Steams: ''Στη σκηνή γινόμαστε ένα, είτε παίζουμε σε ένα υπόγειο είτε σε ένα μεγάλο festival''

Οι Steams είναι ένα σχετικά καινούριο σχήμα με ένα εξαιρετικό φετινό δισκογραφικό ντεμπούτο στις αποσκευές τους (κριτική του οποίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ). Με αφορμή αυτό αλλά και την επερχόμενη εμφάνισή τους στο Westside Festival επικοινωνήσαμε με τον Πάνο, τραγουδιστή/κιθαρίστα αλλά και ιθύνοντα νου της μπάντας, ο οποίος μοιράστηκεμαζί μας ενδιαφέρουσες απόψεις περί έμπνευσης, πολιτισμικής παράδοσης αλλά και μελλοντικής δραστηριότητας της μπάντας.

• Δισκογραφικό ντεμπούτο φέτος, και τι ντεμπούτο μάλιστα! Ήταν το βάπτισμα του πυρός που περιμένατε; Νιώθετε μια κάποια δικαίωση (και) με την απήχηση που είχε;

Κατά την παραγωγική διαδικασία, πήγε στραβά σχεδόν ό,τι θα μπορούσε να πάει στραβά και σίγουρα το γεγονός οτι το Wild Ferment θα ήταν μια ανεξάρτητη κυκλοφορία, προσέθεσε περισσότερα εμπόδια στον δρόμο μας. Σίγουρα ένα τόσο θερμό feedback βιώνεται ως δικαίωση με έναν τρόπο και λειτουργεί ως κίνητρο για να συνεχίσουμε.

• Ποια η σχέση σας με την ελληνική μουσική παράδοση; Πόσο βαθιά θεωρείτε ότι έχετε βουτήξει σε γενικότερα ανατολικά ακούσματα;

Το “Wild Ferment” είναι βαθιά συνδεδεμένο με τις μουσικές ρίζες του τόπου που γεννήθηκα. Υπάρχουν λαϊκές ιστορίες που ερμηνεύθηκαν, ερχόμενες από διάφορα μέρη της Ελλάδας και με το πέρασμα του χρόνου ταξίδεψαν μέσω ωκεανών και πολιτισμών. Βάλε για παράδειγμα τα delta blues του αμερικανικού νότου δίπλα-δίπλα με τα ελληνικά λαϊκά τραγούδια από τις αρχές του 20ού αιώνα. Θα διαπιστώσεις ότι η πρόοδος είναι παρόμοια. Δεν μπορώ να πω ότι παίζουμε ελληνική μουσική. Οι στίχοι των Steams είναι στα Αγγλικά. Για μένα, η έμπνευση για την σύνθεση μουσικής προήλθε από τα βινύλια που βρήκα στα ράφια του πατέρα μου, κυρίως 60’s και 70’s rock. Όταν άρχισα να παίζω μουσική, μου άρεσε να παίζω blues, αλλά αυτό άλλαξε. Κοιτώντας όλο και βαθύτερα μέσω της γενεαλογίας, βρήκα αυτές τις μουσικές ρίζες με τη μορφή φλεβών και συνειδητοποίησα ότι εάν έμπηγα ένα ραβδί εκεί, θα ανάβλυζε το ίδιο αίμα. Η ενσωμάτωση των λαϊκών οργάνων ήταν κάτι που είχα στο μυαλό μου πολύ πριν από τις ηχογραφήσεις του LP, και αυτό σήμαινε πολλά για μένα. Όχι μόνο σαν αίσθηση που δίνει κάτι στην αφήγηση, αλλά πιο σημαντικά την βλέπω σαν μια άγκυρα. Μια άγκυρα βυθισμένη στις άμμο του χρόνου, κρατώντας γερά το concept που βρίσκεται στην επιφάνεια.

• Αναφορικά με τη δημιουργική διαδικασία, πρώτα η μουσική και μετά ο στίχος; Αν ναι, έχεις ποτέ επιχειρήσει το αντίστροφο ως κύριος συνθέτης της μπάντας; Ή δεν υπάρχει συγκεκριμένη φόρμουλα;

Στην περίπτωσή μου δεν υπάρχει συγκεκριμένη φόρμουλα, λειτουργώ αρκετά συναισθητικά όσον αφορά τις συνθέσεις. Πολλές φορές έχω σχεδιάσει ένα κομμάτι στο χαρτί, παρά «γράψει».

• Τι σε εμπνέει στιχουργικά;

Τα τοπία (κυριολεκτικά και μεταφορικά) έχουν υπάρξει ίσως η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσής μου. Τα φυσικά τοπία σε συνδυασμό με τα καιρικά και γεωλογικά φαινόμενα, την ιστορία τους, τους ανθρώπους που φιλοξενούν κ.α.

