Dry Cleaning - Stumpwork

Οι Dry Cleaning κέρδισαν το ενδιαφέρον με το περσινό εξαιρετικό ντεμπούτο τους. Η μπάντα όμως βρίσκονταν σε δημιουργικό οργασμό και πλέον κυκλοφόρησε το δεύτερο δίσκο της, που έχει τον τίτλο ''Stumpwork''. Ένας δίσκος που και αυτός φλερτάρει με την artistic πλευρά του post punk και το spoken word της ερμηνεύτριας Flawrence Shaw να βρίσκονται για άλλη μία φορά στο προσκήνιο. Όντας φοιτητές καλών τεχνών, είναι απολύτως φυσιολογικό να επιδιώκουν μία πιο arty προσέγγιση στον ήχο τους, ενώ και οι στίχοι τους ενώ καταπιάνονται με θέματα καθημερινότητας, χρησιμοποιούν αλληγορικά και ειρωνικά λογοπαίγνια. Ουσιαστικά οι Dry Cleaning είναι μία παρέα νεαρών και μορφωμένων Βρετανών, που εκφράζουν τους νεανικούς προβληματισμούς τους μέσω της μουσικής. Πρακτικά βρίσκονται στην τομή που ενώνει τους Wire με τη P.J. Harvey και αρκετά συγγενείς με σύγχρονες μπάντες σαν τους Goat Girl. Μέρος μίας σκηνής που χρησιμοποιεί το post punk ως εργαλείο για να αποτυπώσει μία γκρίζα εποχή με μικρά περιθώρια κοινωνικής αισιοδοξίας.

Ο δίσκος ξεκινά με τη νωχελικότητα του ''Anna Calls From The Arctic'', ενώ το υπέροχο ''Gary Ashby'' είναι η δική τους πρόταση για τη pop. Στο ''Kwenchy Kups'' οι ακουστικές κιθάρες δημιουργούν το κατάλληλο υπόβαθρο για να πει η Shaw τις ιστορίες της και το ομώνυμο κομμάτι θυμίζει αρκετά τους Stereolab. Κομμάτια σαν το ''Driver's Story'' και το ''Liberty Log'' ενδεικνυονται ως soundrack σε μοναχικές βραδινές βόλτες στα πολύβουα κέντρα μεγαλουπόλεων και τα ''Don't Press Me'' και ''Conservative Hell'' ντύνουν το post punk με pop αναφορές. Στα κατσούφικα ''No Descent Shoes For Rain'' και ''Hot Penny Day'' αποτυπώνουν τη γκρίζα ατμόσφαιρα της Βρετανίας του σήμερα, με την έντονη πολιτική και οικονομική κρίση να επηρεάζει κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Ο δίσκος κλείνει με τη kraut ελεγεία που ακούει στο όνομα ''Icebergs''. Οι Dry Cleaning κατάφεραν να ανταπεξέλθουν με το δεύτερο album τους, στις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί με το ντεμπούτο τους. Ακολουθούν το δημιουργικό τους ένστικτο και δικαιώνονται πλήρως. Από τους πλέον ενδιαφέροντες δίσκους που ακούσαμε φέτος.