Sundayman: Προτιμώ να απολαμβάνω τη διαδικασία της παραγωγής

Με το που ακούσαμε το ''Scene Missing'', τον καινούργιο δίσκο του Sundayman, δεν μπορέσαμε να κρύψουμε τον ενθουσιασμό μας. Οπότε τι πιο φυσιολογικό από το να αναζητήσουμε τον Κυριάκο Μουστάκα, τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από το project Sundayman, για να έχουμε μία κουβέντα μαζί του. Η μουσική κυριαρχεί με διάφορους τρόπους στη ζωή του, αλλά η συζήτηση δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτή.

Διαβάσαμε στο δελτίο τύπου ότι για το  ‘’Scene Missing’’ χρειάστηκαν περίπου τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί. Ήταν τόσο απαιτητικές οι ηχογραφήσεις ή απλά λόγω και των υπόλοιπων ενασχολήσεων σου δεν είχες να διαθέσεις τον απαραίτητο χρόνο;

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ελεύθερο χρόνο για να είμαι πολύ παραγωγικός. Επίσης είμαι τελειομανής και κάποιες φορές αυτοκαταστροφικός,  γιατί συχνά όταν ολοκληρώνω ένα κομμάτι, στην συνέχεια το απορρίπτω, γιατί απλά δεν μου αρέσει! Ρωτήστε τον συνεργάτη μου Γιώργο Μανωλούδη να σας πει τι έχει τραβήξει τόσο καιρό στο studio με αυτό το ᾽᾽ κουσούρι ᾽᾽μου. Ένας άλλος λόγος που δεν βιάζομαι να ολοκληρώσω ένα album,  είναι το γεγονός ότι δεν βιοπορίζομαι από την δισκογραφία, άρα γιατί να βιάζομαι; Προτιμώ να απολαμβάνω την διαδικασία της παραγωγής  και να λειτουργώ στο στούντιο χωρίς άγχος.

Δεν κάνεις καθόλου live. Δεν σε ενδιαφέρει η άμεση επαφή με το κοινό που προσφέρουν οι ζωντανές εμφανίσεις;

Είναι καθαρά προσωπική μου επιλογή. Δεν με γοητεύει η διαδικασία του live και ίσως για να είμαι απόλυτα ειλικρινής να με στρεσάρει η όλη ιδέα. Επίσης απεχθάνομαι το προηχογραφημένο υλικό από ένα laptop. Δεν είμαι DJ ούτε showman για να βγω στην σκηνή και να κάνω ότι παίζω μουσική έχοντας γύρω μου δέκα synthesizers για το εφέ. Αν αργότερα ο ήχος μου αλλάξει και γίνει πιο ακουστικός, ίσως σε συνεργασία με κάποιους καλούς μουσικούς να το σκεφτώ πιο σοβαρά.

Πέρα από το project του Sundayman με τι άλλο ασχολείσαι για να καλύπτεις τη δημιουργικότητά σου;

Επειδή η δουλειά μου εδώ και πολλά χρόνια, έχει σχέση με την δημιουργία μουσικής για τηλεοπτικά διαφημιστικά, υπάρχουν φορές, ανάλογα βέβαια και με το brief που θα πάρω,  που κατά την διαδικασία της παραγωγής νιώθω ιδιαίτερα δημιουργικός. Ή τουλάχιστον ψάχνω το τρόπο, μέσα ακόμα και από ένα απλό jingle,  να περάσω καλά, γεγονός που το αναγνωρίζουν και οι πελάτες μου. Και όταν μετά από οκτώ με δέκα ώρες δουλειάς στο στούντιο επιστρέφω στο σπίτι, πάλι νιώθω την ανάγκη να γράψω μουσική για μένα. Απλά μεγαλώνοντας  πέφτουν οι αντοχές μου για ξενύχτι και έτσι καταλήγω κάποια στιγμή εντελώς κομμάτια στο κρεββάτι. Είναι κάτι σαν αρρώστια να θες συνεχώς να γράφεις ή να τραγουδάς μια μελωδία, η οποία μπορεί να σου τριβελίζει το μυαλό μέχρι να την καταγράψεις σε ένα σκληρό δίσκο για να ηρεμήσεις. Σε λίγο όμως θα έρθει η επόμενη μελωδία που θα σε ξαναβάλει στο ίδιο μονότονο αλλά και συναρπαστικό mood.

