Mazoha - ΠΡΤΘΛΤΣ

Ο Δημήτρης Πολιούδης επιστρέφει δισκογραφικά με το ελληνόφωνο project του Mazoha. Αυτή είναι το τρίτο full album του project και φέρει τον τίτλο ''ΠΡΤΘΛΤΣ'', δηλαδή ''Πρωταθλητής''. Εδώ οι κιθάρες παίρνουν τα ηνία από τα synths που κυριαρχούσαν στο ''Μπάσταρδο'' και ο δίσκος σκιαγραφεί τις διαμορφούμενες αλλαγές που συντελλούνται στην κοινωνία. Τα τελευταία χρόνια ο συντηρητισμός έχει επικρατήσει στην κοινωνία, συνεπικουρούμενος από την ολική κυριαρχία του στα τηλεοπτικά μέσα. Πραγματοποιεί μετωπική επίθεση σε κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα, προκαλώντας ασφυξία σε σημαντικό μέρος του πληθυσμού. Η πανδημία του κορωνοϊού αποτελεί ακόμα ένα εργαλείο στα χέρια του, για να περιορίσει ακόμα περισσότερο τις κοινωνικές ελευθερίες και να επιβάλει το δικό του μοντέλο ζωής. Η διαφορετικότητα είναι δεκτή μόνο όταν το άτομο που την φέρει έχει ταχτεί στις υπηρεσίες του κυρίαρχου τρόπου ζωής. Ο Mazoha με το νέο του δίσκο του, μιλάει για όλους αυτούς που βρίσκονται στο περιθώριο και υπέστησαν ακόμα μία ήττα από την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού. Άνθρωποι που δέχονται στο πετσί τους τον μισογυνισμό, την ομοφοβία, την αστυνομοκρατία, το φασισμό, το ρατσισμό και τις συνεχείς επιθέσεις της εξουσίας. Αυτούς ανακηρύσσει πραγματικούς πρωταθλητές της ζωής

Ο ''ΠΡΤΘΛΤΣ'' περιέχει οχτώ τραγούδια αυθόρμητης έκφρασης για μία κοινωνία που έχει ηττηθεί ολοκληρωτικά. Μία κοινωνία που προτάσσει το χειρότερο πρόσωπό της, διαλέγοντας πλέον την υποταγή στις σαδιστικές ορέξεις μίας άρχουσας τάξης που έχει αποκοπεί αμετάκλητα από κάθε κοινωνικό δρώμενο, ζώντας αποκλειστικά στο δικό της αποστειρωμένο περιβάλλον. Κάποιοι εξακολουθούν να αντιστέκονται σε αυτή την επέλαση και αυτοί είναι οι φωτεινές και πολύχρωμες εστίες αμφισβήτησης της κοινωνικής σύνθλιψης που συντελλείται. Άνθρωποι που πεισματικά στέκονται όρθιοι και διεκδικούν το χώρο που τους ανήκει. Ο δίσκος είναι up tempo διότι γιορτάζει τη διαφορετικότητα και δεν είναι το soundtrack της κηδείας μίας κοινωνίας που πέθανε και απλά δεν το έχει καταλάβει. Είναι ένας δίσκος ενάντια στη κυρίαρχη κοινωνική σαπίλα. Εθιστικά riffs, groovy synths και μία διάχυτη punk αισθητική, αποτελούν τα όπλα του Mazoha για να περάσει το δικό του μήνυμα. Το ομώνυμο κομμάτι είναι το μανιφέστο αντίστασης στις συνεχείς επιθέσεις που δέχεται κάθε διαφορετικότητα. Το ''Αυτοάμυνα'' είναι το πιο χορευτικό punk κομμάτι των τελευταίων χρόνων και στο ''Καλωσήρθατε Στον Παράβυσσο'' η συνεχής επανάληψη του τίτλου δημιουργεί την επιθυμητή κλειστοφοβική ατμόσφαιρα. Στο εναρκτήριο ''Γαμώ'' η συσσωρευμένη οργή μετατρέπεται σε μία γιορτή μέσω μίας κολλητικής μελωδίας και το ''Ένας Ίσον Κανένας'' είναι ένας ύμνος για τη ζωή ακόμα και όταν τα πάντα έχουν χαθεί. Στα ''Ράδιο Κατάθλιψη'' και ''Εμείς Και Ο Κόσμος'' περιγράφει το όλο και εντονότερα ασφυκτικό περιβάλλον που μας περικλείει και ο δίσκος τελειώνει με τον electro punk ύμνο ''Στερεότυπα'' να αφήνει μία νότα αισιοδοξίας για ένα λιγότερο δυστοπικό μέλλον. Ο Mazoha φτάνει το δημιουργικό ζενίθ του, όχι γιατί ο ''ΠΡΤΘΛΤΣ'' είναι απαραίτητα καλύτερος από τα προηγούμενα album του, αλλά γιατί καταφέρνει να αποτυπώσει με έναν κατανοητό τρόπο την ασφυξία που έχει προκληθεί σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας από την επέλαση του συντηρητισμού. Ένας δίσκος που προσφέρεται για live, όταν και όποτε αυτά γίνουν. Εμείς θα τον περιμένουμε για να γιορτάσουμε μαζί του.