Sigmatropic - Dead Computer Blues

Οι Sigmatropic αποτελούν μία εντελώς αυτόνομη και χαρακτηριστική παρουσία σε αυτό που συμβατικά ονομάζουμε 'ελληνική ροκ σκηνή'. Ουσιαστικά πρόκειται για το εκφραστικό όχημα του Ακη Μπογιατζή, ενός δημιουργού που μας συστήθηκε πολλά χρόνια πριν με τους νεοκυματικούς Cpt Νέφος και στη συνεχεια με τους LIbido Blume. Οι Sigmatropic είναι από τα συγκροτήματα που ακολουθούν μία τελείως αυτόνομη πορεία, πλήρως διαφοροποιημένη από τάσεις και μόδες της εκάστοτε εποχής. Μάλιστα και οι ίδιοι τους οι δίσκοι είναι αρκετά διαφορετικοί μεταξύ τους. Προφανώς ακολουθούν ξεκάθαρα τον δημιουργικό τους οίστρο, χωρίς να διστάζουν να διαφοροποιηθούν από τα δικά τους standards. Αυτή η στάση τους έχει εκτιμηθεί ιδιαίτερα από πολλούς δημιουργούς και για αυτό έχουν στο παλμαρέ τους πολλές συνεργασίες με καταξιωμένους καλλιτέχνες. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα ονόματα των Lee Ranaldo, Laetitia Sadier, Robert Wyatt, Cat Power μεταξύ άλλων.

Το ''Dead Computer Blues'' είναι ο καινούργιος τους δίσκος και πρόκειται για την πιο ορθόδοξα rock απόπειρά τους. Εδώ τα ηλεκτρονικά στοιχεία υπάρχουν περισσότερο για να δώσουν ένα ιδιαίτερο χρώμα στις συνθέσεις, παρά για να αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά της. Αυτό το ρόλο παίζουν τα κλασσικά rock όργανα, για αυτό και το τελικό αποτέλεσμα κινείται στη γενικόλογη έννοια του ανεξάρτητου rock. Για να κάνουμε μία σύντομη περιγραφή του ''Dead Computer Blues'' θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με τον ήχο των Modest Mouse, προκειμένου να γίνουμε πιο σαφείς σε ποια πλευρά του εναλλακτικού rock κλείνουν οι Sigmatropic. Αυτός είναι ένας δύσκολος δρόμος που δεν βασίζεται σε πιασάρικα singles, αλλά απαιτεί ένα ολοκληρωμένο concept για το σύνολο του album. To ομώνυμο κομμάτι είναι ένα ηλεκτρονικό blues, ένας μάλλον οξύμωρος όρος, που λειτουργεί και σαν εισαγωγή στον ακροατή για το τι θα ακολουθήσει. To ''Crystallized'' που ακολουθεί είναι από τα πιο όμορφα τραγούδια του δίσκου και μας θυμίζει τον ήχο που ακούγαμε στις αρχές των '00ς από μπάντες σαν τους Mercury Rev και τους Grandaddy. Επίσης θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε και το ''Spaceface (A Slower Rocket)'' που έχει αρκετά '80ς στοιχεία και φέρνει στο νου καλλιτέχνες σαν τον Brian Eno, πριν ασχοληθεί επισταμένα με τα ambient ηχοτοπία. Όλα τα κομμάτια του ''Dead Computer Blues'' είναι ολοκληρωμένες συνθέσεις που κερδίζουν εύκολα το ενδιαφέρον των ακροατών. Προφανώς ο δίσκος απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν ακούσει μουσική και δεν μπορεί να κάνει κλικ σε αυτούς που βλέπουν τη μουσική καθαρά ως διασκέδαση. Αλλά αυτό είναι κάτι που χαρακτηρίζει τους Sigmatropic από την αρχή της πορείας τους. Το ''Dead Computer Blues'' έχεται να προστεθεί ως άλλος ένας κρίκος σε μία πολύ ενδιαφέρουσα και ανεξάρτητη καλλιτεχνική πορεία.