Protomartyr - Ultimate Success Today

Ένας από τους πιο αναμενόμενους δίσκους για το 2020 είναι ο καινούργιος των Protomartyr. Είναι ο πέμπτος της δισκογραφίας τους και τιτλοφορείται ''Ultimate Success Today''. Οι Protomartyr έχτισαν αργά και σταθερά τη φήμη τους, κυκλοφορώντας τέσσερις πολύ καλούς δίσκους και κατέκτησαν την καθολική αναγνώριση με το ''Relatives In Descent'' του 2017. Όχι ότι ήταν απαραίτητα καλύτερο από τους προκατόχους τους, αλλά ήταν αυτό που εξαργύρωσε τη συνεπή πορεία της μπάντας. Κορυφαίος δίσκος σε πολλές λίστες του 2017, μπήκε σε περισσότερα σπίτια και δικαίως εκτόξευσε τη φήμη της μπάντας. Κάτι τέτοια, βέβαια, καθόλου δεν ενδιαφέρουν τους ίδιους τους Protomartyr, που εξακολουθούν να μην βάζουν σταγόνα νερό στο κρασί τους και να συνεχίζουν ακάθεκτοι την αντισυμβατική πορεία που οι ίδιοι έχουν χαράξει. Όποιος πίστεψε ότι το ''Ultimate Success Story'' θα κάνει μία στροφή σε πιο mainstream ήχο διαψεύστηκε. Οι Protomartyr συνεχίζουν να παίζουν κοφτερό post punk, να ασχολούνται με την κοινωνικοπολιτική επικαιρότητα και να μην τους νοιάζει αν αρέσουν σε όλους. Για αυτούς η μοναδική χρησιμότητα της επιτυχίας του ''Relatives In Descent'' είναι ότι το μήνυμά τους έφτασε σε περισσότερα αυτιά.

Οι Protomartyr είναι από τις μπάντες που έχουν έντονο κοινωνικόπολιτικό στίχο και ο τραγουδιστής τους Joe Casey εννοεί κάθε λέξη που προφέρει. Οπότε είναι λογικό μεγάλο μέρος του καινούργιου τους album να καταπιάνεται με τα δύο μεγάλα θέματα που ταλανίζουν την αμερικάνικη κοινωνία. Την αυξανόμενη αστυνομική βία και την πανδημία του κορωνοϊού. Η μπάντα πάντα ήταν απέναντι στην αδικαιολόγητη βία του κρατικού μηχανισμού, ενώ προβληματίζεται για τις επιπτώσεις της σαρωτικής επέλασης του ιού στα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας. Το feeling του δίσκου είναι έντονα κλειστοφοβικό με μοναδική εξαίρεση το ''June 21''. Εδώ γίνονται πιο εξωστρεφείς και τα διάσπαρτα γυναικεία φωνητικά του χαρίζουν μία pop υφή. Το ''Processed By The Boys'', που προηγήθηκε της κυκλοφορίας του album, είναι ένα επιβλητικό Protomartyr-ικό track με μία rhythm section να τσακίζει κόκαλα και τον Casey να θυμίζει τις πρώτες και πιο οργισμένες μέρες του Nick Cave. Οι Protomartyr σε αυτό τον δίσκο εισάγουν μία διακριτική χρήση πνευστών και εγχόρδων, θέλοντας να δώσουν έναν πιο avant garde χαρακτήρα στο συνολικό αποτέλεσμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα έγχορδα-λεπίδες του εναρκτήριου ''Day Without End'' και του και τα πνευστά που χρωματίζουν ακόμα πιο σκοτεινά το ''Tranqualizer''. Με κομμάτια σαν το ''I Am You Now'' και το ''Modern Business Hymns'' δείχνουν τη σκόνη τους σε πολλούς νεόκοπους, που θέλουν να ασχοληθούν το pust punk και το ''The Aphorist'' ρίχνει τους τόνους και λειτουργεί ενδοσκοπικά. Στα highlights της δισκογραφίας τους συμπεριλαμβάνεται το ''Michigan Hammers'' που συνδυάζει την ισοπεδωτική δύναμη ενός οδοστρωτήρα με την ελευθερία που δίνουν οι free jazz φόρμες. Το ''Bridge & Crown'' κλιμακώνεται σταδιακά για να οδηγηθεί σε ένα καταιγιστικό φινάλε και ο δίσκος ολοκληρώνεται με την υπέροχη ''μαυρίλα'' του ''A Worm In Heaven''.

Οι Protomartyr εξακολουθούν να ψάχνονται ηχητικά και στο ''Ultimate Success Today'' μπολιάζουν το οργισμένο post punk τους, με annt garde πινελιές. Παθιασμένοι με αυτό που κάνουν, μας παραδίδουν ακόμα έναν δίσκο με ψυχή. Προφανώς για να μπει κάποιος στο σύμπαν τους, χρειάζεται να έχει εκπαιδεύσει τα αυτιά του με ανάλογα ακούσματα. Οι Protomartyr δεν είναι ένα ''εύκολο' συγκρότημα και οι πρώτοι που το γνωρίζουν αυτό είναι οι ίδιοι.