Στους δίσκους υπάρχουν πάρα πολλές αναφορές, ακόμα και σε πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους καλλιτέχνες. Και τα προσωπικά σου ακούσματα εκτείνονται σε τόσο μεγάλο εύρος;

Ακούω μουσική αλλά όχι με μανία. Έχω φίλους που με τροφοδοτούν συνήθως με ωραίες σύγχρονες παραγωγές, ευτυχώς όχι τόσο mainstream,  τις οποίες και ακούω στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο μου. Όμως έχω μια εμμονή κυρίως με τα 70’s και τα 80᾽s.  Όχι μόνο με την ηλεκτρονική μουσική σκηνή, αλλά και με όλες τις άλλες  σκηνές, όπως την rock την folk ακόμα και την pop εκείνων των κατ’εμέ πιο ρομαντικών εποχών. Κακά τα ψέματα, ό,τι και να λέμε τώρα, γράφτηκαν  πολλά και μοναδικά αριστουργήματα  εκείνα τα χρόνια, σχεδόν αξεπέραστα. Τεράστια ονόματα  που λες καμιά φορά ᾽᾽ εγώ τι κάνω εδώ τώρα, ποιος ο λόγος που κάθομαι να γράψω μουσική όταν γύρω μου υπάρχουν τόσο μεγάλοι και χαρισματικοί συνθέτες᾽᾽ Μετά όμως συνειδητοποιώ πως όλοι αυτοί οι κορυφαίοι  μουσικοί αποτελούν την  πηγή έμπνευσης για κάτι καινούριο.

Η κοινωνικοπολιτική κατάσταση που ζούμε επηρεάζει τη μουσική που γράφεις και τους στίχους του Γιώργου Μανωλούδη;

Τα πάντα μας επηρεάζουν. Και εμείς εδώ μένουμε και εδώ ζούμε. Και παλεύουμε με τις καταθλίψεις μας. Ένα καλό που έχει η σχέση μου με τον Γιώργο είναι ότι κανείς δεν βάζει ᾽᾽χέρι᾽᾽ στην δουλειά του άλλου. Αν εγώ γράψω μία χαρούμενη μουσική και ο Γιώργος για τους δικούς του προσωπικούς λόγους θέλει να γράψει μελαγχολικούς στίχους  ή και το ανάποδο, τότε απλά ο ένας θα σεβαστεί την επιθυμία και την ανάγκη του άλλου να εκφραστεί ελεύθερα μέσα από τα δικά του βιώματα. Σίγουρα όμως, μια απορία (χωρίς απάντηση) για τη φύση και τις αυτοκαταστροφικές τάσεις του ανθρώπου καταγράφεται στους στίχους του “The big old why”.

Προτιμάς να γράφεις μουσική με synthesizers ή να χρησιμοποιείς μόνο ηλεκτρονικούς υπολογιστές;

Μου αρέσει να χρησιμοποιώ τα synthesizers για να ηχογραφώ το πρωτογενές υλικό και μάλιστα με τους παραδοσιακούς τρόπους ηχογράφησης. Δηλαδή όλα real time. Τα χέρια στα πλήκτρα  και αν γίνει λάθος, πάλι από την αρχή. Με λίγα λόγια δεν μου αρέσει το midi programming . Τον Η/Y τον χρησιμοποιώ για κάποια λίγα edits, για την ηχογράφηση και την μίξη του ήχου.

