Ένα κωμικό και μακάβριο ταξίδι στο μυαλό δέκα κατά συρροή δολοφόνων μέσα από την απολαυστική "Σκουληκότρυπα"

του Κώστα Νταλιάνη

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Είναι σπάνιο μια παράσταση να ανταμείβει πλήρως τις προσδοκίες ενός θεατή. Ο τίτλος «Σκουληκότρυπα» τραβά αμέσως το ενδιαφέρον, το οποίο εντείνεται διαβάζοντας την υπόθεση.

Σκουληκότρυπα ονομάζεται το θανάσιμο παιχνίδι, το οποίο παίζουν επί σκηνής δύο γυναίκες, η Μπέτι και η Μπου. Οι κανόνες του παιχνιδιού αυτού είναι απλοί: Οι γνώσεις των ηρωίδων, σχετικά με τη ζωή και τη δράση διάφορων κατά συρροή δολοφόνων, τεστάρονται μέσα από ερωτήσεις, που απευθύνει η μία στην άλλη. Όποια χάσει… πεθαίνει. Τα ζάρια ρίχνονται και η μάχη για την επιβίωση ξεκινά υπό το συνεχές τικ-τακ του ρολογιού.

Με αφορμή τις ερωτήσεις, αναπαριστώνται στιγμιότυπα από τη ζωή δέκα πραγματικών κατά συρροή δολοφόνων. Οι Αχμάντ Σουρατζί, αδελφές Γουόρντλο, Λεονάρντα Τσιαντσούλι, Έλεν Ζεγκάντο, Κρίστα Γκέηλ Πάικ, Άλμπερτ Φις, Ελίζαμπεθ Μπάθορι, ο Φώτης Γιαγκούλας και άλλοι ενσαρκώνονται από τις δύο ηθοποιούς.

Η παράσταση, ουσιαστικά, γίνεται η ίδια μια σκουληκότρυπα, που δεν οδηγεί σε άλλο μέρος του σύμπαντος, αλλά μέσα στο μυαλό των κατά συρροή δολοφόνων, που, για τους φυσιολογικούς ανθρώπους, αποτελεί μια άλλη πραγματικότητα.

Οι λόγοι, που ωθούν τις δύο ηρωίδες σε αυτό το παιχνίδι, δεν αναφέρονται, υποδηλώνοντας, ότι η βία είναι κάτι το φυσικό και ενστικτώδες στον άνθρωπο και δεν χρειάζεται συγκεκριμένο λόγο, παρά μια αφορμή, για να εκδηλωθεί. Το κλείσιμο του έργου είναι ανατρεπτικό, ευφυές και συνάδει με την οπτική της συγγραφέως. Το παιχνίδι αυτό θα συνεχίζεται αενάως, γιατί το παιχνίδι είναι μόνο η αφορμή.

Πρόκειται για έργο πρωτότυπο, με στοιχεία θρίλερ, σουρεαλισμού και κωμωδίας. Το μακάβριο ισορροπεί εξαιρετικά με το αστείο, δικαιώνοντας το ριψοκίνδυνο εγχείρημα της Γλύκας Στόιου. Το χιούμορ, μαύρο και απολαυστικό, μπαίνει σε σωστές δόσεις και διαθέτει ένα θαυμαστό μέτρο και γούστο.

Το κείμενο είναι καλοδουλεμένο, σφιχτοδεμένο, γλαφυρό, με φρέσκια ματιά, με μια γλώσσα άμεση και νεανική, που ρέει με ευκολία. Κατάφερε, αφενός να μας βάλει στο μυαλό αυτών των ψυχοπαθών ανθρώπων, αφετέρου, να μας ταξιδέψει σε διάφορα μήκη και πλάτη της γης.

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Το θέμα του έργου, από μόνο του, παραπέμπει σε κινηματογράφο, κι έτσι η Γλ.Στόιου σοφά επέλεξε ένα αντίστοιχο σκηνοθετικό ύφος. Αφηγείται με ευφυή χρήση των «φλας μπακ». Τονίζει την κίνηση και δίνει ένα ρυθμό γρήγορο, που φτάνει να γίνεται καταιγιστικός σε κάποιες στιγμές. Χειρίζεται εξαιρετικά τις κλιμακώσεις της κάθε ιστορίας και περνά από τη μια σκηνή στην άλλη έξυπνα κι αβίαστα. Επιπλέον, η παράσταση είχε διαδραστικό χαρακτήρα, καθώς η δράση μεταφερόταν κι εκτός σκηνής.

