ήχο απόλυτα αναγνωρίσιμο. Και φυσικά είχαν έναν τραγουδιστή που άνοιξε νέους δρόμους στην pop performance. Η αεικίνητη ψιλόλιγνη φιγούρα του Jarvis Cocker μαγνήτιζε πάνω της τα βλέμματα είτε σε ένα live είτε σε ένα video clip. Οι Pulp κυκλοφόρησαν μία σειρά από δίσκους που θεωρούνται κλασσική για μία διαφορετική pop κουλτούρα, που απευθύνεται στο mainstream αλλά και το χλευάζει ταυτόχρονα. Και γιατί ελάχιστοι mainstream καλλιτέχνες κατάφεραν να έχουν τραγούδια με τα pop hooks κομματιών σαν το ''Common People'' ή το ''Disco 2000'' για παράδειγμα. Ο ίδιος ο Jarvis ήξερε ότι το brit pop πανηγύρι είχε ημερομηνία λήξης και ανέστειλε τη λειτουργία των Pulp, αφήνοντας για το τέλος τους τους πιο στριφνούς και antipop δίσκους τους, το ''This Is Hardcore'' και το ''We Love Life''. Ο νέος αιώνας τον βρίσκει να κυκλοφορεί δύο προσωπικούς δίσκους, να κάνει διάφορες συνεργασίες, να είναι ραδιοφωνικός παραγωγός, ακόμα και να επαναδραστηριοποιεί συναυλιακά τους Pulp και γενικά να είναι μία persona bigger than life που μπορεί να κάνει ότι θέλει, χωρίς να ακολουθεί τα τυπικά πρότυπα της μουσικής βιομηχανίας. Εξάλλου ήταν φανερό ότι ποτέ δεν ήταν common.

Το 2020 τον βρίσκει να κυκλοφορεί το ''Beyond The Pale'' με μία μπάντα που φέρει ως όνομα ένα λογοπαίγνιο του μικρού του ονόματος, αφού λέγεται Jarv Is.... Η μπάντα δημιουργήθηκε αρχικά για να παίζει μόνο live, αλλά εντελώς ξαφνικά είχαμε και την κυκλοφορία του ντεμπούτου της, κόντρα στον αρχικό σκοπό της δημιουργίας της. Το υλικό ηχογραφήθηκε ζωντανά και επεξεργάστηκε στη συνέχει στο studio από τον Geoff Barrow των Portishead. Στα περισσότερα τραγούδια των Jarv Is... βρίσκουμε τον Cocker να απαγγέλνει και τα κομμάτια να κλιμακώνονται σταδιακά, έως ότου οδηγηθούν στην κορύφωσή τους. Θα μπορούσαμε να τα παρομοιάσουμε, ως λογική με κομμάτια σαν το ''I Spy'' και το ''F.E.E.L.I.N.G.C.A.L.L.E.D.L.O.V.E.'' από το ''Different Class'' . ή ακόμα και με το σύνολο του  ''Seperations''. Ουσιαστικά είναι pop κομμάτια, έστω και ιδιαίτερης αισθητικής, εμπλουτισμένα με διακριτικές ηλεκτρονικές πινελιές και τη φωνή και τους πάντα ενδιαφέροντες στίχους του Jarvis Cocker πανταχού παρόντες. Το ''House Music All Night Long'' είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα λεπτεπίλεπτης indietronica, ενώ το ''Must I Envolve?'' μας θυμίζει αρκετά Pulp και τους λόγους που αγαπήσαμε τον Jarvis. Το εναρκτήριο ''Save The Whale'' δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς την χαρισματική παρουσία του Jarvis, μιας και ελάχιστοι θα μπορούσαν να απαγγείλουν πάνω από μία συμβατική μελωδία και το αποτέλεσμα να μην φλερτάρει με την αδιαφορία. Στο ''Am I Missing Something'' μας αποδεικνύει ότι παραμένει ένας μάστορας των pop μελωδιών και στο ''Sometimes I Am Pharoah'' μας γυρίζει στην πρώιμη και σίγουρα πιο σκοτεινή περίοδο των Pulp. Ο δίσκος κλείνει με την υπέροχη pop ψυχεδέλεια του ''Children Of The Echo''.

Οι Jarv Is... μόλις κυκλοφόρησαν ένα album εκλεπτυσμένης pop, έχοντας την χαρακτηριστική σφραγίδα του Jarvis Cocker. Ένας Jarvis που εξακολουθεί να είναι μουσικά ανήσυχος και στιχουργικά καυστικός. Προφανώς πλέον δεν αποτελεί role model για μία γενιά που δεν είναι ή δεν θέλει να είναι common, αλλά σίγουρα θα ικανοποιήσει αυτούς που κάποτε τον είδαν ως role model της γενιάς τους, εκτός και αν πλέον έχουν γίνει common.