Working Men's Club - Fear Fear

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Άνετα μπορούμε να πούμε ότι ο δεύτερος δίσκος των Working Men's Club είναι από τους πλέον αναμενόμενους για το δισκογραφικό 2022. Αυτό οφείλεται στην αίσθηση που άφησε το ομώνυμο ντεμπούτο τους δύο χρόνια πριν. Ένας δίσκος που συνδύαζε ιδανικά χορευτικά beats και punk attitude. Επιτέλους το sophomore album τους κυκλοφόρησε και έχει τον τίτλο ''Fear Fear''. Από την πρώτη ακρόαση γίνεται αντιληπτό ότι εδώ το συγκρότημα βυθίζεται ακόμα περισσότερο στη χορευτική σκηνή. Οι Chemical Brothers, οι Primal Scream της εποχής του ''Screamadelica'' και εν γένει η rave κουλτούρα είναι οι βασικές επιρροές του ''Fear Fear''. Οι Working Men's Club αποτίουν φόρο τιμής στη χορευτική σκηνή των '90ς, τότε που το clubbing ήταν ακόμα βρώμικο, καθώς περιείχε ακόμα καπνό και κάθε είδους ουσιών και ήταν από τις βασικές εκφράσεις της νεανικής κουλτούρας. Μετά ήρθε η επέλαση της clean cut αισθητικής και του political correct, με το clubbing να είναι ένα από τα θύματά τους. Καταστάσεις που σιχαίνονταν οτιδήποτε διονυσιακό και αναξέλεκτο και που ήθελαν να ευνουχίσουν κάθε είδους νεανικής υποκουλτούρας και να εμφυσήσουν σε κάθε νέο ότι το πρέπον είναι να γίνει ακόμα ένας βαρετός καριερίστας χαρτογιακάς που το μόνο που ορέγεται είναι μία ακόμα καλύτερη θέση σε πολυεθνική.

Ο δίσκος ξεκινά με τα επιθετικά beats του ''19'' να δίνουν μία πρώτη γεύση για το τι θα επακολουθήσει. Το ομώνυμο κομμάτι σε προσκαλεί για ατελείωτα χτυπήματα σε υπόγεια clubs και στο ''Widow'' οι post punk μπασογραμμές παραπέμπουν στο ντεμπούτο τους. Τα χαρούμενα beats του ''Ploys'' θυμίζουν τις πρώτες, ξένοιαστες και αθώες ημέρες της rave και το ''Cut'' αποτελεί εξαιρετικό δείγμα electro. Με το ''Rapture'' διαθέτουν ακόμα ένα βρώμικο dance anthem και το αργόσυρτο ''Circumference'' βασίζεται περισσότερο στο spoken word παρά στο ρυθμό. Οι Chemical Brothers σίγουρα θα αισθάνονται περήφανοι όταν ακούσουν το ''Heart Attack'' και το ''Money Is Mine'' προσφέρεται ως το soundtrack ξέφρενου clubbing. Για το τέλος έχουν κρατήσει τα οχτώ λεπτά ευφορίς που ακούν στο όνομα ''The Last One''. Οι Working Men's Club κυκλοφόρησαν έναν δίσκο ηλεκτρονικής ευδαιμονίας που σφίζει από νεανικό αυθορμητισμό. Έναν δίσκο που υψώνει με αυθάδεια το μεσαίο δάκτυλο στον επιβαλόμενιο κοινωνικό φιλελέδικο καθωσπρεπισμό. Έναν δίσκο που δίνει πνοή στα dancefloors και φέρνει μαζί indie kids και ravers.

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon