Porridge Radio - Waterside, Diving Board, Ladder To The Sky

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Το ''Every Bad'' του 2020 ήταν το διαβατήριο για τους Βρετανούς Porridge Radio, να κερδίσουν τόσο τη προσοχή του κοινού όσο και την αναγνώριση των μουσικογραφιάδων. Ήταν ένας δίσκος γεμάτος υπέροχες συνθέσεις και ένα συγκρότημα που είχε ένα ξεκάθαρο ηχητικό στίγμα. Η παρουσία της frontwoman Dana Margolin ήταν τόσο ξεχωριστή ώστε να είναι το μεγάλο όπλο στη φαρέτρα των Porridge Radio. Πλέον κυκλοφόρησαν τη τρίτη δουλειά τους με τίτλο ''Waterside, Diving Board, Ladder To The Sky'' και καλούνται να επαληθεύσουν όλα τις προσδοκίες που έχουν δημιουργήσει. Και η αλήθεια είναι ότι τα καταφέρνουν μια χαρά, μιας και μας παραδίδουν μία χούφτα από όμορφα τραγούδια γκρίζων ηχοχρωμάτων και στίχων που δεν διστάζουν να εκθέσουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της Margolin. Ένας δίσκος με λιγότερα ξεσπάσματα από τον προκατοχό του και αρκετά κοντά στο ύφος που έχουμε αγαπήσει την P.J. Harvey.

ο δίσκος ξεκινά με το πιασάρικο indie rock του ''Back To The Radio'', για να ακολουθήσει το ''Trying'' που ενορχηστρωτικά παραπέμπει στο δίσκο ''Let England Shake'' της Harvey. Το ''Birthday Party'' είναι το κομμάτι που ξεχωρίζει, μιας και περιέχει συμπυκνωμένη όλη της απόγνωση της Margolin, η οποία διοχετεύεται σε επαναλαμβανόμεμα ''i don't wanna be loved''. Τα ''End Of Last Year'' και ''Rotten'' βρίσκονται κοντά στις πιο μελαγχολικές στιγμές της Courtney Barnett και στο ''U Can Be Happy If U Want To'' η Margolin παραδέχεται ότι η απόκτηση της ευτυχίας είναι καθαρά στο χέρι του καθενός μας. To πιανιστικό ''Flowers'' σε κερδίζει με την αυθεντική μελαγχολία του και στο εξομολογητικό ''Jealousy'' χρησιμοποιούν τη λυρική πλευρά του indie rock. Στο ''I Hope She's Ok'' retro πλήκτρα συνοδεύουν τα γεμάτα ένταση φωνητικά και στο ''Splintered'' η μουσική τους θυμίζει κάτι μεταξύ Stereolab και Broadcast. Το ''The Rip'' είναι ένα εξαίσιο δείγμα αγχωτικής pop και ο δίσκος κλείνει με το σχεδόν ακουστικό ομώνυμο κομμάτι που δίνει τον απαραίτητο χώρο για να αναδειχτούν τα γεμάτα εκφραστικότητα φωνητικά.

Οι Porridge Radio με το ''Waterside, Diving Board, Ladder To The Sky'' στρέφονται στην πιο γκρίζα πλευρά του ιindie rock. Μία πλευρά που έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από το εγχώριο κοινό εδώ και πολλά χρόνια. Η μπάντα κάνει ότι χρειάζεται μουσικά για να υποστηρίξει μία από τις πιο συγκινητικές φωνές που έχει αυτή τη στιγμή η Βρετανία. Ένας δίσκος που εύκολα δένεται μαζί του ο ακροατής γιατί με απλό τρόπο εκφράζει συναισθήματα και καταστάσεις που εύκολα ταυτίζεται μαζί του.

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon