Fontaines D.C. - Romance

Από την εικόνα του εξωφύλλου του ''Romance'' γίνεται κατανοητό ότι αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει στον κόσμο των Fontaines D.C. . Πλέον το έντονο ροζ και γαλάζιο έχουν αντικαταστήσει τα, κυρίως, πιο μουντά και σκοτεινά χρώματα που η μπάντα είχε επιλέξει να ντύσει εικαστικά τα εξώφυλλά των προηγούμενων δίσκων της.Η μπάντα με τους τρεις πρώτους δίσκους της, έχει καταφέρει να τοποθετηθεί στις μεγαλύτερες δυνάμεις της σύγχρονης ανεξάρτητης σκηνής. Post punk, indie, new wave και η μεγάλη τους αγάπη για την Ιρλανδία, ήταν τα καύσιμά τους προς την έως τώρα καταξίωση. Με το ''Romance'' είναι ξεκάθαρο ότι η μπάντα διανύει μία μεταβατική περίοδο. Από ;indie ήρωες που έβαζαν φωτιά σε μικρές σκηνές και έχτισαν το μύθο τους, πλέον μετατρέπονται σε μία μπάντα που απευθύνεται στα μεγάλα ακροατήρια. Με rock ήχο, αλλά με εμφανή stadium rock προσέγγιση. Όχι, οι Fontaines D.C. δεν έγιναν οι Queen ή οι U2 της γενιάς τους ξαφνικά, αλλά είναι εμφανές ότι θα ήθελαν ένα κατάμεστο Wembley για αυτούς στο άμεσο μέλλον ή μία headliner συμμετοχή στο Glastonbury. Σε αυτό το πλαίσιο ο ήχος τους είναι πιο στρογγυλός, τα synths έχουν καταλάβει περισσότερο χώρο, οι κιθάρες είναι λιγότερο αιχμηρές και τα refrain προσφέρονται για μαζική κατανάλωση. Όλα αυτά είναι κάτι το φυσιολογικό για ένα συγκρότημα που θέλει να κοιτάζει συνεχώς μπροστά. Εξάλλου είναι κάτι που το έκαναν στο παρελθόν μπάντες σαν τους Cure, τους Echo & The Bunnymen και τους Simple Minds, που ξεκίνησαν από παρεμφερή αφετηρία με τους νεαρούς Ιρλανδούς και κυκλοφορησαν ορισμένα από τα σπουδαιότερα κομμάτια τους στην περίοδο που αναζήτησαν μεγαλύτερη αποδοχή. Οπότε δεν είμαστε από αυτούς που θα κατηγορήσουν τους Fontaines D.C. ότι ξεπουλήθηκαν, αλλά θα προσπαθήσουμε να δούμε το ''Romance'' ως αυτό που πραγματικά είναι, αφήνοντας στην άκρη τις οποιοδήποτε ιδεοληψίες και αγκυλώσεις.

Η νέα κατεύθυνση των Fontaines D.C. γίνεται εμφανής με το εναρκτήριο και ομώνυμο του δίσκου, κομμάτι, όπου βασίζεται σε πιασάρικες μελωδίες, των οποίων η ένταση κλιμακώνεται και οδηγεί σε επικό refrain. Ακολουθεί το single ''Starbuster'', το οποίο είχαν κυκλοφορήσει ως προπομπό του album, και είναι από τις καλύτερες στιγμές αυτού. Αγχωτικοί ρυθμοί και εκφορά του λόγου, οι Fontaines D.C. καταφέρνουν να βρουν τη χρυσή τομή ανάμεσα στους P.I.L. και τους Sleaford Mods. Το ''Here's The Thing'' είναι ότι πιο κοντινό σε brit pop έχουν κυκλοφορήσει, θυμίζοντας κάτι μεταξύ σε Ash και Shed Seven, ενώ το ''Desire'' είναι ένα κομμάτι με ξεκάθαρες stadium rock βλέψεις. Η χρήση εγχόρδων στο ''In The Modern World χαρίζουν τον ζητούμενο λυρισμό και το ''Bug'' θυμίζει έντονα τα κλασσικά κομμάτια των Echo & The Bunnymen. Το ''Motorcycle Boy'' έχει όλα τα φόντα να γίνει τεράστια επιτυχία, φτιαγμένο από Oasis-ικές μελωδίες και στο πολύ καλό  ''Sundowner'' το new wave τους συστήνεται στα μεγάλα ακροατήρια. Το μελαγχολικό ''Horseness Is The Whatness'' αποτυπώνει την πιο ευαίσθητη πλευρά της τραγουδοποιίας τους και το ''Death Kink'' μας γυρνάει στις πρώτες και πιο ξέφρενες μέρες τους. Ο δίσκος κλείνει με την αισιόδοξη pop του Favourite'' να αποτελεί ακόμα μία στιγμή που ξεχωρίζει. Οι Fontaines D.C. είναι φιλόδοξοι και αυτό αποτυπώνεται στο ''Domance''. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτό είναι το δικό τους ''(What's The Story) Morning Glory?'' η το δικό τους''1977''.