Doves - The Universal Want

Τους Doves τους γνωρίσαμε στο λυκαυγές του αιώνα με ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο, το ''Lost Souls''. Μπορεί να κατάγονται από το Manchester, γνωστό για την indie σκηνή του, και να μας είχαν πρωτοσυστηθεί ως Sub Sub, ένα ηλεκτρονικό χορευτικό σχήμα, οι Doves όμως ακολούθησαν έναν διαφορετικό ηχητικό προσανατολισμό. Οι γλυκόπικρες pop μελωδίες, συνδυάζονταν με μία progressive προσέγγιση του υλικού και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε. Η συνέχεια ήταν εξίσου καλή με την κυκλοφορία ακόμα τριών δίσκων έως το 2009. Από εκεί και πέρα χάσαμε τα ίχνη τους και εντελώς ξαφνικά φέτος επιστρέφουν ύστερα από έντεκα χρόνια αδράνειας με τον πέμπτο τους δίσκο που φέρει τον τίτλο ''The Universal Want''. Σίγουρα οι Doves χρωστούν πολλά στο ''The Bends'' των Radiohead, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι κατάφεραν να δημιουργήσουν το δίκό τους και πλήρως αναγνωρίσιμο ύφος. Η τεράστια επιτυχία δεν ήρθε ποτέ για τους Doves. Ίσως γιατί δεν είχαν ποτέ κάποιο υπερπετυχημένο single, ίσως γιατί οι ζωντανές τους εμφανίσεις ήταν αρκετά αδύναμες, ίσως γιατί δεν ήταν απλά αρκετά τυχεροί. Οι δίσκοι τους όμως, ήταν πάντοτε καλοδουλεμένοι και ποτέ δεν απογοήτευσαν το κοινό τους. Κάτι που ισχύει και για το φετινό ''The Universal Want''.

Ο δίσκος ξεκινά με το ''Carousels'', όπου οι κιθάρες πατούν πάνω σε μία καλπάζουσα rhythm section, που θυμίζει U2 και ήδη έχουμε το πρώτο hoghlight του album. Ο παιχνιδιάρικος ρυθμός κεντρίζει το ενδιαφέρον στο ''I Will Not Hide'', ενώ το ''Forrest House'' και το ''Cathedrals Of The Mind'' είναι από τα μελαγχολικά κομψοτεχνήματα που οι Doves υφαίνουν σε κάθε δίσκο τους. Τα ''For Tomorrow'' και ''Prisoners'' είναι εξαιρετικά δείγματα κιθαριστικής pop που άνετα δικαιούνται ραδιοφωνικό airplay και οι Doves τα καταφέρνουν εξίσου καλά και όταν γράφουν κομμάτια που δεν ακολουθούν τις παραδοσιακές ποπ φόρμες όπως στο ομώνυμο κομμάτι και στο ''Cycle Of Heart''. Οι ακουστικές κιθάρες δίνουν έναν γήινο χαρακτήρα στο ''Broken Eyes'' και το ''Mother Silverake'' με τις υπέροχες κιθάρες είναι ότι πιο μεγαλεπήβολο έχουν γράψει. Οι Doves επέστρεψαν μετά από πολυετή απουσία, αλλά δείχνουν ότι βρίσκονται σε εξαιρετική φόρμα. Μπορεί να μην εκπροσωπούν πλέον κάποιο εποχιακό hype, όπως στην αρχή της πορείας τους, αλλά εξακολουθούν να είναι αριστοτέχνες της κιθαριστικής pop. Ο δίσκος έχει τρομερές λεπτομέρεις που αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο μετά από αρκετές ακροάσεις. Εξάλλου οι Doves ήταν πάντοτε ένα συγκρότημα που απέδιδε καλύτερα στο studio παρά στα live. Το ''The Universal Want'' είναι ένα σφιχτοδεμένο album και μακάρι να μην χρειαστεί να ξαναπεράσει μία δεκαετία για να έχουμε νέα από αυτούς.