Woods - Perennial

Οι Woods επιστρέφουν με καινούργιο δίσκο και αυτό από μόνο του αποτελεί λόγο να χαμογελούν όλοι οι fans της νοσταλγικής pop. Βλέπετε οι Woods αντλούν σταθερά έμπνευση από την pop των '60ς και μπαντες σαν τους Love, τους Byrds και τους Beach Boys. Τα τραγούδια τους αναβλύζουν μία αίσθηση αθωότητας και έχουν καταφέρει να διαμορφώσουν τον δικό τους αναγνωρίσιμο ήχο. Ο νέος δίσκος ονομάζεται ''Perennial'' και αποτελεί ακόμα μία καλή δουλειά για το συγκρότημα από το Brooklyn. Η pop των Woods είναι συχνά πασπαλισμένη με ψυχεδελικές πινελιές, ενώ δεν διστάζουν να φλερτάρουν και με τη folk. Αντλούν έμπνευση από το παρελθόν και το μεταφέρουν στο σήμερα. Αυτή ήταν πάντοτε η λογική των Woods και αυτό κάνουν και στο φετινό ''Perennial''. Σταθερά έχουν γερές συνθέσεις, δίνοντας μεγάλο βάρος στη δύναμη της τραγουδοποιίας τους. Η μουσική τους είναι γλυκιά, προσφέροντας μία αίσθηση ψυχικής ανάτασης μετά την ακρόασή της. Δυστυχώς για αυτούς, παρόλο που η μουσική τους απευθύνεται σε ευρεία ακροατήρια, ποτέ δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν την εμπορική επιτυχία που τους άξιζε. Προφανώς αυτή δεν θα κατακτηθεί με το ''Perennial'', όσο όμορφος και αν είναι ως δίσκος.

Ο δίσκος ξεκινά με την ορχηστρική acid folk του ''The Seed'', για να ακολουθήσει η μελαγχολική pop του ''Between The Past''. Η χρήση πνευστών δίνει μία funky διάσταση στο ''Another Side'' και ''White Wnter Melody'' περιγράφει μελωδικά τις κρύες χειμωνιάτικες ημέρες που έρχονται. Στα ''Sip Of Happiness'' και ''Day Moving On'' μπλέκουν την pop τους με soul στοιχεία, δημιουργώντας ένα υπέροχο αποτέλεσμα και το ''Little Black Flowers'' είναι η μεταφορά της αθωότητας της Sarah Records από κάποιους που μεγάλωσαν στο πολυπολιτισμικό Brooklyn. Το ορχηστρικό ''The Wind Again'' έρχεται κατευθείαν από κάποιο χαμένο soundtrack των '60ς και στο ''Weep'' μας θυμίζουν πόσο σπουδαίοι υπήρξαν οι Love. Το ''Double Dream'' αφήνει μία αίσθηση αγνού ρομαντισμού και το ομώνυμο κομμάτι λειτουργεί ως ένα χαλαρωτικό κλείσιμο του album.

Για άλλη μία φορά οι Woods έκαναν αυτό που ξέρουν καλά. Να γράφουν όμορφα κομμάτια με έντονο το άρωμα των '60ς. Το ''Perennial'' είναι από τις πλέον αξιόλογες δουλειές του συγκροτήματος και σίγουρα θα νιώθουν περήφανοι για το τελικό αποτέλεσμα.