Arctic Monkeys - The Car

Οι Arctic Monkeys επιστρέφουν φέτος δισκογραφικά με το ''The Car'' και συνεχίζουν ακριβώς από εκεί που είχαν μείνει με το ''Tranquility Base Hotel & Casino'' του 2008. Δηλαδή οι κιθάρες λάμπουν διά της απουσίας τους, τα φωνητικά του Alex Turner βρίσκονται συνεχώς σε πρώτο πλάνο και οι υπόλοιπη μπάντα μετατρέπεται σε συνοδό του απόλυτου πρωταγωνιστή - frontman. Όποιος περιμένει το νεανικό rock των πρώτων ημερών τους ή έστω hits τύπου ''R.U. Mine'', που τους καθιέρωσαν ως superstars, καλύτερα να μην ασχοληθεί με το νέο τους πόνημα, γιατί απλά θα απογοητευτεί. Εδώ έχουμε να κάνουμε ηχητικά περισσότερο με Last Shadow Puppets, το side project του Turner, παρά με Arctic Monkeys. Δηλαδή το ''The Car'' βρίσκεται κάπου μεταξύ της περιόδου του David Bowie που ακολούθησε τις glam ημέρες του και προηγήθηκε των Βερολινέζικων, της ορχηστρικής pop του Burt Bacharach και των πρώτων προσωπικών δίσκων του Scott Walker. Η μουσική εστιάζει στην ατμόσφαιρα και στο συναίσθημα, αδιαφορώντας παγερά για κάθε είδους rock έντασης. Η νοσταλγία διαπερνά τον δίσκο από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του.

Το ''The Car'' ξεκινά με το ''There'd Be Better A Mirrorball'', ένα από τα κορυφαία καινούργια τους τραγούδια, που η μελωδία του μένει εύκολα κολλημένη στα αυτιά του ακροατή. Το ''I Ain't Quite Where I Think I Am'' μπλέκει funky ρυθμούς με τη λευκή soul των Style Council και αυτόματα γίνεται η πιο groovy στιγμή του album. Τα αργόσυρτα ''Sculptures Of Anything Goes'' και ''Jet Skis On The Moat'' διαθέτουν μία έντονη νυχτερινή διάθεση, ενώ το ομ'ωνυμο κομμάτι θα μπορούσε να έχει ενορχηστρωθεί από τον Burt Bacharach. Το ''Body Paint'' ξεκινά σαν μία νοσταλγική μπαλάντα έως ότου μπουν τα τύμπανα και αναδείξουν την εσωτερική δυναμική που περιέχει και το ''Big Ideas'' μοιάζει να έχει ξεπεταχτεί από το ''Coles Corner'' του συντοπίτη τους Richard Hawley. Στα ''Hello You'' και ''Mr. Schwartz'' ο Turner δοκιμάζει τις δυνάμεις του ως crooner και ο δίσκος κλείνει με το γλυκόπικρο ''Present Sence''.

Οι Arctic Monkeys μεγάλωσαν και άλλαξαν. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν είναι κακό. Ούτε κακό είναι που ο Turner προτιμά να είναι ο Scott Walker της γενιάς του και όχι ο Joe Strummer. Σίγουρα πολλοί παλιοί fans θα απογοητευτούν με την απομάκρυνσή τους από τις κλασσικές rock φόρμες. Αυτό τους ίδιους ούτε τους ενδιαφέρει, ούτε τους πτοεί. Το ''The Car'' είναι ακόμα ένας καλός δίσκος από τους Arctic Monkeys, αλλά τελείος διαφορετικός από τους πρώτους τους.