Goodbye Bedouin - The Shaking People

Οι Goodbye Bedouin είναι ένα καινούργιο συγκρότημα με έδρα την Πάτρα, αλλά με μέλη που έχουν πολυετή θητεία σε διάφορες εγχώριες μπάντες, όπως οι Playground Noise, οι Raining Pleasure και οι Carte Postale. Το πρώτο ενδιαφέρον πράγμα για αυτούς είναι το ότι δεν θυμίζουν σε τίποτα τα συγκροτήματα που έχουν θητεύσει. Έχουν στήσει έναν δικό τους ήχο, τελείως διαφοπροποιημένο από το δικό τους παρελθόν. Κάτι που μας κατέστησαν σαφές από τη πρώτη κυκλοφορία τους, το περσινό 7'' ''Submarine / Youth''. Οι Goodbye Bedouin παίζουν ένα γκρουβάτο garage, με psych παρεκτροπές και pop καρδιά. Η μουσική τους είναι άμεση και βάζει τον ακροατή κατευθείαν στο τριπάκι του συγκροτήματος. Χωρίς φανφάρες και περιττούς οργανικούς αυτοσχεδιασμούς, οι Goodbye Bedouin αναδεικνύουν την ουσία των συνθέσεών τους και κεντράρουν στη δημιουργία ενός groovy rock 'n' roll party. Το ''Shaking People'' είναι το πρώτο ολοκληρωμένο album τους και δεν θα μπορούσε να βρεθεί πιο περιγραφικός τίτλος για το περιεχόμενό του. Οι επιρροές τους είναι προφανείς και έχουν φιλτραριστεί πολύ προσεκτικά μέσα από τη δημιουργικότητα της μπάντας. Το garage συνυπάρχει με τις pop παραμορφώσεις των Jesus and Mary Chain και η ψυχεδέλεια των Brian Jonestown Massacre με το βρώμικο rock 'n' roll των Black Rebel Motorcycle Club.

Η μπάντα από το εναρκτήριο κομμάτι ''We 're On A Mission (Freak Out)'' κάνει σαφείς τις προθέσεις της. Κοφτερές κιθάρες, μία rhythm section που γκρουβάρει ανελέητα, ιδιοσυγκρασιακά πλήκτρα που αναδεικνύουν τις pop καταβολές τους και φωνητικά άμεσα και εκφραστικά. Το ''Prove Me Wrong'' είναι το rock 'n' roll single που θα σκότωναν πολλά συγκροτήματα της αλλοδαπής για να το έχουν στο οπλοστάσιό τους και το ''Blow'' βρίσκει την ισορροπία ανάμεσα στα γκάζια και τη μελωδία. Ένα από τα κομμάτια που σίγουρα ξεχωρίζουν, είναι το ''Pink''. Μία σύγχρονη άποψη για το πως είναι το rock στις μέρες μας θυμίζοντας την αισθητική και την άποψη των φοβερών Crystal Stilts. Στο ''Stupid'' ακούγονται καταιγιστικοί, ενώ στο ''Some Kind Of Story'' ακροβατούν μεταξύ psych rock και rock 'n' roll αμεσότητας. Το ''Down On The Wire'' δείχνει στα εφτά λεπτά του, μία μπάντα που κατέχει πλήρως τον ήχο της και έχει εντάξει σε αυτόν τις πολυσυλλεκτικές επιρροές της. Στο τέλος του δίσκου συναντάμε την υποβόσκουσα ένταση του ''Cherry Lane'' και το τριπάρισμα του ''Toy''.

Οι Goodbye Bedouin κυκλοφόρησαν ένα rock δίσκο, αποφεύγοντας έξυπνα τις παγίδες του είδους. Έχουν πολλές κιθάρες, αλλά αυτές ποτέ δεν είναι βαριές και ασήκωτες. Είναι ευέλικτες και λειτουργούν υπέρ των τραγουδιών. Αυτό είναι και το σημαντικότερο. Έχουν τραγούδια και πιστεύουν σε αυτά. Δεν τα υπερφορτώνουν και η παραγωγή είναι απλή και λειτουργική, υπηρετώντας, από τη πλευρά της, το rock 'n' roll ιδίωμα. Η pop προσέγγιση ενός rock υλικού είναι το κλειδί της γοητείας του ''The Shaking People''. Και ιστορικά αυτό είναι ένα στοιχείο που έχει εκτοξεύσει πολλούς rock δίσκους. Το ντεμπούτο των Strokes ας πούμε.