Οι My Drunken Haze μιλάνε στο Presspop λίγο μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ

Οι My Drunken Haze με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου τους ολοκληρωμένου άλμπουμ πριν από λίγες ημέρες, που παρουσιάσαμε αναλυτικά στην μουσική μας στήλη, μίλησαν στον αρχισυντάκτη του Presspop Μίμη Πλέσσα:

Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο σας full length album από την Inner Ear. Τι μεσολάβησε από το ξεκίνημα μέχρι σήμερα και πως θα περιγράφατε την μουσική σας εξέλιξη;

Χάρης: Πάρα πολλά. Αλλαγές μελών (η εύρεση σωστής τραγουδίστριας ήταν μια δύσκολη υπόθεση), ατυχίες, εντάσεις, και μια προσπάθεια να βρούμε τον προσωπικό μας ήχο, συνδυάζοντας όλα αυτά που μας αρέσουν και μας εκφράζουν στη μουσική. Σίγουρα στα τέσσερα αυτά χρόνια έχουμε πλέον ωριμάσει και ξέρουμε τι θέλουμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε σταματήσει να πειραματιζόμαστε.

Νεο-ψυχεδέλεια και 60’s revival. Πως βλέπετε την επιστροφή και αναβίωση αυτού του ήχου στο σήμερα;

Χ: Η αναβίωση αυτού του ήχου δεν αποτελεί σημείο των καιρών. Το 60s revival έγινε για πρώτη φορά στα 80s με μπάντες της βρετανικής και όχι μόνο σκηνής, στα 90s και στα 00s, απλά κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με τα τεχνικά μέσα. Το κοινό υπόβαθρο όμως υπάρχει σε κάθε εκφανσή του, κι αυτο είναι η επιστροφή στην εποχή που η pop μουσική ζούσε ακόμα στην αθώα εφηβική της ηλικία. 

Στο ντεμπούτο σας συναντάμε από τους Byrds μέχρι τους Spacemen 3 και από τους Velvet Underground ως τους Cocteau Twins. Ποιες θα ονομάζατε εσείς ως βασικές σας επιρροές;

Σπύρος: 'Ολες αυτές οι μπάντες είναι πάρα πολύ αγαπημένες, αλλά σαν βασικές μας επιρροές είναι μάλλον οι προσωπικές μας στιγμές και βιώματα, ο κινηματογράφος και μια soundtrackική προσέγγιση στη μουσική, σιγουρα η δεκαέτια του 60 και η αισθητική της, αλλά το σημαντικό για εμάς είναι να περνάει πάντα απο το δικό μας φίλτρο.

Dream pop ή ψυχεδέλεια; Βροχερή κιθαριστική ποπ στην Σκωτία ή lo-fi ψυχεδέλεια στην Αμερική; Και τα δυο υπάρχουν στο πρώτο σας άλμπουμ Πώς καταφέρνουν να ακούγονται τόσο καλα μαζί;

Σ: Δεν ξέρουμε, δεν είχαμε κάτι τόσο συγκεκριμένο στο μυαλό μας οταν γράφαμε το δίσκο. Γενικά αποφεύγουμε να παίζουμε με έναν μόνο ήχο σα συγκρότημα, οπότε μάλλον προσπαθήσαμε να συνθέσουμε dream pop όπως θα την έπαιζαν στα 60s. 

Το εξώφυλλο του δίσκου σας έχει μια ιδιαίτερη κινηματογραφική αισθητική. Kάποτε είχατε κυκλοφορήσει και ένα single με τίτλο Nouvelle Vague. Aν ο Godard επέλεγε να χρησιμοποιήσει τα κομμάτια σας σε μια ταινία του, ποια θα ήταν αυτή;

Σ: Σίγουρα το Alphaville.

Το πρώτο μισό του δίσκου είναι πιο φωτεινό και συναισθηματικά ζεστό. Αντίθετα, στο δεύτερο μισό, μια πιο μελαγχολική  διάθεση βρίσκεται σε πρώτο πλάνο. Αυτό αποτέλεσε αρχική σας επιδίωξη;

Χ: Στην πορεία των ηχογραφήσεων είδαμε πως το κομμάτια θα μπορούσαν να αποτελέσουν το σύνολο ενός ημιconcept δισκου. Η ξέγνοιαστη ατμόσφαιρα της πρώτης πλευρας (ίσως και με ένα στοιχείο κυνισμού και απορίας) οδηγεί στην κλιμάκωση των συναισθημάτων της δεύτερης, όπου και η άτυπη πρωταγωνίστρια του δίσκου βιώνει και το προσωπικό της bad trip.

Στη συλλογή της Inner Ear για τον εορτασμό των 100 κυκλοφοριών της (Inn Pop) το Gambling Woman είχε μια πιο “βρώμικη” παραγωγή. Στο ντεμπούτο σας, το ίδιο single αποκτά μια πιο pop και groovy χροιά. Πώς προέκυψε αυτή η αλλαγή;

Χ: Θέλαμε να δοκιμάσουμε μια καινούργια προσέγγιση στο τραγούδι, ίσως περισσότερο εναρμονισμένη με το πνεύμα του δίσκου. Και γενικά μας άρεσε η ιδέα του να πειραματιστούμε και να διασκευάσουμε τους εαυτούς μας.

Ποιος είναι ο πρώτος δίσκος που αγοράσατε και γιατί ο συγκεκριμένος; Έπαιξε ρόλο στην μουσική σας κατεύθυνση ή παραμένει κάπου ξεχασμένος και σκονισμένος;

Σ: Το Definitely Maybe των Oasis. Ο ρόλος του ήταν σημαντικός για να με βοηθήσει να αγαπήσω τη μουσική.

Και ποιος είναι ο δίσκος που ακούτε περισσότερο τελευταία και δεν λέει να βγεί απο το playlist σας;

Χ: Από τo καλοκαίρι έχω φάει κόλλημα με το Psycho Tropical Berlin των La Femme.
Σ: Το Entropicalia των Soundcarriers.

Εχετε μοιραστεί την σκηνή με μπάντες όπως οι Still Corners, οι Allah-Las και οι Singapore Sling. Ποιο θα ήταν το ιδανικό line up στο οποίο θα θέλατε να συμμετέχετε;

Σ+Χ: Goat, Soundcarriers, Foxygen, The Coral, Brian Jonestown Massacre 

Κεντρική φωτογραφία: Διονύσης Ματιάτος 

*To ντεμπούτο άλμπουμ των My Drunken Haze κυκλοφορεί από την Inner Ear