Δισκοκριτικές

Mon
16
Sep

The Boy - Παραδουλεύτρα

(Σχεδόν) κάθε φορά που ο The Boy ανακοινώνει κάποια καινούρια δουλειά, αρχίζουν αυτόματα οι ζυμώσεις για ένα δισκογραφικό event που στρέφει πάνω του όλα τα φώτα του εγχώριου εναλλακτικού χώρου. Οι δε απαιτήσεις δεν είναι απαραίτητα αυηξημένες, αλλά παγιωμένες στα ήδη υψηλά στάνταρ που ο ίδιος έχει θέσει σε αυτά τα 12 χρόνια που μας τροφοδοτεί με υλικό. Οι φανατικοί περιμένουν στη γωνία με αδηφάγα συναισθήματα, οι απλούστεροι φανς κατακλύζονται με περιέργεια για το τι μέλλει γενέσθαι ηχητικά όσο και αισθητικά.

Sat
14
Sep

Mattiel - Satis Factory

Ομολογώ ότι την Mattiel ως πριν λίγο καιρό την αγνοούσα παντελώς. Κατόπιν προτροπής ενός φίλου, που μου είπε να την τσεκάρω γιατί είναι σίγουρος ότι θα μου αρέσει, ασχολήθηκα μαζί της. Και όντως μου άρεσε. Τόσο το ομώνυμο ντεμπούτο της το 2017, όσο και το φετινό ''Satis Factory''. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για τη νεαρή τραγουδοποιό από την Ατλάντα. Η Mattiel έχει μία τελείως χαρακτηριστική φωνή και τα κομμάτια είναι μία μοντέρνα εκδοχή του rock 'n' roll.

Sat
07
Sep

Lana Del Rey - Norman Fucking Rockwell

Ένας εύστοχος χαρακτηρισμός για την αγαπημένη (του ελληνικού κοινού) Lana Del Rey είναι η συνέπεια, τόσο η χρονολογική όσο και η ποιοτική. Παραμένει πιστή στο ανά δύο (περίπου) χρόνια δισκογραφικό ραντεβού της με το κοινό, καταφέρνοντας κάθε φορά να κάνει ένα κάποιο statement, πάντα σύμφωνα με τους δικούς της όρους, χωρίς ωστόσο να αμελεί τις (κάπως ρητά διαμορφωμένες) απαιτήσεις των απανταχού fans.

Fri
06
Sep

Sleater-Kinney - The Center Won't Hold

Τέσσερα χρόνια μετά την επανασύνδεσή τους και την κυκλοφορία του πολύ καλού ''No Cities To Love'', οι Sleater-Kinney επιστρέφουν με το καινούργιο τους πόνημα που φέρει τον τίτλο ''The Center Won't Hold''. Αν στο προ τετραετίας album οι Sleater-Kinney μας είχαν δείξει ότι το χρονικό διάστημα που απείχαν, δεν τους είχε επηρεάσει καθόλου, στο φετινό τους album δείχνουν ότι θέλουν να παρουσιάσουν κάτι αρκετά διαφορετικό από ότι έχουμε συνηθίσει από αυτές.

Fri
30
Aug

Tool - Fear Inoculum

Φαντάζει οριακά αδιανόητη μερικές φορές η σκέψη του πόση φαιά ουσία έχουν ξοδέψει φανατικοί (και μη) των Tool τα τελευταία δεκατρία χρόνια σχετικά με έναν επερχόμενο δίσκο που φλέρταρε υποστασιακά με τον αστικό μύθο. Ωσάν ψέμα λοιπόν η επίσημη κυκλοφορία του σήμερα.

Mon
26
Aug

Patience - Dizzy Spells

Ένα από τα πιο αγαπημένα συγκροτήματα αγνής indie pop των αρχών της δεκαετίας που διανύουμε ήταν οι Veronica Falls. Άφησαν πίσω τους δύο δίσκους γεμάτους από καταπληκτικά singles, με εθιστικές κιθάρες, ζεστά φωνητικά και την απαραίτητη νεανική μαυρίλα να κυριαρχεί στα τραγούδια τους. Μπορεί να μην σημείωσαν την μαζική επιτυχία, όμως έφτασαν στα υποψιασμένα αυτιά που ήθελαν. Οι Veronica Falls, όπως οφείλει κάθε νεανικό συγκρότημα που θέλει να το θυμούνται ως έτσι, σύντομα αποτέλεσαν παρελθόν και τα μέλη τους τράβηξαν τον δικό τους δρόμο.

Tue
13
Aug

Ty Segall - First Taste

Για άλλη μία χρονιά ο Ty Segall παραμένει πιστός στην συνήθειά του να κυκλοφορεί τουλάχιστον έναν δίσκο. Συνήθως κυκλοφορεί περισσότερους, είτε μόνος του, είτε συμμετέχοντας σε κάποια μπάντα ή σε συνεργασία με κάποιον άλλον μουσικό. Η φετινή του δουλειά ονομάζεται ''First Taste'' και το καινούργιο είναι ότι δεν περιέχει καθόλου κιθάρες. Μοιάζει οξύμωρο ένας μουσικός που ταυτίστηκε με τον κιθαριστικό ήχο να μην χρησιμοποιεί καθόλου κιθάρες στο καινούργιο του album.

Fri
26
Jul

The Fat White Family - Serfs Up!

Οι Βρετανοί The Fat White Family κυκλοφόρησαν τον τρίτο τους δίσκο με τίτλο ''Serfs Up!'', ο οποίος είναι και ο καλύτερος της μέχρι τώρα δισκογραφίας τους. Οι Fat White Family αποτελούν περήφανα μέλη της νέας βρετανικής κιθαριστικής σκηνής, με εκρηκτικά live, προκλητικό attitude και δύο αρκετά καλούς δίσκους. Όμως κάτι τους έλειπε για να τους εκτοξεύσει. Αυτό το κάτι υπάρχει στην καινούργια τους δουλεία. Στο ''Serfs Up!'' η μπάντα έχει βρει τον ήχο της, τα τραγούδια τους είναι πλήρως στοχευμένα και ο βρετανικός σαρκασμός είναι πανταχού παρόν.

Mon
22
Jul

Κράακ - Κράακ

Κράακ. Το όνομα του σχήματος με το οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα. Επιπλέον, δεν έχω ιδέα περί τίνος πρόκειται το δεύτερο πλεοναστικό (;) «α» στον τίτλο, αλλά μ’ αρέσει.

Tue
16
Jul

The Raconteurs - Help Us Stranger

Αν έπρεπε να επιλέξουμε την πιο επιδραστική περσόνα για την rock μουσική στον εικοστό πρώτο αιώνα, μάλλον θα καταλήγαμε στον Jack White. Σίγουρα οι White Stripes είναι αυτοί που μας τον σύστησαν, αλλά και αυτοί με τους οποίους κυκλοφόρησε τους σημαντικότερους δίσκους του. Ο Jack όμως δεν περιορίστηκε σε αυτούς, ακόμα και πριν διαλυθούν οι White Stripes. Έχει κυκλοφορήσει τρεις solo δίσκους, ακόμα τρεις με το project των Dead Weather και πλέον τον αριθμό τρία γράφει και η δισκογραφία των The Raconteurs.

Σελίδες

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon
Εγγραφή στο Δισκοκριτικές