MGMT - Loss Of Life

Οι MGMT έχουν διαγράψει τη δική τους ξεχωριστή πορεία στο χώρο της ανεξάρτητης pop. Μία πορεία που περιλαμβάνει πολλές κορυφές και δείχνει μία μπάντα που θέλει να καταπιάνεται συνεχώς με καινούργια και διαφορετικά πράγματα. Μία μπάντα που ποτέ δεν ενδιαφερόταν να γίνει γραμμή παραγωγής hits, άσχετα αν με το πέρασμα του χρόνου έχει κυκλοφορήσει ορισμένα τραγούδια που έχουν μείνει κλασσικά. Αυτό προέκυψε τελείως φυσικά μιας και οι MGMT έχουν την ικανότητα να γράφουν pop κομμάτια με όλη τη σημασία της λέξεως. Έτσι αβίαστα η μπάντα κυκλοφόρησε μνημειώδη singles σαν το ''Kids'', το ''Electric Feel'' και το ''Little Dark Age''. Κομμάτια που από μόνα τους αρκούν για να τους χαρίσουν μία θέση στο πάνθεον της pop ιστορίας. Έξισου ικανοί είναι και στο να γράφουν βαθιά ενδοσκοπικά κομμάτια που προακλούν ρίγη συγκίκησης και έρχονται να υποστηρίξουν τα γκρίζα χρώματα των στίχων τους. Πρωταγωνιστικό ρόλο στο ηχητικό σύμπαν των MGMT έχουν τα synths. Άλλοτε ανεβαστικά, άλλοτε συναισθηματικά, αλλά πάντοτε είναι το όχημα της ατέρμονης αναζήτησης της μπάντας για κάτι πρωτότυπο. Η καινούργια τους δουλειά ονομάζεται ''Loss Of Life'' και έρχεται να διαδεχτεί το καταπληκτικό ''Little Dark Age'' του 2018. Ο νέος δίσκος είναι αρκετά διαφορετικός από τον προκάτοχό του υφολογικά. Πιο εσωστρεφής,χωρίς χτυπητές επιτυχίες, κάτι που όπως προείπαμε ποτέ δεν απασχόλησε το συγκρότημα. Στο ''Loss Of Life'' οι MGMT ακολουθούν μία soft rock προσέγγιση, χωρίς πολλές εντάσεις και ξεσπάσματα, αλλά έχοντας πάλι μία σπουδαία σοδειά τραγουδιών. 

Το εναρκτήριο spoken word του ''Loss Of Life (part 2)'' λειτουργεί περισσότερο ως εισαγωγή στο album, για να ακολουθήσει η οικουμενική pop του ''Mother Nature''. Στο ''Dancing In Babylon'' συμμετέχει η Christine and the Queens φέρνοντας μία '80ς αύρα με τα φωνητικά της και το χαλαρό ''People In The Streets'' εκφράζει την πιο ενδοσκοπική πλευρά της συνθετικής τους φλέβας. Το ''Bubblegum Dog'' ξεχυλίζει από μπητλικές αναθυμιάσεις της τελευταίας περιόδου τους και η ψυχεελική pop του ''Nothing To Declare'' θυμίζει τη συνεργασ'ια τους με τον Sonic Boom στο δεύτερο δίσκο τους, το πολύ καλό ''Congratulations''. Ατμοσφαιρικά πνευστά χρωματίζουν το ''Nothing Changes'', ενώ τα ''Phadie's Song'' και ''I Wish I Was Joking'' είναι soft rock μπαλάντες που μας έρχονται κατευθείαν από τα '70ς. Ο δίσκος κλείνει με το ταξιδιάρικο ομώνυμο κομμάτι να αφήνει μία γαλήνια αίσθηση. Οι MGMT για άλλη μία φορά αποδεικνύουν ότι είναι επιδέξιοι μάστορες της pop, με όποια πτυχή αυτής και να καταπιαστούν. Μία σύγχρονη μπάντα που απορροφά με δημιουργικό τρόπο τις επιρροές της, κρατώντας αμείωτο σταθερά το ενδιαφέρον των ακροατών.