Σtella - Σtella

Η Σtella έχει καταφέρει να αποκτήσει σημαντική αναγνωρισιμότητα αρκετό καιρό πριν τη κυκλοφορία του ντεμπούτου της. Κάτι οι συνεργασίες με πολλούς καλλιτέχνες του χώρου, όπως οι My Wet Calvin, o Coti K.  ο Sillyboy μεταξύ άλλων και κάτι οι πολύ καλές live εμφανίσεις, έκαναν τη κυκλοφορία του Σtella κάτι περισσότερο από αναμενόμενη. Εμείς την είχαμε δει το καλοκαίρι στο Saristra και είχαμε μείνει με τις καλύτερες εντυπώσεις. Οπότε ο δίσκος καλείται να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει όλο αυτό το hype που έχει δημιουργηθεί γύρω από τη Σtella. Με τη πρώτη ακρόαση γίνεται αντιληπτό ότι το ''Σtella'' είναι ένας δίσκος που δεν ξεμπερδεύεις εύκολα μαζί του, αλλά θα σου κρατήσει συντροφιά για μεγάλο διάστημα.

Η Στέλλα Χρονοπούλου είναι η κοπέλα που βρίσκεται πίσω από το όνομα Σtella και προφανώς αγαπάει πολύ τα 80ς. Ακούγοντας το δίσκο της διαπιστώνεις πολλές αναφορές στη συγκεκριμένη δεκαετία. Η electro λογική βρίσκεται σε κάθε κομμάτι του δίσκου. Αυτό που τη διαφοροποιεί είναι η artistic αντιμετώπιση, τόσο των 80ς όσο και του υλικού της. Πολύ πιθανόν οι σπουδές της στη Καλών Τεχνών να έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο για αυτή την αντιμετώπιση. Όπως και να έχει το ''Σtella'' είναι ένας δυνατός δίσκος, που περιέχει και ορισμένα εν δυνάμει singles που είναι προορισμένα να ακουστούν πολύ σε ραδιόφωνο και σε bars. Τέτοιο είναι το εναρκτήριο ''Picking Words'' που ξεκινά με κολλητικές μπασογραμμές να συνοδεύουν τα φωνητικά της Στέλλας, η οποία τραγουδά σαν μια μοντέρνα εκδοχή της Annie Lenox. Σε παρεμφερές μήκος βρίσκεται και το ''The Map'', ενώ στο ''Detox'' κυριαρχούν αρχετυπικά techno beats που άλλοτε γίνονται πιο χορευτικά και άλλοτε πιο ατμοσφαιρικά. Για τις ανάγκες του ''Repeat'' επιστρατεύονται οι electro disco δυνατότητες της, με τις κιθάρες να συμβάλλουν προς αυτή τη κατεύθυνση. Το ''Wait On Me'' είναι μία ηλεκτρονική folk μπαλάντα, από παιδιά και για παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε σύγχρονα αστικά κέντρα δυτικού τύπου. Στις πιο χορευτικές στιγμές του δίσκου συγκαταλέγεται το ''Made To Attack'', που βρίσκεται κάπου μεταξύ του Caribou και των Still Corners του τελευταίου τους δίσκου. Οι τόνοι πέφτουν για το ''Wet Cigarette'', όπου η Σtella βγάζει την πιο ευαίσθητη πλευρά της τραγουδοποιίας της, ενώ στο ''Last Minute Boy'' ακολουθεί πιο τυπικές indie pop φόρμες. Η κοριτσίστικη pop της Lily Allen αποτελεί τη βάση του ''Something Real'' και ο δίσκος κλείνει με το ονειρικό ''Libya''. Το ντεμπούτο της Σtella είναι μία άρτια δουλειά σε όλα τα επίπεδα. Κυριαρχεί η υψηλή αισθητική, τα καλοδουλεμένα τραγούδια και μία προσεγμένη παραγωγή που τονίζει τα σημεία που χρειάζεται. Ο δίσκος έχει συνοχή, παρόλο που αποτελείται από τραγούδια αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους. Αυτό, βέβαια, είναι κοινό χαρακτηριστικό των σπουδαίων pop δίσκων και το Σtella ανήκει σε αυτή τη κατηγορία.