Big Red Machine - How Long Do You Think It's Gonna Last?

Το ''How Long Do You Think It's Gonna Last?'' είναι το δεύτερο album των Big Red Machine. Ένα συγκρότημα - side project - των Justin Vernon (Bon Iver) και Aaron Dressner (The National). Δεν είναι μόνοι τους όμως. Στον δίσκο συμμετέχουν πολλοί και εκλεκτοί καλεσμένοι. Τραγουδούν, παίζουν διάφορα όργανα, φράφουν στίχους και γενικά ο καθένας τους, αφήνει τη δική του σφραγίδα στο album. Taylor Swift, Fleet Foxes, Sharon Van Etten, Ishley, Ben Howard, James Krivchenia, Annais Mitchell είναι μόνο μερικοί που συμμετέχουν στο ''How Long Do You Think It's Gonna Last?''. Οι Big Red Machine εξερευνούν το ατμοσφαιρικό φάσμα της pop, φλερτάροντας εννίοτε τόσο με τη mainstream πλευρά της, όσο και με τη folk. Τα πλήκτρα του Dessner είναι αυτά που πρωταγωνιστούν στα περισσότερα κομμάτια, χρωματίζοντας με αιθέριους ήχους τις συνθέσεις. Παρόλο που Vernon και Dressner με τις μπάντες τους υπήρξαν καθοριστικοί για την εναλλακτική μουσική του 21ου αιώνα, με τους Big Red Machine δεν προσθέτουν κάτι καινούργιο ή δοκιμάζουν να πειραματιστούν σε άγνωστα σε αυτούς μονοπάτια. Βέβαια κάνουν εξαιρετική δουλειά, προβάλλοντας ένα πιο pop πρόσωπο, και καταθέτουν όμορφα τργούδια που λειτουργούν καλύτερα σε κατά μόνας ακροάσεις.

Το εναρκτήριο ''Latter Days'' μαε την  Annais Mitchell στα φωνητικά, μας εισάγει στη ράθυμη και συναισθηματικά φορτισμένη pop των Big Red Machine, ενώ τα πλήκτρα του Dressner χρωματίζουν παιχνιδιάρικα το ''Reece''. Οι Fleet Foxes συμμετέχουν στο ''Phoenix'' έχοντας στις αποσκευές τους τη γνώριμη μελωδική folk τους, ενώ στο ''The Ghost Of Cincinnati'' οι country ακουστικές κιθάρες αποτυπώνουν το αχανές περιβάλλον της αμερικάνικης ερήμου. Στο ''Birtch'' περνούν μία βόλτα από την lo-fi indietronica και στο ''Ranegade'' η Taylor Swift, σαν πραγματική star της εποχής μας που είναι, δίνει μία radio friendly χροιά στο κομμάτι. Τα ''Hoping Then'' και ''June's A River'' θυμίζουν αρκετά τους Bon Iver και στο ''Mimi'' η folk συναντά τα soul φωνητικά. Το ''Easy To Sabotage'' αγγίζει τα όρια του σύγχρονου r'n'b με τη συμμετοχή του Naeem και στο ''Hutch'', την κορυφαία στιγμή του δίσκου, μουσική και χορωδία συνεργάζονται αρμονικά στη δημιουργία κατανυκτικής ατμόσφαιρας. Η σύγχρονη pop εκφράζεται με το ''8.22 a.m.'', ενώ το ''Magnolia'' είνασι από τα πιο ρυθμικά κομμάτια του δίσκου. Για το τέλος έχουν κρατήσει την εσωστρεφή folk του ''Brycie'' και το πιανιστικό ''New Auburn'' με τα καταπληκτικά φωνητικά της Mitchell. Το ''How Long Do You Think It's Gonna Last?'' αλλάζει χαμαιλεοντικά διάφορα πρόσωπα της ευρύτερης pop, προσφέροντάς μας έναν ενδιαφέρον δίσκο χαμηλών μουσικών εντάσεων, αλλά με έντονο το συναισθηματικό στοιχείο.