Η ευρηματική χρήση των σκηνικών αντικειμένων έδωσε την αίσθηση ενός πλούσιου σκηνικού. Η ατμόσφαιρα της παράστασης είναι σκοτεινή και η σκηνή του θεάτρου “Act” μεταμορφώνεται σε ένα μαύρο κουτί με διάσπαρτο το κόκκινο χρώμα των υφασμάτινων πέπλων, τα οποία οι ηθοποιοί χρησιμοποιούν με ποικίλους τρόπους. Τα δύο αυτά χρώματα συμβολίζουν το αίμα, αλλά και τη μοναξιά αυτών των ρόλων.

Οι κύβοι και οι σκόρπιες εφημερίδες μετέφεραν μια αίσθηση χάους, αντίστοιχη με αυτή που επικρατεί στα μυαλά των κατά συρροή δολοφόνων.

Οι φωτισμοί συνέβαλλαν καθοριστικά στο μυστήριο, την απειλή, το σασπένς της παράστασης και στην εναλλαγή των «φλας-μπακ».

Οι μουσικές επιλογές ταίριαξαν απόλυτα στο κλίμα της παράστασης. Η ηλεκτρονική μουσική έδωσε ένα απειλητικό τόνο, ενώ το τραγούδι «Bye-bye love» μια σαρκαστική νότα.

ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Η Αγγ.Καρακαξίδου αείκινητη, με εκπληκτική σωματική ευελιξία και νευρώδης, η Γλ.Στόιου εκφραστική και πνευματώδης, συνέθεσαν ένα παθιασμένο δίδυμο, ξεχειλίζοντας από τόλμη, έξυπνους αυτοσχεδιασμούς και αστείρευτη ενέργεια.

Ερμηνεύουν όλους τους ρόλους, αλλάζοντας με εκπληκτική ταχύτητα τα πρόσωπα, που υποδύονται και προσαρμόζοντας εξαιρετικά την φωνή και την κίνηση τους. Κατάφεραν αφενός να μας δείξουν πειστικά τον παράλογο κόσμο των μπερδεμένων μυαλών των δολοφόνων, αλλά με μια αίσθηση του χιούμορ, που –σχεδόν- μας έκανε να τους συμπαθήσουμε.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Απόλαυσα κάθε λεπτό της παράστασης, η οποία αποδείχθηκε διαφορετική από τα συνηθισμένα και εντελώς μέσα στο κλίμα των ημερών με τις μαζικές δολοφονίες. Οι εξαιρετικά ταλαντούχες ηθοποιοί προσφέρουν ένα αξέχαστο μίγμα μακάβριου και χιουμοριστικού θεάματος, το οποίο αξίζει όλοι να δουν.

Η ΟΜΑΔΑ Lamba

Το έργο «Σκουληκότρυπα» είναι η δεύτερη παραγωγή της εταιρίας θεάτρου Lamba και αυστηρώς ακατάλληλη για ανηλίκους. Τον Ιανουάριο του 2015, εξασφάλισε στη Γλύκα Στόιου μια θέση στο “High Tide Festival - Playwright Workshop” του Λονδίνου.

Η πρώτη παραγωγή της ομάδας ήταν η παιδική, διαδραστική παράσταση «Δον Κιχώτες», μια διασκευή της Γλύκας Στόιου βασισμένη στο Δον Κιχώτη του Θερβάντες. Οι «Δον Κιχώτες» ξεκίνησαν την περιπλάνησή τους με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης το 2013, συνέχισαν στο Λουξεμβούργο το 2014 και το 2015 και ύστερα σε σχολεία, πλατείες και θέατρα σε όλη την Ελλάδα.

Τον Ιούνιο, η Γλύκα Στόιου ήταν καλεσμένη στο “23ο Last Frontier Theatre Conference” στο Βαλντίζ της Αλάσκας, όπου οι «Δον Κιχώτες» παρουσιάστηκαν από Αμερικανούς καλλιτέχνες.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
Κείμενο - Σκηνοθεσία: Γλύκα Στόιου
Παίζουν: Αγγελική Καρακαξίδου, Γλύκα Στόιου
Φώτα: Νίκος Λαζαρίδης
Σκηνικά – Κουστούμια – Μουσική Επιμέλεια: Lamba
Φωτογραφίες: Στέλιος Ευσταθόπουλος
Video: FAOS tv productions

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ στο θέατρο “Act”
(Σκάλες Γεροκωστοπούλου 65, Πάτρα)
Τρίτη 24 Νοεμβρίου, 9:30 μ.μ.

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ                                                                                                  
Γενική είσοδος: 10€
Φοιτητικό: 8€
Ατέλειες, ανέργων: 5€
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 80 λεπτά
Τηλ.: 6936122263, 6973 306387, 2610272037