The Noise Figures - Aphelion

Τους The Noise Figures τους γνωρίσαμε πριν από δύο περίπου χρόνια με τον ομώνυμο δίσκο τους. Ένας δίσκος που στα τριάντα λεπτά του περιείχε όλα τα βασικά συστατικά του rock 'n' roll. Οι εκρήξεις αδρεναλίνης έγιναν το σήμα κατατεθέν του και η μπάντα έδειξε ότι για να παίξεις αγνό και ανόθευτο rock 'n' roll μία κιθάρα και τα τύμπανα είναι αρκετά. Όλα τα υπόλοιπα είναι σχεδόν περιττά. Αυτό που χρειάζεται βέβαια είναι να έχεις τις κατάλληλες ιδέες για τα τραγούδια σου. Και οι Noise Figures από ιδέες είχαν αρκετές. Ο δίσκος περιείχε και τα απαραίτητα singles που του έδωσαν την ώθηση που χρειάζονταν και αποτέλεσαν και τα highlights των συναυλιών τους. Αυτά ήταν το ''Out Of Your Mind'' και το ''Rollin'''. Και ποιο είναι το επόμενο βήμα μίας μπάντας που κέρδισε τις εντυπώσεις με το ντεμπούτο της; Απλά βγάζει έναν ακόμα καλύτερο δεύτερο δίσκο. Αυτό έκαναν και οι Noise Figures με το ''Aphelion''. Κάτι που μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά στην πράξη μόνο τέτοιο δεν είναι. Και για να το διαπιστώσει κάποιος, αρκεί να σκεφτεί πόσες μπάντες έχουν καταρεύσει στο παρελθόν, μη μπορώντας να κυκλοφορήσουν έναν δεύτερο δίσκο αντάξιο του ντεμπούτου τους. Το ''Aphelion'' περιγράφει τις διαδικασίες που έγιναν στο συγκρότημα αυτά τα δύο χρόνια. Οι Noise Figures είναι το συγκρότημα της εγχώριας σκηνής που έχει γράψει τα περισσότερα χιλιόμετρα στα live. Παίζουν όπου μπορούν, τόσο εντός συνόρων όσο και εκτός. Αυτή η διαρκής τριβή των συναυλιών απότυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο στον νέο δίσκο. Η μπάντα ακούγεται πολύ πιο σφιχτοδεμένη, ενώ και ηχητικά ακούγονται πιο στιβαροί και περίπλοκοι, χωρίς σε καμία περίπτωση να χάνουν την αμεσότητα του rock 'n' roll. Με λίγα λόγια το ''Aphelion'' ακούγεται σαν το ξαδερφάκι του ''Indigo Meadow'' των Black Angels.

Οι προθέσεις τους γίνονται εξαρχής φανερές με το εναρκτήριο ''Shoot The Moon''. Οργισμένο και δυναμικό, δίνει το στίγμα του νέου δίσκου του συγκροτήματος. Ακολουθεί το ''In The Boneyard'', πιστό στο πνεύμα της νεοψυχεδέλειας που κυριαρχεί στη κιθαριστική μουσική τα τελευταία χρόνια, ενώ το ''Run'' είναι από τα πιο groovy rock singles που έχουμε ακούσει φέτος. Το '' Don't Throw Your Hand'' παραπέμπει στους σπουδαίους Black Angels, και αυτό μόνο τιμή είναι για τους Noise Figures. Σίγουρα είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια στη σύντομη, μέχρι τώρα, πορεία τους. Λογικά σε αυτό θα πέφτει πολύ ξύλο στις συναυλίες τους. Με το ομώνυμο κομμάτι ή ένταση πέφτει, μιας και το κομμάτι είναι αρκετά αργόσυρτο, παρασύροντας τον ακροατή με την εσωτερική δυναμική του. Το ''Holly One'' είναι το κομμάτι που θα ήθελε να έχει γράψει ο Ty Segall, για να πρόσθετε άλλο ένα highlight στη δισκογραφία του. Αλλά το έγραψαν οι Noise Figures και απλά τα σπάει. Στα ''Feathers'' και ''Blood'' αποτίουν φόρο τιμής τόσο στους Queens Of The Stone Age όσο και στη ψυχεδελική σκηνή του Τέξας. Ο δίσκος κλείνει με το σκοτεινό ''Celebration Time'', ένα κομμάτι αρκετά διαφορετικό από ότι μας έχουν συνηθίσει έως τώρα οι Noise Figures και που δείχνει την άνεσή τους να κινούνται και σε διαφορετικούς χώρους.

Το ''Aphelion'' είναι μία ολοκληρωμένη και σύγχρονη πρόταση αυθεντικού rock 'n' roll. Πατάει με σεβασμό στη παράδοσή του αλλά καταφέρνει να ακούγεται και φρέσκο. Με χαρακτηριστική άνεση στέκεται δίπλα στις καλύτερες κυκλοφορίες του είδους από την αλλοδαπή. Οι Noise Figures με την αγάπη και την τεράστια όρεξη που έχουν για αυτό που κάνουν δείχνουν το δρόμο σε κάθε ελληνική μπάντα. Εκεί που οι περισσότερες μπάντες κάνουν όνειρα για το μέλλον τους πίνοντας τον fredo τους σε κάποια καφετέρια, το δίδυμο των Noise Figures βγήκε με αποφασιστικότητα στο δρόμο για να πετύχει τα όνειρά του.