Protomartyr - Formal Growth In The Desert

Οι Protomartyr είναι ένα από τα σπουδαιότερα post punk συγκροτήματα των ημερών μας και η λέξη που τους χαρακτηρίζει είναι η αυθεντικότητα. Ο ήχος τους είναι δύστροπος και κοφτερός σαν ξυράφι. Ο τραγουδιστής Joe Casey νιώθει και εννοεί κάθε λέξη των στίχων τους. Δεν είναι ένα συγκρότημα για όλους, δεν τους νοιάζει άλλωστε. Απευθύνονται αποκλειστικά σε ανθρώπους που τους αρέσουν τα περιπετειώδη ακούσματα και οι στίχοι που αποτυπώνουν με ζοφερό τρόπο τα πιο ενδόμυχα συναισθήματα του δημιουργού τους. Ηχητικά συνδυάζουν τον πρωτογονισμό των Birthday Party, την αμεσότητα των Stooges και τη στριφνή ηχητική προσέγγιση των Fall. Τρία χρόνια μετά το πολύ καλό ''Ultimate Success Today'' επιστρέφουν δισκογραφικά με το έκτο τους album,που ονομάζεται ''Formal Growth In The Desert''. Συνεχίζουν ακάθεκτοι τη πορεία που οι ίδιοι έχουν χαράξει, χωρίς να παρεκκλίνουν εκατοστό από αυτήν. Δεν τους επηρέασε ούτε η καθολική αναγνώριση που πέτυχαν με το ''Relatives In Descent'' του 2017. Αυτή ήταν για αυτούς, απλά η αφορμή περισσότροι άνθρωποι να έρθουν σε επαφή με τη μουσική τους.

Το εναρκτήριο ''Make Way'' παίζει με την αυξομείωση της έντασης και το ''For Tomorrow'' είναι ένα γκαζωμένο punk κομμάτι. Στο ''Elimination Dances'' ρίχνουν τους τόνους, αναδεικνύοντας τη πιο λυρική πλευρά τους, ενώ στο ''Fun In Hi Skool'' αρκεί ένας μονότονος ρυθμός για να εξαπολήσει ο Casey το μανιφέστο του. Κοφτερές κιθάρες δημιουργούν μία αγχωτική ατμόσφαιρα στο ''Let's Tip The Creator'' και το αργόσυρτο ''Graft Vs. Host'' θυμίζει έντονα Joy Division. Το ηχητικό χάος του ''3800 Tigers'' αποτίει φόρο τιμής στα proto punk συγκροτήματα του Detroit και το εντυπωσιακό ''Polacrilex Kid'' άνετα καταλαμβάνει μία θέση στα κορυφαία κομμάτια που έχουν γράψει. Στο ''Fulfiment Center'' βρίσκουν τη χρυσή τομή μεταξύ του post punk και του shoegaze και το ''We Know The Rats'' είναι το single που θα ήθελε να έχει κυκλοφορήσει καθε νεόκοπο post punk συγκρότημα της απ΄εδώ πλευράς του Ατλαντικού. Στο ''The Author'' μας γυρίζουν στις πρώτες και πιο άγριες ημέρες του Nick Cave και για το τέλος έχουν κρατήσει το επιβλητικό ''Rain Garden''. Οι Protomartyr τα κατάφεραν περήφημα και με το ''Formal Growth In The Desert''. Μετά από έξι δίσκους δεν λένε με τίποτα να ρίξουν νερό στο κρασί τους, εξακολουθώντας να παραμένουν πιστοί στην περιήγησή τους στη σκοτεινή πλευρά του post punk.