Yard Act - Where's My Utopia?

Οι Yard Act επιστρέφουν δισκογραφικά με το δεύτερο βήμα τους, που ονομάζεται ''Where's My Utopia?''. Η μπάντα είχε εντυπωσιάσει με το ντεμπούτο τους, το ''The Overload'' του 2022, οπότε ο πήχης των απαιτήσεων είναι υψηλός για το νέο τους πόνημα. Η μπάντα καταφέρνει να ανταπεξέλθει με χαρακτηριστική ευκολία και μάλιστα κάνει και ένα βήμα παρακάτω. Η crossover αισθητική και το βρετανικό τους χιούμορ είναι διάχυτα σε όλο το album. Παράλληλα ο ήχος τους είναι ακόμα πιο πολυσυλλεκτικός, κερδίζοντας μονομιάς το ενδιαφέρον του ακροατή. Οι στίχοι τους, γεμάτοι ειρώνεία αλλά και ειλικρίνεια, αποτυπώνουν γλαφυρά την κατάρρευση που συντελειται γύρω μας σε πολλαπλά επίπεδα. Μουσικά έχουν ενσωματώσει ετερόκλητα στοιχεία της pop κουλτούρας, φτιαχνοντας ένα σφιχτοδεμένο και τελεικά ομοιογενές τελικό χαρμάνι. Ηχητικοί αλχημιστές έχουν αναμίξει groovy beats με post punk κιθάρες, hip hop εκφορά λόγου με funky μπασσογραμμές και pop μελωδίες δοσμένες με urban αισθητική. Στις επιρροές βρίσκονται ο Beck, οι Streets, οι Black Grape, οι Sleaford Mods και οι σύγχρονοι αναβιωτές του post punk. Η νεότητά τους επιτρέπει να απομυθοποιούν και να καταγγέλουν με σαρδόνια τρόπο τα κακώς κείμενα που τους περιβάλλουν. Δεν διστάζουν να χλευάσουν και τη δική τους γενιά και τις αυταπάτες που τρέφει.

Ο δίσκος ξεκινά με το ''An Illusion'' να έχει εμφανείς επιρροές από το βρετανικό hip hop, ενώ το ''We Make Hits'' μπλέκει τις πιο pop στιγμές των Kasabian με σύγχρονους urban ρυθμούς, δημιουργώντας ένα από τα hit του σήμερα. Η εκφορα του λόγου από τον James Smith είναι χειμαρώδης στο ''Down By The Stream'' και στο ''The Undertow'' οι Blur συναντούν τους Gang Of Four. Στο ''Dream Job'' καυτηριάζουν τις αυταπάτες που δημιουργεί η κυνική εφαρμογή του καπιταλισμού και στο ''Fizzy Fish'' τα beats έχουν κάτι από την επιθετικότητα των Sleaford Mods. Το ''Petroleum'' μας θυμίζει πόσο cool ήταν ο Beck στο ''Odelay'' και το ''When The Laughter Stops'' θα κάνει τους Gorillaz να ζηλεύουν που δεν είναι δικό τους. Αιχμηρά και ταυτόχρονα groovy beats ντύνουν το ''Grifter's Grief'' στο ''Blackpool Illuminations'' ράθυμα beats συνοδεύουν το καυστικό spoken word τους. Για το τέλος έχουν κρατήσει το αλά Black Grape ''A Vineyard For The North'' να αναμιγνύει αυθάδικα τη club κουλτούρα με funky μπασογραμές σε ένα εκστατικό φινάλε. Οι Yard Act καταθετουν τις κοινωνικοπολιτικές τους παρατηρήσεις χρησιμοποιώντας groovy ρυθμούς και καυστικό λόγο στο ''Where's My Utopia?''. Ένας δίσκος που απευθύνετσι στη γενιά τους, που είδε τα όνειρά της να γκρεμίζονται με θορυβώδη τρόπο. Ένας δίσκος ποικιλόμορφων μουσικών επιρροών, αλλά ομοιγενής χάρη στο αδιαμφισβήτητο ταλέντο της μπάντας.