Beirut - No No No [4AD Records, 2015]

Αυτό είναι παιδί. Ο Zach Condon. Ρομαντικός μουσικός εξερευνητής-ταξιδευτής. Όλο σε μία φράση δίχως κόμματα. Γιατί όντως αυτό έχει αποδείξει πως είναι με την πορεία του στους Beirut αλλά και με τα πάμπολλα side project του.

Υπαίτιος για την ευρύτερη αναγνώριση της balkan folk σε εναλλακτικούς κύκλους, απο το μουσικό πάντρεμα της indie rock με την balkan. Και το αποτέλεσμα πέραν απο ιδιαίτερο, είναι και αξιομνημόνευτο.

Γενικά οι δίσκοι των Beirut, έχουν μεγάλη ποικιλία, ενδιαφέρουσες και διόλου βαρετές ενορχηστρώσεις μέσα στις συνθέσεις τους, όλα μέσα στο balkan brass πλαίσιο που τους χαρακτηρίζει.

Η τέταρτη δισκογραφική απόπειρα τους που τιτλοφορείται “No No No” (αν και περίμενα έναν λίγο πιο ευφάνταστο τίτλο), απομακρύνεται από αυτό το balkan folk στοιχείο που αναφέραμε άνωθι, και πλησιάζει πιο πολύ πάνω σε piano pop φόρμες. Με την έννοια θεωρώ, πως δεν είναι και τόσο δυσδιάκριτο για τον οποιονδήποτε έστω και λίγο μυημένο σε Beirut, να συμπεράνει ότι σε αυτόν τον δίσκο η συνθετική διαδικασία των κομματιών που τον απαρτίζουν, ξεκίνησε με ιδέες πάνω στο piano, αντιθέτως με την στεναρή βάση που κατείχαν τα πνευστά στις πρωτύτερες κυκλοφορίες τους. Συνεπώς τα brass των Beirut αποκτούν ρόλο συνοδείας και ηχητικού χρωματισμού, βάζοντας ένα ρομαντικό και γλυκό στοιχείο στο αποτέλεσμα.

Σε όλη του την εικόνα το “No No No” είναι ένας συμπαθής - μη απογοητευτικός δίσκος, με ευχάριστα στοιχεία, που δεν μπορεί να ξεπεράσει τον ενθουσιασμό που μας έχει προκαλέσει οτιδήποτε έχουν κυκλοφορήσει στο παρελθόν οι Beirut.
Με κάποια σημεία του ενδιαφέροντα αλλά και αρκετά αδιάφορα, αναμένουμε την επόμενη κυκλοφορία Beirut που θα μας κρατήσει όπως συνήθιζε να κάνει.

suggested traxx: Gibraltar, Perth, August Holland, As Needed