Mazoha - Stress Για Success

Πιστός στα (πολύ) τακτικά δισκογραφικά ραντεβου του ο Δημήτρης Πολιούδης, μας δίνει και φέτος νέο album Mazoha, που φέρει τον τίτλο ''Stress Για Success''. Μία ατάκα που αντιπροσωπεύει την πίεση που δημιουργείται σε πολλούς ανθρώπους να πετύχουν στόχους που τους επιβάλονται κοινωνικά. Διλαφορα ''πρέπει'' που χρειάζεται να επιτευχθούν σε επαγγελματικό, οικογενειακό, εκπαιδευτικό ή ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κάποιος. Πράγματα που δεν αντιπροσωπεύουν τα θέλω αυτού που τα εκπληρώνει, αλλά που πιέζεται κοινωνικά να το κάνει. Μουσικά κινείται σε μία electro punk λογική, που ο Πολιούδης δεν διστάζει να την εμπλουτίσει ακόμα και με hip hop στοιχεία. Ο ήχος στο ''Stress Για Success'' είναι πιο rough σε σχέση με το παρελθόν. Στιχουργικά μιλάει τόσο για προσωπικούς όσο και για κοινωνικούς προβληματισμούς. Ο λόγος του είναι άμεσος, καυστικός και μπολιασμένος με το προσωπικό του χιούμορ. Και εδώ υπάρχουν στίχοι που είναι φτιαγμένοι για να τραγουδηθούν με ένταση στα live του, ειδικά από τον νεαρόκοσμο που τον ακολουθεί πιστά τα τελευταία χρόνια.

Ο δίσκος ξεκινά με τα αγχωμένα beats του ''Μόνο Stress'' και τον Πολιούδη να εκτοξεύει τους στίχους με ρυθμούς πολυβόλου, για να ακολουθήσει το σκοτεινό electro punk της ''Ανοιχτή Πληγή''. Στο ''Ως Το Τέρμα'' επιστρέφει σε γνώριμες μελωδικές γραμμές και οι στίχοι έχουν έντονο το προσωπικό στοιχείο και το ''Μέσα Μου Κάνει Πάρτυ Το Κακό'' έχει τα απαραίτητα pop hooks για να γίνει highlight στα επερχόμενα live του. Στο ''Πιστόλι'' έντονες αναφορές στο electro των '80ς ντύνουν στίχους που δεν μασάνε τα λόγια τους, για να ακολουθήσει η ανθεμική pop του ''Hello Ανθρωπότητα''. Στο ''Ωδή Στη Ζωή Όπως Θα 'Πρεπε Να Είναι'' έχουμε μία καταιγιστική και χωρίς ωραιοποιήσεις του σήμερα, ενώ στο ''Όλα Όσα Αγαπώ Σου Μοιάζουν'' αναδεικνύει την πιο γλυκιά πλευρά της δημιουργικής του φλέβας. Ο δίσκος κλείνει με την ιστορία καθημερινής επιβίωσης ''Τελευταία ¨ολο Πέφτω'', όπου οι περισσότεροι μπορούμε να διακρίνουμε στιγμές από τις δικές μας ζωές. Στο ''Stress Για Success'' είναι ένα διαφορετικό album για τον Mazoha, χωρίς να απομακρύνεται από το παρελθόν του. Ο ήχος είναι πιο in your face και οι στίχοι ξετυλίγουν ιστορίες, απόψεις και παρατηρήσεις της σημερινής κοινωνίας. Ιστορίες που δεν είναι ορατές από το mainstream και τις κυρίαρχες ελίτ, αλλά που τις βλέπουμε καθημερινά όταν κοιτάζουμε τον εαυτό μας στον καθρέπτη ή απλά κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο κάποιας πόλης.