Η μουσική σου έχει πολλά κινηματογραφικά στοιχεία. Σε έχει προσεγγίσει κάποιος για να γράψεις το soundtrack της ταινίας του;

Έχω κάνει στο παρελθόν δύο ταινίες μικρού μήκους. Θα με ενδιέφερε να γράψω μουσική για μια ταινία μεγάλου μήκους . Εάν ο σκηνοθέτης μπορεί, χωρίς όμως να σε καταπιέσει - περιορίσει δημιουργικά, να σου δώσει το σωστό όραμα και το σωστό brief για να γράψεις το soundtrack της ταινίας του,  τότε θα πρέπει η διαδικασία αυτή να είναι πολύ συναρπαστική. Ελπίζω στο μέλλον να σταθώ τυχερός και να αποκτήσω αυτή την εμπειρία.  

Θεωρείς ότι το διαδίκτυο κάνει πιο προσιτή την μουσική στο κοινό αλλά και ταυτόχρονα η εύκολη πρόσβαση στη μουσική λειτουργεί αρνητικά ως προς το ‘’δέσιμο’’ του κοινού με τον καλλιτέχνη;

Το διαδίκτυο  σου επιτρέπει να εκφραστείς ελεύθερα  χωρίς την ανάγκη ύπαρξης κάποιου μηχανισμού που πρέπει να εγκρίνει το έργο σου προκειμένου αυτό να δημοσιευτεί στο ευρύ κοινό. Πχ φτιάχνεις ένα δικό σου web site, μία σελίδα  στο fb ή όπου αλλού στα social media θες, και that’s all. Η μουσική σου είναι εκεί, μπορεί ο οποιοσδήποτε να την ακούσει ανά πάσα στιγμή και κυρίως να επικοινωνήσει μαζί σου στέλνοντάς στον λογαριασμό σου στο fb ένα απλό message . Άρα υπάρχει μεγάλη αμεσότητα επικοινωνίας με τον καλλιτέχνη.  Όμως η διαδικασία αυτή  έχει και τα αρνητικά της. Αποτελεί μία απέραντη πληροφορία που μπορεί να σε αποπροσανατολίσει δίνοντας σου πολύ σκουπίδι για τροφή . Άρα και πολύ κακή μουσική. Και επειδή σχεδόν όλοι μας δεν έχουμε το χρόνο για να ζήσουμε ποιοτικά,  δεν ξέρω αν έχουμε τη διάθεση και την υπομονή να ανακαλύψουμε με πολύ ψάξιμο, τα μικρά μουσικά διαμάντια  που κρύβονται στο απέραντο χάος του ίντερνετ.

Ποια φωνή από την Ελλάδα θα ήταν αυτή που θα ήθελες να ερμηνεύσει ένα τραγούδι σου;

Δεν έχω μπει ποτέ σε τέτοιο trip. Καλή όμως ερώτηση! Με έβαλε σε σκέψεις...

 Ποιες διαφορές βλέπεις στη μουσική βιομηχανία ανάμεσα στο σήμερα και στην εποχή που ξεκίνησες να ασχολείσαι επαγγελματικά με τη μουσική ;

Και μόνο η εξέλιξη του διαδικτύου φτάνει για να δει κανείς τις ουσιαστικές    αλλαγές που προέκυψαν τα τελευταία πχ δέκα χρόνια στην μουσική βιομηχανία. Η έννοια του downloading  είναι μια ουσιαστική αλλαγή  με τα καλά της και τα κακά της. Το YouTube επίσης άλλαξε τα δεδομένα. Οι περισσότεροι ακούμε μουσική από την συγκεκριμένη πλατφόρμα και συνήθως από ένα laptop ή tablet . Άρα ακούμε τα πάντα, σχεδόν με αλλοιωμένη ηχητική ποιότητα ( mp3, 128kbps ) από ένα επιεικώς απαράδεκτο ηχοσύστημα . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην δίνει κανείς σημασία στην έννοια της καλής παραγωγής στο στούντιο. Ο ήχος είναι μέτριος πλέον και full compressed, άρα η μουσική δεν αναπνέει, καταργούνται οι δυναμικές  της και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το leveling. Ξενερώνω λίγο με όλα αυτά, αλλά ταυτόχρονα προσαρμόζομαι για να μην υποφέρω.