• Δεν ξέρω αν μπορώ να χαρακτηρίσω τη συνεργασία με Ψαραντώνη «απρόσμενη», σίγουρα όμως υπήρξε ένα τρανταχτό (καλώς εννοούμενο) “clickbait”. Πώς προέκυψε και τι αποκομίσατε από αυτή;

Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Nick Cave και οι Bad Seeds έπαιξαν ένα sold-out live στο γήπεδο Tae Kwon Do και βρισκόμουν στην αρένα ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους, περιμένοντας τον Cave να βγει στη σκηνή. Υπάρχει πάντα αυτό το συναίσθημα όταν βρίσκεσαι σε αναμονή για μια μεγάλη συναυλία και δεν είσαι με μεγάλη παρέα, να παρατηρείς τους άλλους. Καθώς λοιπόν τα μάτια μου σάρωναν την περιοχή, παρατήρησα την εικόνα μιας μακρυμάλλικης γέρικης φιγούρας που καθόταν στις κερκίδες κοντά στη σκηνή. Συνειδητοποίησα ότι ήταν ο Ψαραντώνης, ο 80χρονος λυράρης και ένας από τους τελευταίους ζωντανούς θρύλους της παραδοσιακής μουσικής.

Εκείνη τη στιγμή, υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην αφήσω τον χώρο χωρίς να του μιλήσω. Μετά το αξέχαστο performance του Cave, έτρεξα στην περιοχή των καθήμενων και στη συνέχεια στα παρασκήνια, γνωρίζοντας ότι ο Ψαραντώνης θα ήταν εκεί για να χαιρετήσει τον Cave. Τον βρήκα καθώς έβγαινε από το Tae Kwon Do προς το πάρκινγκ (ενώ έβρεχε καταρρακτωδώς). Του φώναξα: «Κύριε Ψαραντώνη!». Εκείνος γύρισε, συστηθήκαμε και τα υπόλοιπα είναι παρελθόν.

Αυτή ήταν η αρχή της ενσωμάτωσης παραδοσιακών οργάνων στον δίσκο και έπειτα ήρθα σε επαφή με μερικούς ακόμα μουσικούς, όπως ο Δημήτρης Σιδέρης (λαούτο), ο Αλέξανδρος Κλειδωνάς (τσαμπούνα) και ο Κώστας Στεργίου (λαούτο, σαξόφωνο), που συνεργάστηκαν μαζί μας κατά τη διάρκεια των τελευταίων ηχογραφήσεων, προσθέτοντας τον γηγενή και ανατολικό ήχο που είχα φανταστεί.

• Επί τη ευκαιρία, ένα άλλο σημαντικό όνομα (εσωτερικού ή εξωτερικού) με το οποίο θα επιδιώκατε μια κάποια μελλοντική σύμπραξη;

Με τους Dirtmusic.

• Για ποιον κινηματογραφικό σκηνοθέτη θα γράφατε μουσική;

Για τον Jim Jarmusch.

• Για ποια (κλασική) ταινία θα επανασυνθέτατε το score; (όπως π.χ. έπραξαν προ επταετίας οι 65daysofstatic με το “Silent Running”)

Για το Dune του Jodorowsky (αν ποτέ γυρίζονταν).

• Τι υπάρχει στην playlist σου αυτή τη στιγμή;

Goca Dünya - Altin Gün

Three King Fishers - Gábor Szabó

Soulsides - Art Farmer

The Mexican - Babe Ruth

The Volcano Song - The Budos Band

• Μερικές καλλιτεχνικές επιρροές; (όχι αυστηρά μουσικές)

Όλα μπορούν να γίνουν επιρροές εάν είσαι αρκετά γενναίος.

• Ποιο το (δισκογραφικό) μέλλον για τους Steams;

Προς το παρόν μόλις πόλις παραλάβαμε την δεύτερη κοπή του Wild Ferment σε λευκό βινύλιο. Παράλληλα έχουμε νέο υλικό στα σκαριά για το οποίο το μόνο που μπορώ να μοιραστώ είναι πως σίγουρα δεν θα πάρει 4 χρόνια για να κυκλοφορήσει.

• Πρόσφατα συμμετείχατε σε σημαντικά φεστιβάλ σε διάφορα μέρη της χώρας. Πόση επιπλέον αυτοπεποίθηση έδωσε αυτή η on the road εμπειρία σε εσάς και πόσο γενικότερα διαφορετικοί είστε πλέον μέσα από αυτό;

Είμαστε πολύ διαφορετικά μεταξύ μας άτομα και με διαφορετικά backgrounds ούτως ή άλλως. Στην σκηνή γινόμαστε ένα, είτε παίζουμε σε ένα υπόγειο, είτε στην μεγάλη σκηνή του Ziria Fest. Η εμπειρία στον δρόμο είχε ως αποτέλεσμα να μας δέσει ακόμα περισσότερο και με το που γυρίσαμε από τα καλοκαιρινά φεστιβάλ, βάλαμε μπρος το σχέδιο για το πρώτο μας εγχώριο τουρ.

• Πολύ σύντομα θα έχετε την ευκαιρία να τα πείτε με τους φίλους σας στην Πάτρα στο φετινό Westside Festival. Το κλείσιμο το αφήνω σε σένα.

Το live στην Πάτρα θα είναι και το τελευταίο πριν γυρίσουμε στην πρωτεύουσα και το γεγονός οτι θα γίνει στα πλαίσια του Westside Festival μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Τα λέμε από κοντά την τρίτη ημέρα του φεστιβάλ, λίγο μετά τα μεσάνυχτα στο “Μέρος”.