Λόλεκ - Άγρια

Το ''Άγρια'' είναι το τέταρτο album του Λόλεκ και σηματοδοτεί μία μεγάλη ηχητική στροφή στην πορεία του. Ο Λόλεκ μας είχε συστηθεί ως ένας τροβαδούρος, πολύ κοντά στο ύφος του Leonard Cohen, με έντονη αγάπη στις ακουστικές κιθάρες και τον λυρισμό. Στο ''Αγρια'' η προσέγγιση του υλικού είναι rock και μάλιστα αρκετά πειραματικού χαρακτήρα. Ακόμα και ερμηνευτικά, πολλές φορές προτιμά να απαγγείλει τους στίχους, θυμίζοντας το ερμηνευτικό στυλ του Γιάννη Αγγελάκα ή του The Boy. Προς την υλοποίηση αυτής της κατεύθυνσης συνεργάζεται στην παραγωγή και την ενορχήστρωση με τον Νίκο Βελιώτη, ενός ανθρώπου που έχει αποδείξει ενανειλημένα στο παρελθόν ότι μπορεί να βοηθήσει έναν δημιουργό να ακολουθήσει πιο πειραματικές διαδρομές. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα δεσπόζει, αλλά ο Λόλεκ καταφέρνει να την αμβλύνει σε κάποια σημεία γλυκαίνοντας τις μελωδίες και την ερμηνεία του. Ένας δίσκος επίκαιρος, με πολλές καθημερινές και προσωπικές αναφορές που αγγίζουν εύκολα κάποιν που αισθάνεται και δεν παίρνει τα πάντα γύρω του αψήφιστα και επιπόλαια. Απελπισία, προσωπικά αδιέξοδα, πληγές του παρελθόντος, αλλά και η δύναμη του έρωτα και της αγάπης, στήνουν το στιχουργικό σκηνικό του album. Ο δίσκος περιέχει εννιά προτότυπες συνθέσεις του Λόλεκ και μία απρόβλεπτη διασκευή στο ''Αυτός Ο Άνθρωπος'' των Μαρκέα / Μπιζάνη, ένα all time classic του λαϊκού τραγουδιού που έχει ταυτιστεί με τη φωνή της Ρίτας Σακελλαρίου.

Μετά από το εισαγωγικό ορχηστρικό ιντερλούδιο, συναντάμε το εμβατήριο που φέρει τον τίτλο ''Παμ Παμ Παμ'' και μεταδίδει έναν διάχυτο ενθουσιασμό με την επική μουσική του και μας προετοιμάζει για τις'' μάχες'' που θα περιγραφούν στη συνέχεια και όπως είναι φυσιολογικό, το αποτέλεσμά τους δεν θα είναι πάντοτε αίσιο. Το ομώνυμο κομμάτι μας εισάγει στην καρδιά του δίσκου. Η μουσική ροκάρει με σύγχρονη αντίληψη και ο Λόλεκ ερμηνεύει την απόγνωση με περίσσεια αυτοπεποίθηση. Το ''Κυνήγι'' περιγράφει, συνοδεία θορυβώδων εγχόρδων, το πόσο μπορεί να αλλάξει κάποιος οδηγούμενος από ερωτική επιθυμία και μάλιστα άνευ ανταπόκρισης. Στο ''Σε Γαμάνε Η Μαμά Και Ο Μπαμπάς Σου'' περιγράφει γλαφυρά τα τραύματα που μπορεί να δημιουργήσει η οικογένεια και στο ''Απουσία'' η αίσθηση της χαρμολύπης κυριαρχεί. Ατόφιο rock ντύνει τους επιβλητικούς στίχους στο ''Οι Άλλοι'' και το ''Παράδοση'' βρίσκεται κοντά στον αστικό λυρισμό του The Boy. Η διασκευή που αναφέραμε πιο πάνω στο ''Αυτός Ο Ανθρωπος'' αφαιρεί κάθε στοιχείο λαϊκότητας, βασίζεται στη δύναμη των διαχρονικών στίχων του και με τη βοήθεια των κοφτερών εγχόρδων μετατρέπεται σε έναν θρήνο για τον σύγχρονο άνθρωπο. Για το τέλος έχει αφήσει το τρυφερό ''Η Γλυκιά Σου Ματιά'', να αφήνει μία ακτίνα αισιοδοξίας.

Το ''Άγρια'' είναι ο πιο περιπετειώδης και άρα ο πιο ενδιαφέρων δίσκος του Λόλεκ. Ένας δίσκος που ο δημιουργός, ανοίγει τους ορίζοντές του και αφήνει τη συνθετική του φλέβα να εκφραστεί και έξω από φόρμες και στερεότυπα. Μία θαρραλέα δουλειά που απαιτεί ακροάσεις για να αποκαλύψει πλήρως τις αρετές της.